Litost

9. Bölüm

Bölüm şarkısı :Manga "Cevapsız sorular".

Kerimden.....

Alina'yı bıraktıktan sonra evlerinin biraz ötesinde olan cafe de oturuyordum aslında gitmem lazımdı ancak onu böyle yanlız bırakmak istememiştim. Telefonuma gelen çağrı ile düşüncelerimden arındım.
Emir arıyordu hemen açtım "alo Kerim naber nasılsın".

En iyi arkadaşımdı Emir ve evliydi kendisi doktordu karısı Afra ile balayı için tatile gitmişlerdi. "İyidir senden Emir, ne yapıyorsunuz tatil nasıl gidiyor, Afra nasıl".

"İyiyiz her şey yolunda gidiyor baya oldu konuşmayalı bu arada yarın dönüyoruz konuşuruz malum Afra öğretmen izinliydi ama erken dönmek istediğini söyledi. Eh böyle olunca bende hastalarıma döneyim dedim".

"E bu çok güzel haber o zaman yarın konuşuruz dikkat edin görüşürüz". Emir ile vedalaştıktan sonra kahve içtim. Sanki içimde kötü bir his vardı ama anlayamayordum. Alina'yı aradım hemen ama açmadı bir kaç kez daha denedikten sonra yerimde durmayıp ailesinin evine gitmeye karar verdim. "Hesap lütfen" hesabı ödedikten sonra koşarak çıktım içimdeki bu his git gide daha da büyüyordu.

Ailesinin evine vardığım gibi kapıyı çaldım birinin bağırma sesi geldi ancak anlamamıştım ne dediğini kapı hiddetle açıldı. Alina'nın babasıydı "ne var" sinirlenmiştim bu ne biçim adamdı böyle.

"Alina nerede" dişlerimi sıkıp konuştum sinirden ona yumruk atmamak için zor duruyordum. "Ne bileyim nerede hadi git". Tam kapıyı üzerime kapatacakken kapıyı tuttum "ne olu" diyecekti ki yakasından tuttum. "Bana bak sana adam gibi sordum Alina nerede".

"Eeh yeter lan ne bileyim dedim sana sen kim oluyorsun da benden hesap soruyorsun".

Güldüm "kimim öyle mi" ellerimi yakasından çektim "ne o kaldın öyle" dediğinde bakışlarımı yüzüne çevirdim. Yüzümdeki ifade onu biraz ürkütmüş gibiydi bir anda yumruğumu yüzüne geçirdim "Kimim öyle mi şimdi defol şerefsiz" daha fazla vurmak geçiyordu içimden ancak Alina için durmuştum onu itip dışarı çıktım.

Arabaya binip Alina'nın evine sürdüm. Evin önüne geldiğimde ışıklarının kapalı olduğunu gördüm hızla kapıya ulaştım bir kaç kez tıklattım ancak kapı açılmadı acaba yine panik atak geçiriyorsa içimdeki korku okadar çoktu ki son defa yine aramaya karar verdim.

Aradığımda bu defa açmıştı. Hastanede olduğunu söylemişti eğer o şerefsiz yüzünden hastanelik olmuşsa o insan sarrafını elimden kimse alamayacaktı.

Hızla hastaneye varmıştım "merhaba Alina Demir hangi odada acaba" kadın bana bakıp odanı söyledi hemen koşarak asansöre bindim odaya vardığımda içeriye girdim.

Buradaydı yorgun görünüyordu ve üzgün iyi olduğunu anladığımda sevinmiştim ancak içeri giren doktoru beni sinir etmişti biraz. Alina tam kalkacak iken düşüyordu ki doktorla aynı anda tuttuk neyse önemli değil di önemli olan düşmemişti.

Alina bana doktoruyla tatile gideceğini söylediğinde beynimden vurulmuşa dönmüştüm buda ne demek oluyordu. Ama iyi olacak diye yine sesimi pek çıkarmadım.

Onu evine götürdüm yol boyunca hiç konuşmamıştık o derin düşüncelerdeydi ben derin düşüncelerdeydim. Onun için kolay değildi kimse için kolay olmazdı kapıya vardığımda onunla beraber konuşmak istemiştim ancak yardım istememişti ve kapıyı kapatmıştı.

Kalbimde ufak bir sızı hissetmiştim sebebini anlamamıştım. Arabama binip bir bara sürdüm. İçerisi epey kalabalıktı vip masalardan birine oturdum "ne alırdınız efendim".

"Vis" söyleyecektim ki bu ses "Emir sen yarın gelmeyecek miydiniz".

"Süpriz yaptım işte" deyip güldü. "Hoş geldiniz kardeşim" sarıldık.