TOTAL COLLAPSE. FALL #3. [18+]

PROLOG

#tcAJH - twitter, instagram i tik tok

*****

Zawsze myślałam, że moje życie będzie spokojne, że jedyną adrenalinę będę odczuwać na imprezach, ślubie i przy urodzeniu dziecka. Myślałam, że zawsze będę tą naiwną, słabą i głupiutką Cassandrą Wilson. Tymczasem wszystko co zdarzyło się w ciągu ostatnich miesięcy doprowadziło do mojej śmierci, do mojego upadku.

Umarłam w noc, kiedy płakałam nad Thomasem i moim bratem z rękami ubrudzonymi ich krwią. Tamta noc zmieniła wszystko.

Nie zmieniłam się tylko ja, wszyscy się zmieniliśmy. Scott nie był już kochanym chłopcem o wyglądzie agresora, przestał kontrolować i trzymać na wodzy emocji, łatwo się denerwował i właśnie dlatego rozstał się z Lydią, po tym jak wrzeszcząc, że ta nic nie rozumie docisnął ją do ściany za gardło. "Wrócimy do siebie, kiedy w końcu znowu będę mógł ci dać to na co zasługujesz".

James pomagał mi i Julie jak mógł. Kłamał jak Thomas tamtego wieczoru i jedyne co zrobił następnego dnia po ostatecznej godzinie, to padł przy niej na kolana i przytulał ją, płacząc wtulony w jej brzuch. Miłość go przerażała, widział co zrobiła z jego matką i nie potrafił zmienić swojego stylu życia.

Byliśmy tylko i wyłącznie zniszczonymi dziećmi.

Stałam w czarnej sukience, która sięgała mi przed kolano. Była cała z koronki i opinała moje wychudzone ciało, nie byłam w stanie przez ostatnie pięć dni wstać z łóżka, prawie nic nie jadłam. Neil nie raz leżał przy mnie, wtulony i mówiący jak tęskni za czasem spędzanym ze mną. Byłam i wyłącznie zniszczoną siedemnastolatką, która widziała okropne rzeczy i je przeżyła.

– Cassandra, to już się skończyło – wychrypiał James w czarnym garniturze z rękami w kieszeniach – nie musisz w tym siedzieć. To koniec.

– Dobrze wiesz, że nie uda mi się przed tym uciec. Nieważne jak bardzo bym chciała. To będzie już wiecznie część mojego, ja będę częścią tego świata.

Zerknęłam na telefon i wiadomość.

Numer nieznany: Jak masz się gruba, ohydo?

Dokładnie. Nie ucieknę przed tym.