Litost

1.bölüm

Bölüm şarkısı  Cem Adrian "kül"

Bu gün çok az işim vardı bu yüzden eve erken gitmeye karar vermiştim .Ben avukat Alina Demir hep kendimle gurur duymuşumdur çocukluğumdan beri avukat olmak istiyordum insanların haklarını savunmak .Bu istedigimin en çok olmasını isteyen anne ve babamdı bana hep destek olmuşlardı belkide onlar olmasaydı asla başaramazdım .

Ben küçükken bizim mahallede bir kadın vardı Yeşim teyze oda bir avukattı bana hep davalarını anlatırdı onun çocukken hayranıydım çünkü bana çok havalı gelirdi yaptığı işler bir çok suçsuz onun sayesinde hapisaneden kurtulmuştu bana hep 'eğer gerçekten bu mesleği istiyorsan ne olursa olsun asla pes etme ve adaletli olmayacaksan şimdiden vazgeç 'derdi en çokta onun sayesinde sıkıca tutunmuştum bu mesleğe ama ne yazık ki o ölmüştü zaten hiç evlenmemişti ve hep yalnızdı mesleğine aşık biriydi .

Eski anları düşünürken arabama binmiş evin yolunu tutmuştum annemle babama süpriz yapmak istiyordum eve hep geç giderdim işlerim oldukça yoğundu ilk defa erken çıkmıştım beni gördüklerine
mutlu olacaklardı .

Eve vardığımda kapını çalmadım kendi anahtarlarımla açıp içeri girdim salona baktım yoktular sonra ağlama sesi duydum bu annemin sesiydi neden
ağlıyordu ki hemde benim odamdan geliyordu bu ses odanın kapısı kapalıydı ama sesler geliyordu kapını açıp içeri girecekken duyduğum şeyle ayaklarım yere çivilendi
"Mustafa ya bir gün Alina evlatlık olduğunu öğrenirse ondan bunca yıldır sakladığımız şey için bizi asla affetmez ne yapacağız üstelik onun gerçek annesini Yeşim olduğunu öğrenirse bizi terk eder. Yeşimin onun için yazdığı mektubu saklamalıyım kızımı kaybedemem hayır yapamam "

" Lale sakin ol böyle yaparsan öğrenir bu sır bizimle mezara kadar kalacak hem Alina bizim kızımız bir daha öyle söyleme öğrenmeyecek asla hemde"  duyduklarım gerçek miydi kulaklarım uğulduyordu.

Koşarak evden çıktım arabama binip nereye gittiğimi bilmeden sürdüm şu an hiç bir şey umrumda değil di sakinleşmem lazımdı .

'kahretsin kahretsin neden' ellerimi durmadan direksiyona vuruyordum neden, neden benden sakladılar ve çocukken sevdiğim hayran olduğum kadın nasıl benim gerçek annem olurdu başından beri çocuğu olduğum için mi benimle hep iyi konuşurdu benimle o ciddi kadın oynardı hepsi kızı olduğum için miydi neden söylemediki bir anda soğuk soğuk terlemeye başladım hayır şimdi değil .

Sanırım panik atak geçiriyordum ve  arabadaydım son gücümle arabayı yavaşlatıyordum ama hala araba gidiyordu kulaklarım uğulduyor ve üşüyordum ama tepki veremiyordum sanırım ellerim de titriyordu korna sesi geliyordu biri kenarda sanırım bağırıyordu ama ben tepki veremiyordum sesler çok az geliyordu algılayamıyordum.

Bir anda arabam bir şeye çarptı biri sanırım kapımı açtı saçımda el hissediyordum bir şeyler söylüyordu bir anda birinin sarıldığını hissettim burnuma bir koku geldi erkek parfümü buda kimdi sanırım
beni sakinleştirmeye çalışıyordu sesini azda olsa duymaya başladım  'sakin ol',

'geçti ', 'burdayım ','hiç bir şey olmadı '"nefes al", ''sesleri dinle ', 'say ', artık onu duyuyordum kendime geliyordum .

Yavaş yavaş kendime gelmiştim üşümem geçmişti 'iyiyim' dedim.

Bana sarılmayı bıraktı yüzünü görmüştüm siyah gözleri vardı nasıl kokusu beni sakinleştirmişti bana gülümseyerek bakıyordu "teşekkür ederim çok kötü  kaza yapa bilirdim beni kurtardınız ve arabanız üzgünüm ödeyeceğim"

"sorun değil bilerek önüne geçtim yoksa ileride dönmeyerek bir yere çarpacaktınız ve ödemenize gerek yok" dedi  nasıl yani benim için bunları mı yapmıştı beni çok güzel sakinleştirmişti acaba ismi neydi ben düşünürken " Kerim ismim " dedi.

Gülümsedim "memnun oldum bende Alina" dedim.

"Bende, iyi olduğuna göre ben artık gitmeliyim Alina lütfen dikkatli ol" demişti onu tanımak isterdim acaba bir daha görür müyüm onu gözleri çok güzeldi.

"iyiyim, sayende tekrar teşekkür ederim" gülümseyip "hoşçakal " deyip gitti .

Arabama bindim ve kendim için ileride bir gün yalnız yaşarsam diye yaptırdığım evime geldim bu evden onların haberi yoktu söylemeye vakit bulamamıştım .Şimdi muhtemelen beni bekliyorlardı işten çıkıp eve gitmemi ama artık o eve asla dönmeyecektim ve onlara bir mesaj yazdım 'ben iş için Amerikaya gidiyorum bir kaç ay dönmeyeceğim size söylemeyi unuttum şimdi uçağa biniyorum telefonum iş sürdüğü müddetçe kapalı olucak ' diye yazdım.

Onlara duyduğumu söylemedim çünkü bunu söylersem benimle konuşmak isterlerdi ama ben bunu istemiyordum artık kendi evimde kalıp işime odaklanacağım ve tabi Yeşim teyze yada gerçek annem onu araştıracaktım neden beni bıraktığını ve gerçek babamı hepsini.

Eve daha önce gelmediğim için ne kıyafet nede yiyecek bir şeyler vardı yarın alış verişe gitmeliydim neyseki arabamda yedek kıyafet taşıyordum yemekse şimdi istemiyordum .

Sabah olmuştu bu gün davam vardı onun için erken gitmeliydim . Arabama binip savcılığa sürdüm yolda kendime sandviç almıştım kesinlikle bir şey yemeliydim davamda güçlü olmam gerekirdi . Odama geçtim ve müvekkilim beklemeye başladım .Kapım çaldı 'gel'.

" Alina hanım müvekkiliniz geldi"

'içeri alın 'dedim.

"Merhaba Ayla hanım buyrun oturun lütfen" müvekkilimle konuştuktan sonra mahkeme tarihi almasını söylemiştim .Bu günkü işlerim geç bitmişti oyüzden eve çok geç varmıştım telefonuma mesaj gelmişti 'tamam kızım dikkatli ol seni çok seviyoruz'annem mesaj yazmıştı kızım...... sizin gerçek kızınız değilim ki... bana yalan söylediniz .Bir kaç gündür Kerimi düşünüyordum neden aklımdan çıkmıyordu gözleri, kokusu onlar bile sakinleşmeme yetiyordu.Ben düşüncelere dalmışken  Yiğit kapıyı açtı." Alina hanım sizinle konuşmak isteyen biri var"

''Kim? "efendim Ciel diye bir şirketten gelmiş asistan olduğunu söyledi"

''tamam içeri al "dedim kapı açıldı içeri bir erkek girdi." Merhabalar Alina hanım ben Burak Özdemir Ciel şirketinin Ceosunun asistanıyım sizin isminizi duyduk çok iyi bir avukatmışsınız şirketin yani Ceonun bir asistana ihtiyacı var bizde bu iş için en uygun kişinin siz olduğunuzu düşündük ve şirketimizin acil avukata ihtiyacı var eğer kabul ederseniz çok memnun oluruz". Dedikleri karşısında şaşırmıştım ama aslında ola bilirdi bu aralar bol bol işlerim olursa onları düşünmeye vakit bulamazdım. Hiç düşünmeden "tamam" dedim.

"Çok güzel ozaman sizi tüm koşulları konuşmak için yarın şirketimize bekliyoruz hoşçakalın" Her şey çok hızlı gelişmişti.

"Tamam hoşçakalın".

Yarın olmuştu hazırlanıp şirkete gittim çok büyük ve çok güzel şirkete benziyordu . Ben şirketi incelerken yanıma Burak geldi "Merhaba Alina hanım buyrun gidelim" dedi "merhaba tabi". Asansöre bindik ve 16 cı kata çıktık "buyrun Kerim Kaya sizi odasında bekliyor" dedi ve gitti bir dakika isim bu o olmazdı bir sürü Kerim diye biri var dimi sonuçta o çıkması ihtimali azdı düşünceyle kaşlarımı çattım . Derin nefes aldım ve kapıyı çalıp içeri girdim koltukta dosyalara bakan biri vardı ben odaya girdiğim gibi  kafasını kaldırdı ama bu o siyah gözler.....