Alive

Chapter 20

Theo's POV:

Nalungkot Ako dahil di Ako pinansin ni Nathan, we have a great bond dati, sobrang Dami talaga nagiba Ngayon, bakit pa Kasi kailangan mangyari tong mga bagay na ito. Naghanda na kami ni Sean para umalis ng campus para maghanap ng resources na kakailanganin namin, and kahit paalis nako ay di man lang napaalam si Nathan sa akin, so I think ganon naden ang Galit Niya sa akin?, di ko ren maintindihan Kasi yung sinasabi Niya sa akin non, ang hirap paniwalaan, I set that aside at tinuloy ko ang paghahanda ng mga kailangan namin sa pag alis.

"Sean ready na ba ang inayos mo" I asked him

"Yes, ready na Ako umalis at nakaoagpaalam naden Ako Kay Luna na baka dalawa o tatlong Araw Tayo di makakauwi" Sean answered.

"Good to hear that, lets go naghihintay sila sa labas ng campus" I said.

At lumabas na kami ng gate para sumakay sa truck na naghihintay sakin sa labas limang tao lang kami na nassign na maghanap ng resources Kaya medyo risky ang mission nato.
Kahit tanghaling tapat ay may mga normal lurkers na nagkakalat sa paligid at para makapag tipid ng bala ay nilalagpasan lang namin o Kay binabangga at ginugulungan. Lumayo Layo kami dahil nasimot na namin lahat ng resources malapit na area sa campus Kaya siguradong kaming Wala kaming makukuha doon Kaya kami lumayo.

Habang patuloy ang pag andar ng truck ay nanood muna Ako sa labas ng bintana para mawala ang marami Kong iniisip. And at that time I saw 2 people jumping on the roof habang hinahabol ng mga lurkers sa ibaba nila, and that 2 person is so familiar, but di ko na nahulaan kung sino sila dahil lumagpas na Ang truck kung nasaan sila, baka nago overthink lang Ako Kaya ko naiisip ko na si Jackson at jade yung dalawang tao nayon

Kinda impossible na nabuhay sila Dito sa labas within the 2 years, Hindi sa pagiging negative at masama pero Ang mga normal na tao ay Hindi nakaka survive ng magisa sa Isang siyudad na Puno ng ibat ibang lurkers.

I set that aside at kinausap nalang si Sean Hanggang sa makarating kami sa designated area naming napag planuhan. Bumaba kami isa isa sa truck habang alerto at hawak ang mga baril namin, we need to be attentive and to listen sa paligid dahil kahit Anong Oras ay may pwedeng sumulpot na lurkers out of nowhere. Nakapasok na kami sa supermarket ng walang nakikitang lurkers sa paligid, but feeling ko may dumating kanina sa supermarket nayon dahil may mga gamit na bala sa paligid and from the looks of it is kakagamit lang ngayong Araw Nato.

Pagpasok namin ay Wala nang mapapakinabangan sa loob Kaya we looked the area at nakahanap kami ng mga box sa Isang storage room Kaya kinuha na namin ang lahat ng pwede Kunin para di mabilis na maubusan ng supplies sa campus.

Pero bago pa kami makalabas ng grocery ay isa isa kaming bumagsak at nakaramdan ng pagtusok sa leeg namin at sununod Dito ang pagikot ng paningin ko Hanggang sa mag dilim na Ang lahat.

As I opened my eyes ay nakatali na kami nila Sean at iba pa naming kasamahan sa bawat upuan na nandon sa loob ng kwarto at ang tanging ilaw namin don ay ang ilaw na nasa itaas namin, at that time ay di ko maintindihan yung nangyari samin dahil last Kong natandaan na palabas na kami at biglang may naramdaman akong tumusok sa leeg ko at nakatulog nako.

Then suddenly a man entered the room na may hawak na baril at sa dilim ng kwarto I didn't even have a chance para mamukaan kung sino ang lalaki.

"Sinasabi ko sa inyo ay wag niyo na hilingin na Makita yung mukha ko dahil once na Malaman niyo kung sino Ako may tatamang bala diyan sa mga ulo niyo" Saad ng lalaki

Tumahimik Ang buong kwarto sa takot na mabaril sa ulo at napaisip Ako na Wala Naman ito sa Plano namin, ang Plano namin ay makakuha ng maraming supplies at resources, Wala sa Plano na mahostage kami nang misteryosong lalaki sa dilim.

"Anong gagawin niyo sa amin, bakit niyo to ginagawa" madiin Kong tanong.

I hear Grinning, and at the same time his voice is kinda familiar, I think narinig ko na to noon, pero bago pa Ako ulit magsalita ay pinutok niya ang baril na hawak Niya at dumaan ito sa gilid ng leeg ko, nalaman ko nalang Kay Sean na nabaril sa batok ang Kasama namin na kasalukuyang katabi niya.

"May magtatanong pa ba?, gusto niyo pa ba may sumunod hahaha, papatayin den Naman kayo bago pag experimentuhan Kaya inuna ko na Kasama niyo" Saad Niya habang patuloy sa pag tawa.

Any minutes have passed and may sumunod na babaeng pumasok sa kwarto and tha woman continues to walk towards us Hanggang sa Makita na namin ang mukha Niya, the woman have long hair at meron siyang scar sa mukha, as I stare at her ng may pang gigil and out of nowhere ay sinampal Niya aki sa kanan na pisnge.

I feel her rings na tumama sa pisnge ko na nagcause ng sakit, then ang isa Kong Kasama ay nagpipiglas sa upuan and suddenly we heard another gunshot, he killed again one of us, the mysterious man and woman just laugh kahit may pinatay sila.

"Pasalamat Ka Theo dahil di ko muna kayo papatayin ni Sean dahil may humingin sakin ng pabor na wag kayo gagalawin" Saad Niya

As I heard it ay found dumbed dahil di ko maisip kung pano Niya kami nakilala ni Sean, and sino yung taong humingi ng pabor sa kanya.