Jongensdingen

The fun couldn't last forever...

Operatie STANENO was nog steeds in volle gang. Sinds het uit was met Bo ging het een stuk beter met Sam. De videogesprekken waren in ieder geval minder ongemakkelijk en Sam hoefde ook niet meer te liegen tegen Noah. Althans, over dat ene dan. Deel 1 van de waarheid was eruit. Nu deel 2 nog.. maar alles op zijn tijd. Het moest het juiste moment zijn. 

-------------------------

Het was 6 uur in de ochtend. Sam had een slapeloze nacht gehad en ging dus extra vroeg zijn bed uit. Of ja, zijn luchtmatras. Sam stond zijn tanden te poetsen in de WCs toen hij plotseling geluid hoorde in de boksclub. Hij sloop achter de deur en hoopte dat degene hem niet gezien had. Hij hoorde voetstappen weglopen van waar hij zich verstopte en na twee minuten hoorde hij geen geluid meer. Alleen maar doodse stilte. Sam ging kijken of de kust veilig was en stak zijn hoofd om de hoek van de toilet deur. Er was niemand te zien. Sam kwam de WC uit en sloop naar de hoek waar zijn spulletjes lagen. Tot grote schrik stond daar iemand. Sam was vergeten zijn spullen op te ruimen en dus stond nu Dante De Smidt zijn halve slaapkamer te inspecteren. Dante had hem nog niet gezien dus Sam sloop naar achteren, zo stil mogelijk. Dit mislukte vrij snel toen hij met zijn rug tegen een stapel autobanden botste en ze allemaal op de grond rolden. Dante draaide zich in een schok om en de twee keken elkaar aan. Dante kwam meteen op Sam afgesneld en pakte hem beet bij zijn arm. De greep deed pijn aan Sams arm en Sam begon ongemakkelijk te lachen. 

"Heyyyy Dante. Wa- wat doe jij hier?"

Dante kon er niet mee lachen. "Wat doe ik hier? Ik woon hier. Betere vraag is wat gij hier doet?" 

"Ik uuhhhh ik-"

Dante trok Sam mee richting Sams super-de-luxe privé vertrek in de boksclub en wees naar het matras. 

"En wat is dat?"

"Uhmm een matras?"

"Een matras ja, heel goed. De vraag is alleen: wat doet dat matras daar?"

"Ja dat is een hele goede vraag."

"Ja toch." Dante keek Sam indringend aan. Sam voelde zich super geïntimideerd. Dante kwam nog wat dichter en pakte Sams pet van zijn hoofd en gooide hem op de grond. 

"Wel?"

Sam gaf geen antwoord. 

"Heb je een crush op Noah ofzo dat je constant bij hem in de buurt wil zijn?"

Sam verschoot. Hij moest zich uit deze situatie krijgen. Dante overtuigen van dat het niet zo was, en zo subtiel mogelijk. Subtiel. Sam boog zich langzaam, pakte zijn pet van de grond, zette de pet terug op zijn hoofd en stapte achteruit. Een geforceerde lach verscheen op zijn gezicht.

"Nee! Nee ik uhh. Ik weet niet waar je het over hebt." Sam liep verder naar achteren. Dante geloofde hem niet. Dante realiseerde zich dat zijn opmerking (die hij eigenlijk als halve grap en uitdagend bedoelde) toch waar bleek te zijn. Dante begon hardop te lachen.

"Nee oh my god SERIEUS? HAHAHA." Dante's gelach was door heel de boksclub te horen. Sam liep snel terug naar Dante en probeerde hem te sussen. 

"Niet zo hard straks hoort iemand ons nog."

Dante verlaagde zijn volume. "Hoezo? Tis niet of Noah iets met jou wil, hoor. Noah is hetero. HE TE RO. Hij is bovendien geïnteresseerd in die Louise Vincke. En als hij op jongens zou vallen, dan zou hij voor een stoere, knappe, gespierde man gaan... Niet dus voor iemand zoals jij die stiekem onder ons dak slaapt." Dante pakte al Sams spullen, propte het in zijn tas en gooide de tas in Sams armen. 

"En nu hop, naar huis. Maakt da ge weg zijt."

-------------------------

Sam draaide zich stilletjes om en liep naar de uitgang. Noah was dus hetero. Noah was dus verliefd op Louise. Noah zou dus nooit... de gedachte alleen al deden tranen stromen over Sams wangen. Toen hij buiten de boksclub stond begon het te regenen. Helemaal doorweekt kwam hij terug aan bij zijn caravan, waar hij op zijn matras ging liggen en naar het plafond staarde. Iemand klopte op de deur van de caravan. Sam zuchtte en kwam overeind. Toen hij stiekem langs het gordijn keek zag hij het zijn moeder was. Ook dat nog, dacht hij. Eerst dat gebeuren met Dante en nu komt zijn moeder ook nog zagen. Er werd nog eens geklopt. 

"Ja ja ik kom al."

Sam deed de deur open en daar stond zijn moeder. Ze zei niks, ze keek hem alleen maar aan.

"Ja wat ist?"

"Ik wou gewoon even zien hoe het met je ging. Ben al de hele week hier langs geweest en je was er telkens niet."

"Nee.. ik uhh ik was ergens anders."

"Bij Noah?"

"Ja... bij Noah."

"Noah is wel echt een goede vriend van je, hè."

Sam wachtte lang met antwoorden. "Ja..."