Jongensdingen

Tiptop in orde

"Hoe bedoel je? 'Nog niks doen'? We zijn halverwege, nu moeten we doorpakken."

Sam en Noah waren aan het videochat met Bo. Althans.. Noah was aan het videochatten met Bo. Sam zat ernaast, een beetje voor zich uit te staren.

"Jongens doe nou rustig aan. We moeten eerst een goed plan verzinnen. De rozenkruisers weten nog niks af van dat jullie erbij betrokken zijn. Bovendien is de lijn nog niet goed beveiligd, dus spreken we nog niks af over de videochat. Ik zal contact met jullie opnemen wanneer de lijn beveiligd is. Liefje?" Bo richtte zich even tot Sam, die dat niet doorhad.

"Liefje?" Herhaalde Bo. 

Noah stootte Sam tegen zijn arm. Sam keek direct op. Noah wees met zijn ogen naar Bo, die wachtte op een reactie van Sam.

"Huh.. yoo... Bo."

"Gaat het wel allemaal goed daar?"  Bo richtte zich nu ook tot Noah.

"Ja hoor." Sam schraapte zijn keel. "Alles is uhm tiptop in orde." Sam forceerde een lach en stak zijn duim in de lucht.

"Zeker weten?"

"Ja.. gewoon wat weinig slaap gehad."

"Ik mis je liefje."

"Ik jou ook."

Noah, die zich als een vijfde wiel aan de wagen voelde, schraapte zijn keel en stond op.

"Goed. Ik ga boksen. Tot later, zusje?"

"Tot later, broertje." Ze lachten naar elkaar. Noah verliet de kamer en liet Bo en Sam alleen achter. Ze staarden elkaar aan door het scherm.

"Ik uhm.. Ik denk dat ik ook maar ga."

Bo knikte. "Oké. Dan spreken we elkaar later wel weer."

Ze namen afscheid van elkaar en Sam deed zijn laptop weer dicht. Hij schoof de stoel waar hij op zat naar achteren en stond op. Hij wist niet wat te doen. Ofwel met Bo praten over hun relatie, ofwel met Noah praten over.. ja waarover eigenlijk? Bo had al zoveel aan haar hoofd nu, dus met haar praten was eigenlijk geen optie. Dan dus maar naar... Eerlijk gezegd vond hij het zo erg nog niet. Wanneer Noah aan het boksen was had hij een strakke tanktop aan waar zijn door zweet glimmende spieren mooi uitkwamen. Sam liep de woonkamer door, naar de boksring waar Noah aan het trainen was. Noah was aan het sparren met Dante, het broertje van Noah en Bo, en dus de enige van de De Smidt kinderen waar Sam géén crush op heeft gehad. Het was duidelijk dat Noah niet lekker in de match zat. Dante maakte als het ware... gehakt van hem. Sam nam een positie in naast de boksring en keek met volle passie toe. Zo af en toe dwaalde zijn ogen af naar Noahs gespierde armen. 'Zo af en toe' werd op een gegeven moment gestaar en dat ging niet onopgemerkt bij Hanne. De boksmatch was ondertussen al gedaan. Hanne kwam op Sam afgestapt. 

"Heeft meneer een kommetje nodig?"

Sam werd in één keer uit z'n trance getrokken en keek Hanne verward aan. "Sorry?"

"Voor al dat gekwijl?" Hanne sloeg haar armen over elkaar.

"Oh." Sam begon ongemakkelijk te lachen. "Ja nee uhm ja die uhm die boksmatches maken mij zo hongerig, ik uh... ik moet gaan." Sam snelde zich weg bij Hanne vandaan, die lachend bleef staan naast de boksring. Sam rende naar de lockers, waar hij tegen Noah aanbotste die net een handdoek om zich heen had geslagen. Noah was een beetje gefrustreerd, aangezien hij net een slechte oefenmatch had gespeeld.

"Sam!! Wat doe jij nu!"

"Sorry Noah. Ik uhm ging gewoon even hardlopen. Sporten enzo." Sam deed een aantal stretches en begon weer ongemakkelijk te lachen. "Goeie match gebokst net trouwens. Je had Dante een paar keer echt goed te pakken." Sam gaf een slappe rechtse hoek tegen Noahs linkerarm. Noah staarde naar Sams vuist en Sam deed hetzelfde. Noah veegde het zweet van zijn voorhoofd af met de handdoek, gooide de handdoek in zijn locker en smeet de deur van de locker dicht. Sam schrok er een beetje van.

"Nee Sam, het ging niet goed. Het ging BAR slecht, oké?"

"Ah joh, dat viel toch best wel mee."

"Nee Sam. Dat viel NIET mee. Het is niet alsof jij een boks expert bent, dat je weet waar je het over hebt. Laat me gewoon met rust, OKE?" Noah liep terug naar de boksring om de match met zijn pa te bespreken en Sam bleef alleen achter. 

Toen Noah met zijn rug naar hem toe stond, liep Sam snel terug naar Noahs slaapkamer. Hij deed de deur achter zich dicht, pakte zijn laptop en ging op het bed zitten. Met zijn vinger op de mousepad hing hij boven de groene knop met het bel icoontje erin. Jij klikte en wachtte gespannen af. Bo kwam op het scherm.

"Sam, wat had ik nou gezegd? Ik zou met jullie contact opnemen."

"Ja, dat weet ik wel, maar.."

"Waarom bel je dan? De verbinding is nog niet veilig Sam. Wat als de rozenkruisers ons nu afluisteren?"

"De rozenkruisers komen er toch nooit achter dat wij de Steen der Schepping hebben. Bovendien hebben wij die goed verstopt. Nou ja, ik tenminste.."

Bo zuchtte. "Waarom belde je eigenlijk?"

"Ik uh. Ik wou je gewoon graag even zien."

"Sam. Ik wil ook niets liever. Maar het kan niet. Ik neem contact met jullie op wanneer het zover is."

"Maar wij willen ook iets doen!"

"Nu niet, Sam!" Bo realiseerde zich dat ze een beetje hard tegen Sam was. Sams gezicht werd al snel nog somberder dan dat ie al was. "Sorry Sam, zo bedoelde ik dat niet."

"Ik ben juist degene die sorry moet zeggen." Sam hing op en sloot zijn laptop.