Alive

Chapter 39: END

Kinaladkad na ako ng mga sundalo dahil ako na lang ang natitira sa rooftop pero pilit akong nagpipipiglas dahil natatakot akong iwan si papa mag isa baka magtampo siya sakin dahil iniwanan ko siya.

"Hahahahaha baliw ka na Jade, Wala na tatay mong magaling" Pang aasar ni Jane sa akin.

Agad ko namang hinablot ang baril sa kamay ng isang sundalo at agad na pinaputukan si Jane, at nakita ko na bumagsak siya pero patuloy padin siya sa pagtawa.

"Di mo ako mapapatay Jade hahaha" saad Niya

Pero di nagtagal ang mga tawa niya dahil unti unti siyang kinagat ng mga Lurkers at napalitan ng sigaw ang mga tawa niya dahil unti unting pinupunit at binubuksan ng mga lurkers ang katawan niya.

Napangiti nalang ako dahil sa nakita ko, dahan dahan na akong umaakyat sa hagdan pero nabaling ang attention ko sa katawan ni papa, I feel guilty dahil di ko siya mabigyan ng proper ng funeral, tumulo ulit ang mga luha ko dahil alam ko sa sarili ko na wala akong magagawa, ang tangi kong magagawa ay mabuhay para hindi masayang ang mga sakripisyo ng mga taong namatay para samin.

"Jade, thank God you're okay I'm so worried na may nangyari sayo" Theo said habang yakap ako ng mahigpit

I hugged him back at nilabas sa kanya ang hinagpis na nararamdaman ko sa pagkamatay ni papa pero di ko akalain na yayakapin din akk ni nathan kaya patuloy ang pagtulo ng mga luha ko at inisip na meron parin akong pamilya na natitira.

"Sir wait may mga kasama pa po kami sa isang campus di natin sila pwedeng iwan" sabi ko sa nagpapalipad ng helicopter

"Well Mam no need to worry, nasa ligtas na lugar na sila kaya natagalan kami sa pagpunta sa inyo ay dahil inuna namin ang mga kaibigan niyo sa campus" the man replied Kaya gumaan ang pakiramdam ko

Pagdilat ng mga mata ko ay nasilayan ko ang magandang karagatan sa paligid, di ko akalain na nakatulog ako na nasa pangit at nakakatakot na lugar at magigising sa isang magandang tanawin.

Nakita ko sa malayuan ang isang malaking isla, siguro eto na ang lugar kung saan magsisimula kami ng bagong buhay na walang iniisip na problema at takot.

Paglingon ko sa hita ko ay mahimbing na natutulog si Theo na nakakunot ang noo kaya hinawakan ko ang malambot niyang pisnge sabay hawi sa buhok Niya, napangiti nalang ako dahil bukod sa magandang tanawin ay may gwapo akong partner sa hita ko, habang nakatitig ako sa kanya ay bigla siyang dumilat kaya naman napalingon ako agad sa bintana sa hiya, Natawa naman si Theo at umupo habang nakaharap sakin.

"Bakit ka naman lumingon hahaha cute mo naman" pang aasar Niya

"Wala gusto ko lang ulit makita yung magandang tanawin" sabi ko habang nakatingin sa bintana sa hiya

Hinawakan naman niya ang pisnge ko at nakipag eye to eye sakin;

"Jade can we start again from the start and let me court you?" He asked sincerely

Speechless ako sa sinabi niya at nakaramdam ng kakaiba sa katawan ko;

"Theo tinatanong pa bayan syempre oo ang sagot ko, this time di na kita papakawalan pa" sagot ko sa tanong niya, at nakita ko naman na natulala si theo sa sagot ko habang namumula ang mukha Niya.

Tatawa na sana ako ng bigla niya akong hinalikan, Kaya nagulat ako, mabuti ay tulog ang mga kasama namin dahil ayaw kong Makita nila kung gaano kagaling humalik

"Attention, we're near our destination, I repeat we're near our destination" the pilot said

Nagtinginan naman kami ni theo sabay tawa at hinatak niya ako papalapit sa kanya at hinalikan ulit ako, I'm so happy that our grief and agony ended.

"Matapos mangyari ng lahat ng bagay na iyon sa amin, We're alive"

THE END