Jongensdingen

De boksmatch

Het was 7 uur 's ochtends. Sam stond verschuild opgedekt voor de boksclub. Na ongeveer 15 minuten werd de deur opengemaakt en kwam Ward naar buiten. Ward, Noahs pa, droeg een vuilniszak met zich mee. Sam verstopte zich nog beter en probeerde geen geluid te maken. Ward zette de zak neer en liep weer terug naar binnen. Sam kwam weer terug tevoorschijn. 

"Oké. Nu naar binnen."  Sam pakte zijn zware sporttas van het beton en sloop richting de ingang. Hij stapte de boksclub binnen en keek snel om zich heen. Er was niemand te bekennen. Ward zal wel terug naar de woonkamer gegaan zijn, dacht Sam. Sam liep snel door en liep naar de achterkant van de boksclub. Tussen een aantal dozen en oude bokszakken zette Sam de sporttas neer. Hij liep naar de bar, haalde zijn rugzak van zijn rug, nam plaats op de barkruk en pakte zijn laptop uit zijn tas. Sam begon te werken aan een extra beveiligde verbinding, zodat ze toch nog contact konden leggen met Bo. 

--------------------------

De avond ervoor ging niet al te best voor Sam. Noah had gezegd tegen hem dat ze elkaar niet uit het oog moesten verliezen, maar na de repetitie van Campus 12 leek hij dit al weer vergeten te zijn. Sam bleef binnen een meter radius van Noah voor de hele dag. 'S avonds gingen de twee terug naar de boksclub. Bo nam geen contact met hen op, dus gingen ze maar een beetje chillen. Tegen een uur of 11 gooide Noah hem de boksclub uit. Letterlijk... Sam liep terug naar zijn huis (of ja, caravan) en bedacht bij thuiskomt een plan voor de volgende dag. 

--------------------------

"Klaarrr." Sam gooide het laatste slokje cola achterover. Hij wreef in zijn handen, sloot zijn laptop en sprong van de barkruk af. Het was ondertussen al 8 uur. Precies op dat moment kwamen Dante en Noah de woonkamer uitgelopen. Ze stonden allebei stil en keken Sam aan, die als het ware versteend achter de bar stond. 

"Wat doe jij hier?"  Dante kwam op Sam afgestapt. Noah liep er vlug achteraan. Sam voelde zich een beetje geïntimideerd en deed een stap achteruit. 

"Ik uh.."

"Ja?"  Dante deed zijn armen over elkaar en keek Sam serieus aan. Noah kwam tussen beide en probeerde een excuus te verzinnen. 

"Sam kwam o-"

"Om te boksen-"  Sam schrok zelf van zijn eigen uitspraak. Noah keek hem dan ook vragend aan. Sam? Boksen? Nooit. Dante had door dat het een leugen was en besloot het spelletje mee te spelen. 

"Boksen? Had dat dan meteen gezegd. Ik heb een supergoed idee. Waarom gaan jij en ik niet een kleine match doen vanmiddag? Gewoon... voor de lol?"

"Uhm ik weet niet of dat zo'n goed idee is."

"Dat is dan afgesproken."  Dante kreeg een grote glimlach op zijn gezicht en stompte zachtjes (voor Dantes doen dan) Sams arm, die meteen met een pijnlijke expressie op zijn gezicht naar zijn arm greep. Noah vond het wat minder grappig. Hij pakte Dante bij zijn arm en nam hem apart op een afstand dat Sam hen niet kon horen.

"Ben je nu serieus? Sam kan dat niet aan."

Dante probeerde Noah gerust te stellen. "Rustig, rustig man. Ik zal zachtjes doen, oké?" 

Noah zuchtte. Hij draaide zich om en liep in een rechte lijn op Sam af, die het voorval al weer was vergeten en Noah het goede nieuws wilde vertellen. 

"Noah. Noah. Het is gelukt. Ik heb een beveiligde verbinding kunnen maken. Nu kunnen de.." Sam verlaagde zijn volume "..rozenkruisers ons niet meer afluisteren. We moeten met Bo bespreken wat we moeten doen."

Noah legde zijn arm om Sams schouders heen en begeleidde hem naar de boksring. Hij begon te lachen.

"Niks daarvan. Wij gaan trainen. Ik wil je niet compleet af zien gaan tegen mijn broertje."  Noah gaf Sam een aanmoedigend klopje tegen zijn rug. "Nou hop, omkleden."

Sam bleef staan en keek Noah aan. Daarna keek hij naar de boksring en vervolgens weer terug naar Noah. 

"Je maakt een grapje toch.. Ik.." Sam wees naar zichzelf. "Ik tegen Dante? No way."

Noah reageerde niet terug. Hij liep naar de lockers en kwam terug met twee bokshandschoenen in zijn handen, die hij in de armen van Sam duwde. 

"Yes way."

--------------------------

"Nog een klein stukje, nog even volhouden."  Na een paar uurtjes slaan op een bokszak, had Noah Sam meegenomen met hardlopen. Noah zelf liep niet mee, hij fietste mee. Zo kon hij makkelijker Sam aanmoedigen. Sam had moeite met Noah bij te houden.

"Noah, ik kan niet meer."  Sam zag er uitgeput had. Noah had geen medelijden. 

"Jij wilde zo nodig boksen, nou dan ga je ook boksen."

"Noaaaah. Fiets wat rustiger alstublieft."

"Oké oké"  Noah verminderde zijn snelheid en kwam dichter bij Sam. Noah was in Sams val getrapt, want Sam nam snel een sprintje en sprong op de bagagedrager. Hij sloeg zijn armen rondom Noahs middel en leunde zijn bezweette voorhoofd tegen Noahs rug. 

"Genoeg nu.."

--------------------------

Sam en Dante stonden beiden in de boksring. Noah en Hanne waren de enige toeschouwers. Noah gooide nog maar aanmoedigende kreten Sams kant op. Sam nam niks in zich op. Hij probeerde zich te focussen, maar het lukte niet. Hij zat nog altijd met zijn gedachten bij hoe hij op de bagagedrager zat van Noah. Zo romantisch... hij kon het haast niet geloven. Dit is exact wat hij bedoelde met 'Noah en Sam, zij aan zij, onafscheidelijk'. In de verte hoorde hij iemand zijn naam roepen. Het was Noah. Sam keerde zijn rug naar Dante, die ongeduldig in de ring stond te wachten. Hij zwaaide naar Noah, die hem iets probeerde toe te schreeuwen. Sam verstond hem niet en hij kon ook niet veel begrijpen van de bewegingen van Noahs lippen. De lippen die Sam juist zo graag wilde kussen. Noah had prachtige lippen. Sam glimlachte en zwaaide nogmaals naar Noah. Hij draaide zich om richting Dante, die er nog gefrustreerder uitzag als eerst. Oké, nu focus. Tijd voor een verrassingsaanval, dacht Sam. Hij probeerde Dante te raken, maar Dante was te snel en ontdook elke poging. Dante zette een stap naar voren om zelf aan te vallen. Sam paste zijn beste verdedigingstactiek toe: wegrennen. Noah riep allemaal dingen naar Sam, die Sam niet verstond. Hij wilde weten wat Noah te zeggen had. De stem van Noah maakte hem dingen voelen dat geen andere stem kon doen. Sam keek vluchtig naar wat de lippen van Noah probeerden te zeggen. Weeral die prachtige lippen. "Draai om?" Sam draaide zijn hoofd om en zag Dante op hem afkomen. Dante probeerde Sam te slaan, maar in plaats van te blokken dook Sam uit paniek ineen en kwam de klap op zijn hoofd terecht. Alles werd zwart..