Rüzgarın Yağmuru...

20 4 0
                                    

Arda koşarak yanımıza geldi.

"Eee yenge şimdi siz neysiniz?"

Harbi neyiz ki biz? Rüzgar konuşmaya başladı.

"Yani şuan arkadaşız yakın zamanda sevgili diyelim."

Dedi ve bana dönerek göz kırptı bense hayla gözlerine bakıyordum Bulut Eyşanın elini tuttu ve konuştu.

"O zaman biz sizi baş başa bırakalım deme karıcım."

Hayla şoktaydım evlendiklerine ama çok yakışıyorlardı.

"Aynen kocacım yalnız kalsınlar."

Tam gidecekken Arda atıldı.

"Aynen gidin bizi yalnız bırakın."

Ardaya öldürücü bakış attıktan sonra Arda yine konuşmaya başladı.

"Yada yalnız bırakalım yoksa yengem beni öldürcek hem havada yağmurlu hasta olmadan bir an önce gidelim eve!"

Dediler ve gittiler Rüzgar bana dönerek konuşmaya başladı.

"Hayla hayal gibi geliyor bana 1 yıldır senden vazgeçemedim Yağmur en çok zoruma gidende şu oldu senle kavgalı bir şekilde öldün hep kendime soruyordum acaba Yağmur ölmese beni affeder miydi? Ama ölmediğine göre sorcam beni affeder misin gün ışığım?"

Ne dicektimki?

"Affetmiyorum her şey bitti beni bırak!"

Tabikide şakaydı sadece tepkisini merak ediyordum.

"Ney Yağmur ciddimisin nolur bırakma bizi yalvarırım sensiz 1 yıl daha geçiremem yada fazlası..."

Gözleri dolmuştu dayanamadım boynuna sarıldım elini belime sardı.

"Şakaydı hepsi maviş affettim seni."

Gülümsedi bu sefer daha sıkı sarıldı tam ayrılcakken ayağa kalktı beni kucağına aldı ve denize doğru koştu.

"Maviş bak hasta olcaksın geçenki gibi yağmıyor yağmur daha şiddetli yağıyor hasta olma."

"Gün ışığım sen bana bakcaksan ömrümün sonuna kadar hasta kalabilirim sakıncası yok benim için."

Ve denize girdik.

"Maviş en son denize 1 yıl önce girmiştim ve yine senleydi her ilkim senle olmasını çok seviyorum yada seni sevdiğim içinde olabilir."

Dedim ve az daha derinlere gittim peşimden geldi kolumu tuttu.

"Ela gözlüm bende her ilkimin seninle olmasını çok seviyorum ama o Semih'ten öyle bir intikam alıcam ki yerin dibine gircek."

"Maviş sende iyi alıştın intikamlara benden sonra."

"Aşk olsun ela gözlüm yakışmadı sana."

Daha derinlere gittim bir an dengem bozuldu boğulmaya başladım Rüzgar koşarak yanıma geldi ve dengemi sağlamam için yardım etti.

"Ah ela gözlüm niye derinlere gidiyorsun boyun kısa zaten."

"Benim mi boyum kısa? Hayır bir kere senin boyun uzun."

"Ama az önce boğulan ben değildim deme?"

"Olsun maviş sıkıntı değil boğulmam ben senin gözlerinin içine baktığımda zaten boğuldum çünkü..."

Birbirimize bakıp sırıttık.

"Ela gözlüm, hayat kaynağım, Rüzgarın Yağmuru benimle çıkar mısın?"

Şok olmuş gözlerle bakıyordum elbette bir gün etcekti ama bir an edince şaşırdım ve konuşmaya başladım...

🥀KAÇIŞIN İNTİKAMI💔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin