De witte wolf en zijn welp

⚔Jaskier

Vogels fluiten zachtjes in de hoge bomen. Vlinders verkennen de bloemen op de vensterbank. Een frisse geur verspreidt zich vanaf de zijden lakens. Er klinkt luid gekreun uit de kamer erboven.Een klok tikt langzaam de tijd weg.Geralt gromt diep. Hij likt aan zijn droge lippen en hoest. Zachtjes opent hij zijn ogen. Hij tuurt naar het houten plafond. Waar is hij verdomme? Hoe is hij hier verdomme terechtgekomen? Het brede houten bed onder hem kraakt terwijl hij zachtjes beweegt. Hij kijkt naar zijn blote borst. Een doek wordt zorgvuldig om zijn torso gedrapeerd. Wie deed dat. Hij kan zich nauwelijks iets herinneren. Hij herinnert zich Vilgefortz en... en... haar... Freyalin.Hij scant de houten hostelkamer waarin hij zich bevindt. Hij zucht diep. Hij is helemaal alleen. Natuurlijk is hij helemaal alleen. Wat had hij verdomme verwacht. Hij gromt terwijl hij probeert rechtop te gaan zitten. Hoe komt het dat hij naakt is? Wat is er verdomme gebeurd? Wie heeft dit allemaal gedaan? Zijn benen trillen als hij zijn voeten neerzet. Hij ruikt op zijn schouder. Misschien moet hij eerst een bad nemen. "Hmm" hij zucht diep en staat op. Langzaam loopt hij naar de badkamer."Wat de fuck" fluistert hij.Freyalin kijkt hem zwijgend aan. "Welkom terug... witte wolf", plaagt ze. Geralt trekt een wenkbrauw op. "Wat de fuck", zegt hij. Ze laat zich in het ronde bad hangen en speelt met de rozenblaadjes die in het hete water ronddrijven. "Freya.." "Ow hij herinnert het zich" plaagt ze. "Ik zou jou niet kunnen vergeten, al zou ik dat willen", antwoordt hij zacht. Freyalin glimlacht wrang. "Haat je mij? Wees eerlijk", vraagt Geralt. Freyalin zucht diep. "Waarom haat je mij?" vraagt hij. "Het was nooit mijn bedoeling je pijn te doen", begint ze langzaam. "Maar dat deed je wel." Bijt hij terug. "Voor één keer had ik het mis", zegt ze. "Ik... ik...." "Geralt zucht. "Je hoeft niet alleen te zijn." "Maar dat was ik wel, ik was altijd alleen en het maakt me doodsbang dat ik... Dat ik...." Diep zuchtend stapt Geralt in het bad. Ik begrijp. "Sinds ik jou heb ontmoet, weet ik niet meer wat ik moet voelen. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik was alleen. Ik was een eenling. En ik vond het leuk. En niemand in de hele wereld kon het wat schelen. Er was niemand die een fuck om mij gaf. En het was goed. Ik was in orde zo. En toen ontmoette je mij, je hielp me om in Kaer Morhen te komen en alles veranderde verdomme en nu weet ik het niet...' 'Sst, ik weet het.' "Dit is niet gemakkelijk voor mij." 'Nee, maar je bent teruggekomen.' "Ik ben nooit weggegaan", fluistert ze. Geralt kijkt naar haar op. 'Al die tijd. Ze was dichterbij dan hij dacht. Waarom? Waarom ging ze niet weg zoals ze had gezegd?' "Hmm", antwoordt Geralt, in gedachten verzonken. De vrouwelijke hekser was complexer dan hij dacht. "Ik had nooit gedacht dat ik je nog eens zou zien." "Ik dacht dat dit het beste was." Geralt zucht diep. Geralt kijkt haar diep aan. Een glimlach krult om zijn lippen. Freyalin zucht zacht. De hekser heeft haar echt veranderd. Misschien was het toch niet zo erg? Alles waar ze voor stond, alles waar ze in geloofde. Dat vergat ze allemaal zodra ze hem in de ogen keek. Wat is de greep die hij op haar heeft? Deze impact? Is het magie? Wat is het in hemelsnaam? Langzaam verstrengelen hun vingers zich."Dus zoals beloofd heb ik overal gezocht naar de perfecte outfit. En natuurlijk kom ik elke keer mijn belofte na. En goed ook", zegt Jaskier terwijl hij de badkamer binnenstapt. "Oh hallo" begroet hij. "Ger.. geralt", zegt hij. Haastig laat Geralt haar vingers los en kijkt Jaskier ernstig geïrriteerd aan. "Ben ik... onderbreek ik iets", stottert Jaskier. "Ja" zegt Geralt terwijl Freyalin Nee zegt. Geralt kijkt haar aan. "Juist...goed." "Wat doe jij hier verdomme", vraagt Geralt. 'Ik kom mijn schuld innen. Welke schuld?' vraag je jezelf nu waarschijnlijk af in je hoofd. Nou, ik zal het je vertellen. Ik heb je beroemd gemaakt, Witcher. Eigenlijk zou ik tien procent van al je munten moeten claimen, maar in plaats daarvan vraag ik om een klein, heel klein gunstje.' 'Fuck off Bard,' gromt Geralt. 'Ja, ik zie de gelijkenis tussen jullie. twee", mompelt Jaskier. Freyalin spot. Voor één armzalige nacht van dienst krijg je een overvloed aan aardse geneugten. De grootste meesters van de culinaire kunsten, die stukjes maken die de goden waardig zijn. Maagden die de zon zelf zouden laten blozen met een enkele mooie glimlach. En rivieren van de zoetste drankjes van de zeldzaamste...' 'Fuck' Geralt zucht. Jaskier glimlacht terwijl hij Geralt zijn rug insmeert met lotion. 'Eten, vrouwen en wijn, Geralt!' Geralt gromt. 'Houd nu op met dat lompe protestgegrom. Het is één nacht om je allerbeste vriend van de hele wereld te lijfwachten. Hoe moeilijk kan het zijn?' "Ik ben je vriend niet", antwoordt Geralt. Een ondeugende glimlach krult om Freyalin haar lippen. Oh. Echt waar? Oh, laat je vreemden meestal kamille over je mooie billen wrijven? Ja, nou ja, precies. Dat is wat ik dacht. Elke heer, ridder en koning van twee cent die zijn geld waard is, zal bij deze verloving aanwezig zijn. 'Hoeveel van deze heren willen je vermoorden?' "Moeilijk te zeggen, het is al een tijdje geleden." Na een tijdje houdt men op met tellen. Vrouwen, concubines, moeders soms. Oeh, ja, dat gezicht! Oeh! Eng gezicht! Geen heer komt in de buurt als je naast me staat met zo'n smoel. Ooh, bij nader inzien zou ik misschien het Cintran-bier willen laten staan.' Geralt gromt terwijl Freyalin in lachen uitbarst. 'Een helder hoofd zou het beste zijn.' "Ik ga deze marteling niet nuchter aan. Ik vermoord niemand. Niet over de kleine ruzies van mannen". "Ja ja ja. Je raakt er nooit bij betrokken. Behalve dat je dat eigenlijk altijd doet. Uhm. Is dit wat er gebeurt als je oud wordt? Word je ondraaglijk gehaast en chagrijnig?' Opnieuw barstte Freyalin in lachen uit. Geralt kijkt haar verbaasd aan. Hij heeft haar nog nooit eerder horen lachen. Maar het is het mooiste geluid dat hij ooit heeft gehoord. 'Eigenlijk heb ik altijd al willen weten: Gaan heksers ooit met pensioen?" "Ja. Als ze langzamer gaan zijn en worden gedood.' 'Kom op, je zult vast wel iets voor jezelf willen als dit allemaal voorbij is... de onzin van het jagen op monsters.' 'Ik wil niets.' Wel, wie weet? Misschien wil iemand daarbuiten je wel. ." Jaskier kijkt naar Freyalin. Freyalin spot. "En jij, dame Freya", vraagt Jaskier. 'Ik heb niemand nodig. En het laatste wat ik wil is dat iemand mij nodig heeft.' Geralt kijkt haar diep aan. 'Ooit dacht ik hetzelfde. Omdat ik nooit iemand heb gehad. Kaer Morhen heeft de neiging dat standpunt te veranderen.' Freyalin bijt op de binnenkant van haar kaak. Zij merkte op...."En toch...hier zijn we." "Hm. Waar zijn verdomme mijn kleren, Jaskier?" 'Ah. Nou, ze zaten een beetje onder het ingewanden en bloed. Daarom heb ik ze weggestuurd om gewassen te worden. Hoe dan ook, jullie gaan vanavond niet als hekser. Jullie gaan allebei niet.' "Wat de fuck Jaskier", vraagt Freyalin. 'Denk verdomme niet eens aan dat kleine zakje geitenpoep.'