Alive

Chapter 7

Hinila Ako palabas ni Theo at pumunta kami sa rooftop ng building, im confused dahil di Naman siya ganito dati dahil sinasabi Niya muna bago kami pumunta sa Isang Lugar pero Ngayon ay iba and it's strange, it's already night at that time, Kaya habang nakatayo kami sa ilalim na maliwanag na buwan ay humahangin den ng malamig sa rooftop, I'm shocked ng hawakan bigla ni Theo ang mga kamay ko.

"Jade Anderson, thank you dahil dumating ka sa Buhay ko" habang sinasabi Niya yon ay kinukutuban nako kung Anong nangyayari Ngayon, Hala!! mag coconfess ba siya sa Isang tulad ko, wait wag muna Ako mag assume.

"Thank you kac pinapasaya mo ko Kahit di ka aware, and kahit di pa Tayo masyado magkakilala ay I'm happy when I'm with you, Ngayon lang Ako nagkaroon ng confidence para sabihin toh but jade your beautiful and kind, unang kita ko palang Sayo non sa likod ng garbage truck I feel something strange in you, Jade Anderson I.." naputol ang sinasabi ni Theo ng bumukas nang malakas ang pintuan at nakita ko si Jackson na nakatayo.

"Sorry to interrupt hahaha pero jade hinahanap ka Nung mga survivor kanina gusto ka ata nila Makita at pasalamatan" Jackson said sabay alis, tumingin ulit Ako Kay Theo at pinapatuloy ang sinasabi Niya kasi alam Kong papunta na kami sa exciting na part.

"Sige jade puntahan mo na muna yung mga survivor hahaha, baka mas kailangan ka nila Ngayon Kaya ko Naman maghintay di Naman Ako mawawala hahaha" Sabi Niya sabay tuwa at tinulak ako palayo, halong emotion ang nararamdaman ko Nung tinulak niya Ako, aamin ba siya sakin or what naguguluhan lang Ako bakit kailangan pakong itulak palayo.

Pagkarating ko sa clinic ay nakita Kobang lalaki at babaeng survivor na tinulungan ko kanina, I think they're fine na then, I sat sa tabi ng babae.

"Hi po maraming maraming salamat sa tulong mo kanina, kahit maraming monster kanina di ka paren natakot na tulungan kami" the girl said.

"Ah hahaha your welcome, ano nga Pala name mo?" I asked.

"Ay sorry si Luna nga Pala Ako Luna Huxley, matagal napong Patay mga magulang namin Kaya si kuya ko nalang ang Kasama ko" Luna response sabay ngiti, then the boy came to me.

"Thank you miss sa tulong mo di ko na alam Gagawin ko kung mawala man Yung Kapatid ko, siya nalang Kasi yung meron Ako di ko Kaya kung pati siya mawawala sakin, and btw I'm Sean Huxley" Sean said habang hawak ang kamay ni Luna.

"Wala yon, nawalan naden Kasi Ako pamilya Kaya I feel you Sean kung takot ka mawala Kapatid mo" I said while smiling, and after that conversation nauna nang natulog si Luna habang nagkwekwentuhan paren kami ni Sean to know each other para maging kaibigan ko siya, and it's around 11 pm nang matapos kami magusap, at lumabas nako ng clinic para makapag pahinga sila magkapatid, habang pabalik sa building namin kung nasan ang kwarto ko, I heard someone talking Kaya Dahan dahan akong pumunta kung nasan ang boses then Im shocked to see Mr Grant talking to a woman pero di ko Makita ang mukha because of the dark pero I'm sure na short hair siya, and I feel scared ng makakita ng bag may laman at hugis tao, nagbebenta ba ng katawan si Mr Grant ng tao sa babaeng yon, then the woman hand over a suitcase to him at pagbukas ni Mr Grant ng suitcase ay puro Pera ang laman and he look satisfied at nagkamayan sila malapit ko nang marinig sana ang pangalan nung babae ng tapikin Ako ni Jane.

"Hoy teh ano gina..." Tinakpan ko agad ang bibig ni Jane at baka marinig kami nila, nang tignan ko ulit sila mr Grant ay Wala na Ang babae sa harapan Niya Kaya tinanggal ko na Ang kamay ko sa pagkatakip sa bibig ni Jane.

"Ano bayan bhie para san bayon, galing Ako sa cr tas nakita kitang parang magnanakaw na sumisilip Dito" Saad Niya.

"Nakita ko kasi si Mr. Grant na may kasamang babae kanina", biglang sumilip si Jane kung San Ako sumilip kanina pero Wala na siyang nakita.

"Teh Wala Naman eh, baka jinojike time mo ko ah" Sabi Niya sabay tawa, "Basta may nakita Ako", and after we talked ay nagpaalam nako at sinabi ko sa kanya na bukas nalang dahil inaantok na Ako sabay akyat sa taas at pumasok sa loob ng kwarto para matulog.

When I woke up I remember na di nako wanderer but it's ok and napansin ko na parang Wala sa mood si Theo at naunang lumabas ito ng kwarto Kaya sumabay nalang Ako Kay Nathan pumuntang cafeteria para makapagalmusal, pag upo namin sa lamesa after makakuha ng pagkain ay nakita ko si Sean at Luna Kaya niyaya ko sila na maki Sali samin para makilala sila ni Jane at Nathan, nalungkot Ako dahil di namin Kasama si Theo at di ko siya Makita sa loob cafeteria, but sumaya Naman ulit Ako dahil Kasama ko sila Jane na masiglang nagkwento, after we eat ay lumabas kami ng cafeteria at narinig ang shocking announcemen.

"Announcement everyone, Mr. Noel de Vera has died kaninang umaga ayon sa mga kasama niyang fellow wanderer, nagsacrifice siya para maligtas ang iba niyang kasamahan, condolences to everyone", nanghina ang tuhod ko ng marinig koyon dahil di ko expect, pano?!??, parang kausap ko lang siya kahapon at pinapagalitan niya Ako, parang imposible na mamatay siya ng ganong kadali, tears burst out in my eyes at di matanggap ang nangyari, Sean and Luna comfort me while Nathan at Jane hugged me, after that pumunta agad Ako sa office kahit may luha luha pako sa mga Mata.