Taehyung kapının önünde sadece dedikleri ile duruyorken ben ise hiçbir şey diyemeden yüzüne bakarak susmuştum. Dedikleri kalbime ok gibi saplanmıştı ve bu cümleleri asırlar boyu unutamayacaktım sanırım. Ne zamanından bahsediyordu bilmiyorum ama her şeyi bir an önce öğrenmem gerekiyordu.Jungkook
ne zaman öğreneceğim taehyung?Taehyung gözlerini yüzümden çekerek kafasını yere doğru eğip, derin bir nefes alarak durdu. Dilinden tonlarca kelimeler dökülecek gibiydi, hiçbir şey demeden kapıyı yavaşça kapatıp gitmişti.
Bu kadar önemli ve saklanılan şey ne olabilirdi diye düşünürken bir yandan ise etrafa bakınıyordum. Tae söylemeyip takla atsa bile ben bunu bir şekilde öğrenecektim, neden o biliyordu ve bana söylemiyordu? ne eksiğim vardı bilmiyordum ama elimden geleni yapacaktım.
Dur bir saniye, ne yapabilirdim ki? Tek gerçeği ve doğruyu taehyung biliyorken başka bir yerden nasıl öğrenecektim? Kafam çok karışıktı ki anlaşılan elim kolum bağlı kalmıştı. Son şansımı denemeyi düşünüp taehyung'u bulmak için odadan çıktım.
Aşağı indiğimde ise tae'yi bulamamıştım, ama biraz daha arayıp soruşturduktan sonra onu arka bahçede çiçek ekerken görmüştüm. Ne kadar fazla ve güzel renklerle doluydu bahçesi... Hep bunlara mı uğraşmıştı uzun zamandır? Bunları bir kenara bırakıp taehyung'a son şansımı denemek için yanına gittim.
Taehyung benim olduğumu fark etmişti ama görmezden gelip çiçeklerini ekmeye devam ediyordu, anlaşılan tae tekrar soracağımı bildiği için beni görmezden gelmişti, ama ben de ona ters köşe yapıp çiçeklerine bakmaya gitmiştim. Çimene dizlerimin üstüne oturup çiçeklere bakıp bir yandan ise kokluyordum. Kafamı karıştıran o kadar olay ve düşünce vardı ki, çiçeklere odaklanacak odağım bile darmaduman olmuştu.
Taehyung
Buraya tekrar sormak için geldiğini biliyorum ve daha fazla saklamamak adına sana bu akşam şehire geri indiğimizde söyleyeceğim küçük prens:) Hazır inmişken medikal bandajını da çıkaracağız bilgin olsunArkamı döndüğümde taehyung'un bana çoktan bakmış olduğunu ve gülümsediğini gördüğümde tekrardan içim cıvıl cıvıl olmuştu
Jungkook
Ne zaman gideceğiz hyung?Taehyung
Birazdan:))) Telefonunu ve kıyafetini unutma.)Oturduğum yerden kalkıp taehyung'un yanına gidip eğilerek yanağına minik minik imzalar bırakarak eve geri dönmüştüm, Yukarı odaya çıkıp taehyung'un bana verdiği kıyafetleri çıkarıp sandalyenin üstündeki kendi kıyafetlerimi giyerek eşyalarımı ayarlarken taehyung'ta odaya girip kirli kıyafetlerini çıkararak poşete, daha sonra çantasına koyup eşyalarını toplamıştı.
Taehyung
İstersen çıkardığın kıyafetlerim senin olabilir, benim kokum sinmiştir üstüne:)Jungkook
Çok nazik bir beyefendi 😁15.45
Nihayet toparlanıp evden çıkmıştık, orman yolu çalı çırpı ile dolu olduğu için ve ayrıca yol uzun da olduğu için adımlarımı dikkatli atmam gerekiyordu.
Neyse ki yara almadan yoldan çıkıp taehyung'un arabasına doğru gitmiştik, Simsiyah range rover'ı gözlerimi şenlendirmişti.
Arabaya binip önce hastaneye medikal bandajı çıkarmaya gidiyorduk, daha sonrasını bilmiyordum çünkü taehyung eve gitmeyeceğimizi söylemişti.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
^NO 191^ =TAEKOOK +18 SMUT=
Storie d'amoreHesaplamalarıma göre kıyafetlerimi çıkarmak için tüm ön koşullara sahipsin...