🥀KAÇIŞIN İNTİKAMI💔

Kural 4

Rüzgarla ikimiz aynı anda.

"Kes Arda!"

"Bana diyene bak tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş her neyse sizle şuan hiç uğraşamam ne dersiniz bahçede sinama izleyelim?"

Arda ilk defa mantıklı konuştuğu için şaşkın gözlerle bakıyordum.

"Evet çok mantıklı o zaman ben bodrum kattan mazemeleri alırım."

Diye ekledi Rüzgar.

"Bekle bende gelcem yardıma!"

Diye seslendim arkasından bodrum kata indik.

                   ~Rüzgarın Anlatımı~
Bu sayede Kural 4 uygulayacaktım.

KURAL 4: Baş başa kalma kuralında sıra ve şansıma bodrum katın kapısı bozuktu kapandığı zaman açılmıyordu ancah çelingir açabilirdi o yüzden kapıyı kapatcaktım zaten evde benden başka bodrum kapısının bozuk olduğunu bilen yoktu tam bodrum kapısını kapatcakken içeriye Arda daldı ve kapıyı kapattı sesizce.

"Siktir ya." Arda bana döndü.

"Bir şeymi dedin ben yardıma geldim."

Sinirlerime hakim olmayarak.

"Salak Arda burdaki kapı bozuk burda kaldık yani!"

Arda yüzünden 4. Kural çöp oldu bidaki sefere kaldı.

                ~Yağmurun Anlatımı~
"Ne!" Diye bağırdık Ardayla.

"Eee ne yapıcaz o zaman?"

Merakıma yenik düşüp sormuştum. Rüzgar azda olsa sakin ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Bulut ile Eyşan ne zaman yokluğumuzu hissederse o zaman burdan kurtuluruz yani ela gözlümle burda kalsaydım ömrümün sonuna kadar durardım burda ama olayda mal Arda olunca tabi bir an önce çıkmak istiyorum."

Rüzgarın dedikleri çok hoşuma gidiyordu ama neden Rüzgar böyle davranıyorduki? Bir an ne değişti benle bu kadar ilgileniyor bilmiyorum ama hoşuma gidiyordu. Arda direk konuşmaya başladı.

"Ooo bu salak Bulurlar baş başa kaldılarsa bizi merak etmezler hem Rüzgar sanada çok alındım ne varmış bende yani he hem sizin romantizinizden de bıktım he."

Güldük.
                      ~1 Saat Sonra~

Arda sıkılmış olacakki konuşmaya başladı.
"Artık Bulutla Eyşana alınmaya başlıcam hayla fark etmediler bizi ya."

Aklıma bir an fikir geldi ve konuşmaya başladım.

"Yanınızda telefon varmı?"

Evet anladığınız gibi telefonla Eyşanları
arıcaktık kapıyı açsınlar diye hem çilingirede gerek kalmazdı Rüzgarda bahsetceğimden anlamış gibi heyecanlandı Arda konuşmaya başladı.

"Var benim yanımda nedenki?"

Konuşmaya başladım.

"Arda gerçekten salağın tekisin net yani ara Eyşan'ları açsınlar kapıyı."

Arda aradı ve kapıyı açtılar sonunda içeri Bulut ile Eyşan girdi koşarak Arda sinirle konuşmaya başladı.

"Sohbetiniz ne kadar koyuysa artık bizi unuttunuz."

Gülmeye başladık. Hepimiz tek tek çıkıyorduk bodrumdan tam o sırada Rüzgar kolumdan tuttu.

               ~Rüzgarın Anlatımı~
Bu fırsatı kaçıramazdım çünkü Kural 4'ü uygulamam lazımdı Yağmuru kolundan tuttum kapıyı azda çektim tamda kapatmadım çünkü yine kilitli kalmamak için Yağmur şaşkınlıkla bana bakıyordu ve konuşmaya başladı.

"Bir sıkıntımı var Rüzgar?"

"Iıı şey yok aslında öylesine baş başa duralım diye yani."

Noluyor bana ya niye dilim tutuldu benim hayır sakın aklımdan geçirdiğim şey değildir inşallah derin düşüncelerimi bozan bir düşme sesi geldi. Ama en azından görev tamamdı baş başa kala bilmiştik az daha kalsaydık daha iyi olabilirdi ama olsun ses gelen tarafa baktığımda şok oldum.

                 ~Yağmurun Anlatımı~

Ses gelen tarafa baktım Arda, Eyşan, Bulut yere düşmüştü Eyşan yerden kalktı ve sinirle Bulutla Ardaya dönerek konuşmaya başladı.

"Ya ben size dedim fazla yaslanmayın kapıya diye salaklar dua edelim de kilitli kalmadık."

Rüzgar sinirle konuşmaya başladı.

"Siz bizimi dinliyorsunuz!"

Arda direk konuşmaya başladı.

"Açıklaya biliriz... Yada siktiredin açıklayamıyoruz."

Ardanın bu komik hallerine kıyamadık tabiki.

"Her neyse uyuyalım geç oldu zaten şimdilik affettik sizi."

Diye ekledim her kes odalara dağıldı gözlerimi uykuya teslim ettim.