when i think

13

2 hafta sonra

"Bir saniye geliyorum!" Atsumu telefonunu yatağa bıraktı ve çalan yurt kapısını açmaya gitti. Kapıyı açtığında elinde poşetlerle ikizini ve erkek arkadaşını gördü. Gözlerini devirip tekrar yatağına oturdu ve telefonunu eline aldı. Kendine yorgun gözlerle bakan yüze gülümsedi. 

"İt herif yardım etsene! Kolum koptu!" Gülümsemesi kardeşinin sesiyle düştü ama yardım etmeye yeltenmedi. "Koskoca adımlarsınız iki poşet taşıyamadınız mı?" Tekrar cevap gelmedi ama ikizi poşetlerle yatağının önünden geçerken bacağında ani bir acı hissetmesiyle bağırdı. "Acıttın aptal!" Kardeşinin gülümseyen suratına arkasındaki yastıklardan birini fırlattı. Tek eliyle fırlattığı için küçük bir falsoyla yastık odadaki 3.kişiye çarptı. "Ağzınıza sıçıcam ikinizin de şimdi!" Elindeki poşetleri sertçe yere bırakan Suna sinirle ikizlere baktı. Atsumu ona dil çıkardı. "Erkek arkadaşına söyle, benimle uğraşmayın." Söylenirken bir yandan da ayağını gri saçlı çocuğa savurdu. Bu sefer hamlesini tutturdu, ikizinden bir inleme duydu. Elindeki poşetleri mini buzdolabının önüne bırakan Osamu yataktaki kardeşine atıldı ve koluna sertçe vurdu. 

İkizler klasik bir dövüşe tutulmuşken hala açık olan görüntülü konuşmadan yorgun "Miya?" diye bir ses yükseldi. Odadaki hitaba uyan iki kişi de aynı anda yüksek sesle cevap verdi. "NE!" Atsumu sesin telefondan geldiğinden anlayınca kardeşinin sıkıştırdığı etini bıraktı, telefonu eline alıp uzanmış hale geçen Sakusa'yı baktı. "Ah, Omi kusura bakma. Samu'nun klasik orospu çocuklukları." Sakusa saçı dağılmış sarışına gülümsedi. Bu hallerini ilk kez görmüyordu, nedense artık rahatsız edici olmaktan çok tatlı geliyordu gözünü. İçten içe nedenini bilmesine rağmen her zamanki gibi görmezden geldi. "İşin varsa kapatabilirim." Atsumu hızla reddetti. "Hayır!" Sonra tepkisinin çok yüksek olduğunu anlayıp daha kısık sesle tekrarladı. "Yani gerek yok. Onlar da çıkacaktı birazdan." Poşetleri dolaba yerleştiren arkadaşı duraksadı, omzunun üstünden yataktaki sarışına baktı. "Öyle mi yapacaktık?" Atsumu gülümsemesini bozmadan arkadaşına döndü, yüzünü ekrandan çıkararak eliyle 'kes sesini' anlamına gelen bir işareti yaptı. Tekrar Sakusa'nın yorgun sesini duyunca hemen telefonu geri çevirdi. "Sorun değil. Ben de biraz dinlensem iyi olur. Bu aralar fazla yoruluyorum. Sınavlar, ma-" cümlesini tamamlamadı. Atsumu gülümseyerek onu tamamladı. "Maçlar. Bana onlardan bahsedebilirsin Omi. En azından dinlemek istediğimi sana söyledim." Sakusa iç çekti. Gerçeği sarışın gibi dile getirmedi. "Belki bir dahaki sefere. Şimdi kapatıyorum." Atsumu ekran kapana kadar el salladı kıvırcığa. Bu hareket Sakusa'nın kapattıktan sonra uykuya dalana kadar aptalca gülümsemesine neden oldu.

Atsumu ekran kapanmasına rağmen eli hala havada gülümseyerek ekrana bakıyordu. Birinin boğazını temizlediğini duyunca kendine geldi ve telefonu indirdi. İkizi ve arkadaşı ona imalı bir şekilde bakıyordu. "Ne var?" Suna gülüşünü tutamadı. Atsumu imalı gülüşü duyunca arkasındaki son yastığı bu sefer bilerek arkadaşına attı. Suna yastığı erkenden tuttu ve gülmeye devam etti. "Şimdi tam olarak nesiniz siz?" Suna erkek arkadaşının cümlesini duyunca gülüşü kahkahaya dönüştü. "Samu, şu erkek arkadaşına söyle sussun yoksa sikicem belasını!" Osamu karnını tutarak gülen erkek arkadaşını ayağıyla itti. Suna bundan zerre etkilenmemiş bir şekilde Atsumu'ya döndü. "Kanka Sakusa'dan duyamayacağın kesindi bu soruyu, sevgilim sana bir iyilik yaptı işte." Atsumu etrafında atmak için bir şey aradı ama bulamadı. Sinirle "Siktir git!" demekle yetindi. 

Osamu dalga ortamı geçince Atsumu'ya döndü tekrar. "Ciddi soruyorum. Sen ona takma isimle sesleniyorsun o sana hala soy adınla, bir tür fetiş falan mı ilişkinizde?" Suna tekrar kahkaha atınca Atsumu ikizinin ismiyle bağırdı odada. Cevap vermezse uzayacağını anladı. "Ne ilişkisi? Birbirine yardımcı olan iki arkadaşız işte." Suna kahkahasının arasında sevgilisine döndü ve göz kırptı. "Biz de birbirine çok yardımcı olan iki arkadaşız." Atsumu yüzünü buruşturdu. "İğrençsin."