LOVE IN TİME /yeonbin

1.BÖLÜM

                     ~Yıl 1988~
En yakın arkadaşı  Teahyun ile beraber şu içtikleri şişe'yi ezmiş futbol oynuyor'du,yaşı 23  olabilirdi ama bu oyun oynuyor olmasına engel değildi,insan her yaşta çocuk olabilir'di yaş insanın eğlenmesine veya mutlu olmasına engel değildi.

Annesi top almasına izin vermemiş'ti o da arkadaşı Teahyun ile birlikte böyle bir çözüm bulmuşlardı,Babasını erken yaşta kaybetmişti baba'sının vefât'ından sonra çökmüştü ama arkadaşı ve annesi sayesinde iyileşebilmişti.

Mahalle'de oyun oynarken Mu-deok hanımın sesi duyulması ile gözlerini  anne'sinin bulunduğu tarafa çevirdi annesi "Yeonjun hadi gel,yemek hazır"diye seslendi Yeonjun'da arkadaşı Kang Teahyun'a dönüp 
" Mu-deok Sultan çağırıyor,artık gidiyorum ben" Dedi arkadaşına Kang Teahyun'da "Tamam bekletme Sultanını"dedi.
 
Yeonjun hafif bir tebessüm edip elini sallayarak eve doğru koşturdu eve sofrayı kuran anne'sinin yanına doğru adımlarken konuştu " Mu-deok Sultan döktürmüşsün yine" Diyip annesinin yanağına bir öpücük kondurup sofraya oturdu.

Annesi'de "Yalakalığı bırak Yeonjun" Dedi ama gülümsemesini de saklamaya çalışıyordu bir yandan,
Yeonjun "Sultanım istediğin kadar gül patlıyacaksın şimdi ,ölürsün falan ben annesiz kalamam"Diyip yemeğine devam etti

Annesi konuşmak yerine tebessüm edip yemeğine devam etti. " Anne ben doydum,ellerine sağlık" Diyip sofradan kalktı Yeonjun ve odasına doğru adımladı.

Odasına doğru gideciken bir ses duydu,bu bir şeyin düşme sesiydi o oda baba'sı ve anne'sinin birlikte kaldıkları odaydı ama annesi sonradan orda yatmak istememiş ve başka bir odaya geçmişti.

Yeonjun dolap'ın üstünden düşmüştüt diyip takmadan omuz silkip odasına doğru adımladı odasından içeriye geçip kendini yatağının üstüne bıraktı "Neden bu kadar yoruldum ki dağdan taş çekmedim" Diyerek uykunun kollarına kendini bıraktı

"Yeonjun oğlum odaya gir ve bak orada ne vardı?,benim odama girmeye kim cesaret etti onu bul" Dedi, Yeonjun "Hayır neden oraya boş bir ses yüzünden gideyimki" Yeonjun boş bir ormandaydı ve yanında herhangi birkişi yoktu sesler duyuyordu, bu ses odaya girmesi ve orada ne olduğuna bakmasını istiyordu ama yeonjun yapmak isteyordu babası vefat ettiği günden bu yana asla girmemişti o odaya ya yine oraya gidip eski anışarı aklına gelir ve babasını özler ise bundan korkuyordu yeonjun ve şimdi bu kişi ona korktuğu yere girmesini ve orada ne olduğuna bakmasını istiyordu şaka mı yapıyordı bu kişi, "Hem kim olduğunu bilmiyorum neden yapayım bunu" Dedi yeonjun, "benim kim olduğunu b
Merak etme Yeonjun sadece sana dediğim şeyi yap ve tek kelime etme ben sana birşey söylüyorsam bunu sen yapmak zorundadın bunu aklından asla çıkartma" Diyip onu itti.

Yeonjun kan ter içinde uyandı kimdi o adam ve neden odaya girmesini istemişti kendinle su doldurmak istemişti,Eli komidinin üstündeki bardağa ve sürahiyi gitti ama eli titriyordu bunu yapamazdı.

Açık kalan pencereden dışarıya baktı Yeonjun hava kararmış ve yağmur yağıyordu yağmur şiddetliydi, pencerenin camına damlaları güçlü bir şekilde damlıyordu ve şimşek çakıyordu.

Ve bir ses geldi kulağına "o odaya gir Yeonjun" Dedi tam o esnada o odadan bir ses geldi Yeonjun çok korkuyordu eli ve sizleri titriyor du sanki bir anda ayağı yerden kesilecek gibiydi.

Yavaş adımlar'la o odaya adımladı Yeonjun kapının önüne geldiği zaman şiddetli bir şekilde şimşek çaktı gelen şiddetli sesle irkildi Yeonjun gözleri kararıyordu her an bayılabilecek gibiydi.

Kapının kulpunu elini koydu  ve aşağı indirdi yavaşça kapıyı araladı dolabın önünde bir gölge vardı Yeonjun kapıyı sonuna kadar açınca yok olmuştı o gölge.

Candan tarafa adımladı "Bune ya uf ayağım" Dedi ayağına birşey batmıştı aşağı eğilip ayağına batan şeyin ne olduğuna baktı.

"Ne bir saatmi bunun burada ne işi varki" Diye söylendi, yerdeki saati alıp ayağa kalktı tam o esnada şimşek çarptı ve odanın kapısı kapandı kalbi güm güm atıyordu yeonjun'unun sonunda ayakları onu taşıyamadı ve kendini bıraktı.

_______________________________
Birinci bölümün sonu nasıldı bu bölüm🦋