"Tanrı herkesi öldürdü, Mısır lanetlerin hakimiyetindeydi artık.
Tanrı, yeryüzüne sadece kötülük ve acı getirmek için gelmişti. Acımasızdı ama en çokta bundan zevk alıyordu. Tüm mısır halkı onu lanetledi, ancak o lanetlerin tanrısıydı fayda eder miy...
"Şeytan seninle Nefertiti, bunu yapabileceğine inandır beni."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✿
Özel bölüm, Part-2.
OSİRİS
Kendimi litih gibi küçük bir şeytan olarak görüyorken, birden karşıma tüm günahlarıma değecek bir kadın çıkmıştı. Küçük parmaklarını tuttuğum ilk andan, büyüyüp birbirimizi tanımadığımız iki yabancı olana dek onu sevmiştim. Onun kimsenin erişemeyeceği bir konumda yer aldığını ve ne kadar üstün bir zekaya sahip olduğunu görebiliyordum.
İsis'in hem şeytana ruhunu satmış bir cadı görünmesine rağmen hem de masum bakan gözleri arasında kalmıştım, bundan sonrasında mantığımı kullanabileceğimi pek sanmıyordum açıkçası. Gençliğimi kardeşlerimden ayrı geçirdiğim zamanlarda onunla tanışmıştım, Kibirli ve kötü davranışları küçüklüğünden devam eden bir karakter olduğunda, onu korumak için yıllar sonra ortaya çıkmıştım. Bir çok kişiye göre bu ortaya çıkışım tabiri caizse, krallığımdan sonunda ayrılmıştım olarak nitelendiriliyordu.
Ne aptallık ama. Yıllarca tanrıların bir insan ömrü kadar sürüp giden, o ziyafet masalarında olmaktansa, kendimi kendime kapatmıştım.
Nil nehrinin deltasından kendime bir yaşam alanı yarattığımda, hem insanlardan uzak hemde tanrılardan uzak Bir küçük bir cennet inşa etmiştim. Orada kendime bir dünya yarattım, kimse bilmezken onların uykularında dolaştım. Yeni türler keşfettim, türü tükenmiş türleri buldum onlara sahip çıktım. Yeryüzünde bana saygı göstermeyen tek bir canlı kalmayana dek, çalıştım ve dahasını da yaptım.
Bir gün bir yabancı gelmişti ait olduğum topraklardan. Yabancı kızı ilk başta büyülü bir varlık zannettiğimde, kendime günlerce gülmek istedim.
Gelen yabancı bırakın yaşam enerjisine sahip olmayı, ilahi varlık bile değildi. Ancak o kadar güçlü bir ruhu ve onun yanında kırılgan bir zihni olan basit bir varlıktı. Aslında basit her ne kadar onlar için uygun terim olsa da, Maya için bu cümleyi söylediğime inanamıyorum. O tanıdığım en katlanılmaz bir karakterdi, dahası bugüne kadar ölümlüler arasında saygı duyduğum tek insandı ama o da isis gibi şeytanın dehasına sahipti. Bu bir lanet gibi ilk önce İsis'i sonra Set'i ve sonra olarakta Maya'yı esir almıştı, bu zamana kadar neden böyle bir kötülüğün var olduğunu düşünürdüm.
Nefertiti kendini kahin olarak tanıttığında ilk başta ondan şüphelenmiştik, şu an yeryüzünde kahinlerin tek bir torunu vardı o da Anubis'in özel mehdisiyle işaretlenmişti. Ancak şüphelerimin yersiz çıkması, nefes aldığım bir saniye kadar uzun sürmemişti. Anubis'in özel işaretlerini gördüğümde aklıma ilk gelen şey onların arasındaki ilişkiydi, Anubis şu an yeraltı dünyasının mutlak gücüydü ve basit bir kahinle ne işi olduğunu düşünmeden edemiyordum.
