- 9: Lily -

15 1 2
                                    

Ik kwam thuis en glipte naar boven. Ik pakte snel mijn oude laptop en ging naar Fyrheim. Ik was terug en dit keer kwam ik op het strand terecht. Alle draken, wolven, Meermannen en de koningin stonden op het kleine strand. "Sorry dat ik te laat ben," verontschuldigde ik me. Ik ben een uur te laat. De vrouw die in toezicht stond was dan ook blijven praten met me. Ze was wel heel lief maar ze was zo traag. En haar horloge stond dan ook nog eens fout. Tijdens mijn strafwerk keek ik heel de tijd naar de klok maar het was haar klok die bepaalde wanneer ik klaar was dus had ik drie minuten langer gewerkt. Uiteindelijk mocht ik naar huis. Er was dan ook nog eens een omleiding want er waren werken. Ik haatte dat. Altijd moesten de werken net op het verkeerde moment komen. En als ik dan op tijd was vertrokken voor een afspraak waren er geen werken. 

Een Meerman haalde een pot met papiertjes erin. Hij zette hem op een klein krukje. Moana las plechtig voor van een perkament. "Beste mensen, dieren en fabeldieren. Vanavond wordt er hier een trekking gehouden voor wie er gaat vechten met Eva in de Dragon Wars. Dat is dan ook metteen de opdracht voor Eva. Ik trek nu een naam van een draak uit de pot en met die draak zal Eva vechten," zei Moana. Ze trok een naam uit de pot en las die voor. "Lily Dragonheart," zei ze en er kwam een lichtgroene draak naar voren. De menigte mompelde tegen elkaar. "Kunnen we geen nieuwe ronde doen?" vroeg de koningin nadat de menigte protesteerde. "Neen," brulde Arthur, "Lily is verkozen en dat zal dan zo zijn!" "Maar Arthur, Lily is de zwakste draak van heel Fyrheim," protesteerde ze. "Ja, maar zij is eruit gekomen," zei de opperwolf. De Meermannen werden woest. Ze dreigden met hun speren naar de wolven. Ze begonnen te vechten. De draken stapten naar achteren. "Stop!" riep Remus boven het gejoel uit. "Lily is verkozen en dat zal zo blijven," vervolgde hij. De wolven gingen terug naar het woud. Amber wenkte me om ook mee te gaan. "We hebben Remus verkozen tot jouw trainer. Hij zal jou dan ook leren vechten. En Lily kan je makkelijk verslaan. Ze staat erom bekent dat ze heel zwak is en heel vriendelijk. Zij is de draak van de natuur," zei ze. We liepen langs braamstruiken en ik begon er een paar te plukken. Ik gaf een paar aan Amber. Ze schrokte ze meteen op.  We liepen even door want we waren achterop geraakt. We waren eindelijk aangekomen op de plek waar de wolven druk bezig waren geweest om hun kamp te maken. Ze hadden een grote, put gekozen. De put was vroeger een rivier maar omdat de Meermannen hier vroeger in de rivier leefden en Moana een krachtig leger nodig had, had Moana het water weggetoverd. Moana was deels Magiër en deels Zeemeermin. Ze gebruikte zelden haar toverkrachten. Daarom moest iedereen van haar, haar een Zeemeermin noemen. 

De wolven hadden de planten die in het midden van de put waren gegroeid, weggekapt en ze hadden er een bed van bladeren van gemaakt. Er groeiden hier ook bosbessen. Een paar wolven waren ze aan het plukken. Ik hielp mee. We legden de bosbessen op een hoop. Dit zou het eten worden voor vanavond. Jagen deden de wolven nog niet want want ze moesten doordoen met het kamp maken. Uiteindelijk hadden we een grote hoop bosbessen. Bosbessen die zeker genoeg waren voor het hele kamp. De anderen hadden al een hoek gemaakt voor de kleintjes. Ze hadden een struik gebruikt voor de hoek. De struik zorgde voor schaduw. Als de welpjes wouden konden ze natuurlijk in de warme zon liggen.

Een paar wolven waren ook begonnen met graven voor de berg waar Arthur zijn toespraken zou houden. In de berg zou hij zijn hol maken. We gingen meehelpen met graven. De berg moest groot zijn. En we moesten nog veel graven. Aan het einde van de dag was ik kapot. Ik kon niet meer. Het was beginnen regenen. Ik zei gedag tegen de wolven en ging terug naar het portaal.

Fyrheim (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu