Jongensdingen

Sam-loos?

Dante liep rond in de boksclub. Hij had nog niet de kans gehad om Noah over dat gebeuren met Sam vanmorgen te vertellen. Hij moest het aan iemand vertellen, het geheim van Sam brandde als het ware op zijn lippen. Gelukkig zag hij toen Hanne de boksclub binnenwandelen. Hij stapte meteen op haar af. 

"Hey Hanne!"

"Hey!" Ze reageerde kort en liep meteen door richting de lockers. Dante liep snel achter Hanne aan en toen Hanne een locker opendeed, leunde hij tegen de andere lockers aan. 

"Jij gaat dus nooit raden waar ik vanmorgen achter gekomen ben."

Hanne haalde haar schouders op. "Oké?"

"Raad dan!"

"Je zei toch dat ik het niet ging raden?"

Dante zuchtte."Jawel, jawel... probeer gewoon?"

"Oké." Hanne sloot de deur van de locker. "Je linkerteen is groter dan je rechterteen?" 

Dante keek Hanne verontwaardigd aan. Hanne begon daarop te lachen. 

"Nee ik ben serieus."

"Oh. Awel?"

"Het gaat over die Sam."

"Oh god, ga je daar nu weer over beginnen, laat die jongen eens met rust."

"Nee nee, dit is echt nieuws."

Hanne trok haar wenkbrauwen op. "Jaja. Geloof je het zelf?"

"Sam is homo."

Dante begon een beetje te lachen. Hanne kon er níet mee lachen. 

"En dat vind jij nieuws?"

"Hij sliep hier in de boksclub omdat hij zit te crushen op Noah. Pff stel je eens voor, Sam en Noah? Nee, ik heb hem verteld waar het op stond en bam-" Dante maakte een slaand gebaar. "..de boksclub uitgesmeten." Dante begon weer te lachen. 

"Meen je dat nu serieus?" Hanne keek Dante serieus aan, en Dante's lach verdween van zijn gezicht. 

"Ja."

"En weet Noah het?"

Dante lachte. "Nog niet, nee."

"En dat ga jij hem ook niet vertellen."

"Hoe?"

"Jij gaat Noah hier helemaal NIKS over vertellen, oké?"

"En wat als ik dat wel doe?"

"Als jij dat wel doet, dan is het gedaan tussen ons, oké?"  Hanne's bloed kookte. Dante kon soms erg kinderachtig zijn, maar dit had ze dus niet van hem verwacht. En het feit dat hij dit allemaal ook nog grappig vond. Op deze momenten vroeg Hanne zich af hoe ze het nog zo lang met hem volhield. Om een nog grote escalatie te voorkomen draaide Hanne zich om en liep ze bij Dante vandaan. Ze probeerde haar frustratie in een boksbal te gooien, maar ze kon haar gedachten niet verzetten. Dante probeerde nog met haar te praten, maar ze wuifde hem weg. Ze kleedde zich weer om en verliet Campus B. Ze moest iets doen aan de Noah en Sam situatie, maar dit kon ze niet alleen doen. Hanne had hulp nodig, en wist exact van wie. 

---------------------------

Noah maakte zich in zijn kamer klaar om naar de repetitie van het koor te gaan. De avond ervoor hadden Sam en Noah tot laat een film zitten kijken. Dit keer had Noah de film uitgekozen: the gray man. De trailer vond Noah er spannend uitzien, en zelf vond hij Ryan Gosling ook niet verkeerd... Noah merkte toen hij de boksclub instapte dat Sam er niet was. Raar, dacht hij. De afgelopen weken was Sam eigenlijk altijd wel in Campus B te vinden... maar nu was hij er niet. Hij zou vast wel in het theater zijn, bedacht Noah zich en hij liep richting de uitgang van de boksclub. Toen hij buiten stond, stond Dante voor zijn neus, die hem tegenhield.

"Zo daar is ie dan hoor. Lekker uitgeslapen?"

"Ja inderdaad. Maar uhh, ik moet nu echt gaan naar de repetitie."

"Ja ja, natuurlijk natuurlijk."

"Zeg, heb jij toevallig Sam gezien vanmorgen?"

Dante aarzelde. "Uhmm nee. Maar broertje, ik zal wel bij hem vandaan blijven als ik jou was?"

Noah lachte. "Hoezo dat nou weer?"

"Gewoon."  reageerde Dante snel, en hij liep weer terug naar binnen. 

Noah vond dat iedereen heel erg raar deed die dag. Noah kwam aan in het theater en zag daar iedereen behalve Sam. Zelfs Hanne was in het theater. Toen Hanne hem zag liep ze snel weer weg. Noah stuurde snel voordat de repetitie begon nog even een appje naar Sam, vragend waar hij bleef. Na de repetitie keek Noah weer op zijn telefoon, maar Sam had nog niet gereageerd. Sam die niet reageert op zijn berichten??? Er was iets aan de hand... maar wat? 

Noah had gevoelens ontwikkeld voor Sam. Een aantal maanden geleden zou hij het lekker rustig hebben gevonden, zo zonder Sam in zijn aura. Het leek net of Noah een deel van zichzelf miste nu Sam er niet was. Noah was bang dat er iets gebeurd was met Sam. Misschien had Sam toch gelijk en hadden ze constant bij elkaar moeten blijven. Hadden de rozenkruisers hem ontvoerd? Noah gaf zichzelf hiervoor de schuld. Hij had Sam moeten beschermen. Noah besloot zo snel mogelijk terug naar Campus B te gaan om met Bo te praten. Misschien wist zij meer en dus ook wat te doen. Noah wilde Sam weer terug bij hem.