Yalnışlıkla davet edildiğin kraliyet balosunda tanımadığın bir kralı görürsün bu da yetmezmiş gibi o adam annen'le baba'nın katili olur...Ben Eftely, Ateş krallığının kraliçesi Eftely...Hikayemi okumaya hazır mısın ?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
•
•
~Prens Jhonson'dan~
Gece boyunca uyuyamamıştım. Yatağımdan kalkıp pencere'nin yanına oturdum.Düşündüm tüm bu olanları. Artık suikast'çını bulmuştuk. Ona ne deselerde kendi elimle verecektim cezasını. Hele ki, kız kardeşimi bunun için kullanması kendime hiç hazm ettiremiyordum.
Boş bakışlarımı yeniden pencereye yolladım.Yarım saat'den sonra bir çığlık sesiyle hemen ayağa kalktım. Bu çığlık sesi Eftely'ye aitti. Hemen odasına koştum.
Sulu ve korku dolu gözlerle bana bakıyordu. Benim ardımdan Ged de odaya girdi. Hemen koşup sarıldı. Ben ise hala şoktan çıkamamıştım.
Bizi bu hale salacak kadar ne yapmış ola bilirdik ki biz? Annemle babamı bizden ayıracak kadar, kız kardeşimi geceleri kabus görerek uyandıracak kadar ne yapmıştık ki biz..?
Kendime geldim ve sehpa'nın üzerinde duran sürahiden su süzüp Eftely'ye içirdim. Daha sonra onlara sarıldım başımı ise Eftely'nin başının üzerine koydum. Ve konuşmaya başladım.
"Söyle bize 'kraliçemiz' ne gördün de böylesine kan-ter içinde uyandın?"
Bunu söyledikten sonra hönkürerek ağlamaya başladı. Ged ise sadece benim duyacağım sesle kulağıma fısıldadı.
"Abi çok üstüne gitmeyelim anlatmak istemiyordur ya da annemizle babamızı görmüştür belki rüyasında."
Kafamı onaylarcasına salladım ve Eftely uyuduktan sonra odadan çıktım.
"Abi George nerede?"
"Vezir Edward'la konuşmaya gitti abi'cim."
"Anladım."
Eftely'ye son kez baktıktan sonra odama çekildim bende.
~Kraliçe Eftely'den~
Sadece rüyam da görmüştüm oysa ki, ölümünü peki gerçek hayat da olucaksa ne yapacaktım ben ?
