Jongensdingen

Bye bye Bo

Het busje met Bo reed de hoek van de straat om. Bo De Smidt, de tweelingzus van Noah en het lief van Sam, was nog maar net terug en moest vrijwel meteen weer weg. Noah en Sam stonden haar nog uit te zwaaien aan de kant van de weg. Noah en Sam hadden nog veel vragen en hadden een leeg gevoel vanbinnen. Natuurlijk waren ze blij dat Bo weer terecht was en dat ze ook een manier hadden om met haar te communiceren. Maar nu ze ook weer weg was, wisten ze niet wat nu te doen. Ze zwegen allebei en draaiden zich om, terug naar de boks club. Noah was soort van opgelucht, maar zijn zorgen waren nog niet verdwenen. Noahs gedachten dwaalden af naar het moment dat Bo verdween. Hij was zo bezorgd en kreeg er nog een gratis stuiterbal bij ook. Sam voelde zich niet goed bij het feit dat Bo weer verdwenen was. Toen hij weer even bij haar was, voelde het goed. Tenminste, dat dacht hij toch... maar nu ze weer weg was... Sam besloot om de stilte te doorbreken.

"Het is niet eerlijk."

"Het zal wel moeten, Sam."

"Jawel..." Sam zuchtte diep. "Maar het is gewoon niet eerlijk."

"Dat weet ik... Maar het is voor haar eigen veiligheid. Alleen zo kan ze uit de handen van de rozenkruisers blijven."

"Wij tweeën kunnen haar toch ook beschermen."

"Je kent Bo... Als ze eenmaal haar zinnen op iets zet."

"Ja..."

Noah zal wel gelijk hebben, dacht Sam. Sam had... bepaalde gevoelens voor Noah. Hij kon het niet uitleggen. Niet in woorden. Hoewel ze alle twee onder druk stonden door de zoektocht naar Bo (en alles wat daarbij kwam), vond Sam zijn rust bij Noah. Hij kreeg altijd een warm en veilig gevoel wanneer hij bij Noah was. Ja.. hij was (en is) in een relatie met Bo, maar al dit langeafstand relatie gedoe vind Sam maar niks. Hij wil bij zijn lief kunnen zijn. Samen kunnen knuffelen, kussen, maar over het algemeen gewoon samen kunnen zijn.. zoals met Noah. Zijn relatie met Noah was meer dan vriendschap. Sinds de verdwijning van Bo waren ze onafscheidelijk. Sam was bang dat dit zou verminderen als Bo terugkwam. Maar nu Bo weer weg was... het voelde anders. Herenigd met Bo voelde goed, maar niet zo goed als hoe het eerst was. En al helemaal niet hoe hij zich voelde met Noah in de buurt.

Ze stonden weer voor de boks club. Het was al later op de dag en de zon stond op het punt om onder te gaan. Sam stapte achter Noah aan de club in. Noah draaide zich om en keek Sam aan met een vragende blik, als in: "Wat doe jij nou weer?". Sam haalde zijn schouders op, liep hem voorbij en ging achter de bar zitten. Thuis zat hij toch alleen. Hij bleef liever bij Noah.

Noah bleef nog eventjes in de hal staan, maar rende uiteindelijk achter Sam aan. Sam had zichzelf weer eens uitgenodigd in de club. Hij zag Sam zitten achter de bar. Dit was niet de hyperactieve Sam die hij kende. Er zat een soort... verdriet in hem. Noah liep rechtstreeks door naar de living. Sam kwam niet achter hem aangewaggeld zoals hij dat altijd deed. Noah liep terug en stak zijn hoofd om de hoek van de deur.

"Kom je nog?"

De vertrouwde lach van Sam kwam terug op zijn gezicht. Sam stond snel op en kwam ook de woonkamer in.

"Ik was al onderweg." Sam liep direct door naar Noahs slaapkamer en ging op het bed zitten. Hij greep in zijn rugtas naar zijn laptop en klapte het apparaat open.

"Dusss" begon Sam. "Ik heb al nagedacht over hoe we de steen der zielen kunnen bemachtigen." 

"Hoho, we hebben nog maar net Bo gevonden. Zouden we dit niet eerst met Bo bespreken, aangezien zij hier veel meer van afweet? Zij weet tenminste waar we moeten beginnen.."

"Ja ja dat weet ik ook wel." Sam gaf een kort lachje. "We moeten gewoon zo snel mogelijk contact met haar leggen".

"Jaja rustig aan Amigo." Noah kwam naast Sam op het bed zitten. "Bo heeft ons gezegd dat zij zelf contact met ons opneemt wanneer het veilig is. Bovendien is ze nog maar amper een uurtje weg. Doe nou maar rustig." Noah sloeg zachtjes Sams laptop dicht. Sam keek hem jammerend aan.

"Ja maar-"

"Niks ja maar. Ontspan je nu eens. De eerste stap is gezet. Bo is terug. Nu moeten we alleen nog maar ervoor zorgen dat Dante en Pa haar herinneren. En ik heb jou daar bij nodig.. maar niet nu. Morgen is weer een nieuwe dag."

Sams ogen lichtten op. Hij glimlachte naar Noah en knikte.

"Morgen.. ja." Sam graaide weer eens in zijn tas en haalde een blikje cola tevoorschijn. Hij opende het blikje en nam een grote slok. Hij opende zijn laptop weer, zette wat muziek aan op zijn koptelefoon en ging zich wat beter settelen op Noahs bed.

"Ja die gaat dus nooit meer van mijn bed af ben ik bang." zei Noah zachtjes tegen zichzelf.

--------------------

Sam staat in de theaterzaal van Campus 12. Hij kijkt op zijn telefoon naar de tijd. Er is nog niemand en dat maakt hem niet gerust. Normaal is hij namelijk degene die te laat is. Hij zou toch niet een verkeerde datum in zijn hoofd hebben gehaald? Of nog erger... hij zou toch niet zo erg te laat zijn dat iedereen al weg is. Hij checkt nog een keertje zijn telefoon en plotseling hoort hij voetstappen achter zich. Hij draait zich om. Noah!

"Noah." Sam loopt op Noah af, die is blijven staan.

"Noah, wat ben ik blij dat jij hier bent. Ik dacht al dat ik de enige zou zijn."

"Kom mee." Noah pakte Sams hand vast en nam hem mee naar de backstage.

"Wat doe je nu?"

"Wees eens stil." Noah kijkt om zich heen om te zien of er iemand is. Sam blijft staan, zich geen spier verroerend. Noah kijkt hem indringend aan.

"Dusss." Noah wiebelt heen en weer, en schudt zijn armen een beetje los, zoals hij dat altijd doet wanneer hij in de boksring staat. "Hoe gaan we dit doen?"

"Wat doen?" Sam kijkt hem verbaasd aan.

"Je weet wel. Het.. dinges."

"Dinges?"

"Ja, Sam." Noah pakt Sam vast bij zijn schouders. "... dinges."

"Ik weet niet of ik daar helemaal klaar voor ben, Noah, echt niet."

"Jij vindt mij toch leuk? Jij wilde toch een koppel worden? Met mij? Noah de Smidt?"

"Ja.. maar."

"Het is goed als je niet meteen wil beginnen met het serieuze werk.. We kunnen ook rustig aan beginnen. Zoals... dit." Noah zette een stap dichter bij Sam en streelde zijn hand over Sams wang. Langzaam drukte hij zijn lippen op die van Sam. Sam voelde zich als in de zevende hemel.

--------------------

Sam werd wakker op het bed van Noah. Zijn koptelefoon lag naast hem op het bed en zijn gesloten laptop lag ernaast. Naast hem lag Noah te slapen. Sam ging op zijn zij liggen om Noahs ademhaling te bestuderen. Hij keek hoe Noahs borst rustig op en neer ging en dacht aan hoe graag hij daar op zou willen liggen. Gewoon tegen hem aankruipen, naar Noahs hartslag en ademhaling luisteren. Was dat dan zo'n grote vraag?