MAHRA

8

8. BÖLÜM

Sabah uyandığımda Boran hâlâ uyuyordu. Lavaboya gidip üstümü giydim.

Oda'ya tekrar girdiğimde Boran uyanmış yatakta oturuyordu. Koltuğa oturup telefonu elime aldım ve bugün yapacağım ameliyatın detaylarına baktıktan sonra ameliyatı video olarak izlemeye başladım.

Ben izlemeye dalmışken Boran ayağa kalkıp lavaboya gitti ve çok sürmeden geri geldi.

Ne izlediğimi merak ettiği için yanıma başıma gelip videoyu izlemeye başladı.

Biraz izledikten sonra bana bakıp "izleyerek mi yapacaksın ameliyatı?" dedi ve cevap vermemi bekledi.

Kafamı onun yüzüne doğru çevirdiğim de gözleri bana döndü.

O bana bakınca ben tekrar izlediğim şeye dönüp "hayır sadece alıştırma olarak izliyorum, sayende uzun süredir ameliyat yapamıyorum" dedim.

Ben öyle deyince bir şey söylemek yerine susmayı tercih etti.

Video bitince ayağa kalkıp kapıya doğru ilerlerken Boran'da peşimden geliyordu.

Kahvaltı için mutfağa gittiğimde hiç kimse yoktu ama benim acelem olduğu için oturdum ve Asiye'nin gelmesini bekledim.

Telefonu elime alıp Onur'a aşağı gelmesi için mesaj attım.

Asiye içeri geldiğinde Asiye'ye bakıp "Asiye rica etsem iki kişilik kahvaltı hazırlar mısın, bizim gitmemiz gerekiyor da" dedim ve onun cevap vermesini bekledim.

Asiye gülerek "tabiki hazırlarım Zümra hanım" dedi ve kahvaltıyı hazırlamaya döndü.

Onur içeri girince Asiye bana bakıp "Onur Bey'ede bir tabak hazırlayayım mı?" dediğinde Onur'a baktım ve "hayır Asiye Onur Bey ameliyat olacak maalesef hiç bir şey yiyemez" dedim.

Yarım saat sonra hastaneye gelmiştik. Onur odasında ameliyat olmayı beklerken ben ameliyat için hazırlık yapıyordum.

Onur'un odasına gittiğimde Onur ile Boran konuşuyorlardı. Onların yanına vardığımda konuşmayı kestiler ama sormak yerine Onur'a bakıp "evet Onur hazır mısın?'' dedim.

Onur yüzüme bakarak "hazırım Zümra ama sana birşey diyeceğim" dedi.

Ben onun yanına oturduğum da söze girdi, "Zümra biliyorsun biz Eda ile sevgiliyiz o benim ameliyat olacağımı bilmiyor eğer bana birşey olursa onu çok ama çok sevdiğimi söylersin" dediğinde gözleri dolmuştu.

Ben onun ellerini tuttum ve "bunları hepsini ona kendin söyleyeceksin Onur'' dedim ve ayağa kalkarak "seni birazdan almaya gelirler" dedim ve odadan çıktım.

...

3 saat sonra aneliyathaneden çıkmıştım. Boran yanıma gelip Onur'u sorduğunda "iyi ama yoğun bakıma aldık herhangi bir sorun olmazsa yarın çıkaracağız'' dedim ve ayağım ağrıdığı için ayrıca yorgun olduğum için uyumak üzre eve gittik.

Eve geldiğimizde Boran'a bakarak "Boran hastaneye söyler misin birşey olduğunda beni çağırsınlar" dedim. Boran birşey söylemek yerine kafasını evet anlamında salladı.

Oda'ya çıkıp ilk başta üstümü değiştirdim sonrasında ise yatağa geçerek uyumaya başladım.

Uyandığımda aşağıdan gelen sese doğru gitmeye başladım.

Mutfağa gittiğimde konuşanların hepsi birden sustu.

İleri gidip Boran'ın yanında oturduğum da hepsine birden "neden sustunuz" dedim.