Dark Harry Potter
Gizlice en korktuğumuz şey her zaman başımıza gelir.
Yaşama Uğraşı { Cesare Pavese }
"Ne kadar zekiysen, hataların da diğerlerine nazaran o ölçüde dikkat çekici ve muazzam oluyor."
Bu evrenin tüm hakları J.K Rowling'e a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 Mayıs 2004
Çevre kasabalar tarafından sessiz ve huzurlu bir kasaba olarak bilinen Godric's Hollow o sabah da hakkında söylenenleri boşa çıkartmayarak güne oldukça sakin başladı.
Yıllardır bu kasabada güne en erken başlayan Bayan Miller o sabah nelere şahit olacağını bilmeden güne gözlerini açtı. İlerleyen yaşının getirdiği sırt ağrıları yataktan kalkmasına bir süre engel olsa da en sonunda yeterince uyuşukluk yaptığına karar verip yerinde doğruldu. Onun hareketlenmesi ile en az kendisi kadar yaşlı olan yatağı yüz ekşitecek derecede tiz bir ses çıkardı ancak Bayan Miller için bu bir sorun değildi çünkü uzun zamandır kulakları iyi duymuyordu.
Yataktan kalktıktan sonra ilk işi üstünde bir şişe suyununda bulunduğu komodinine gitmek oldu. Kapalı bir kabın içine koyduğu takma dişlerini yerine yerleştirdikten sonra biraz daha rahatladı. Kendine yarım bardak su doldurup boğazındaki kuruluğun gitmesini sağladı. Alışkanlık haline geldiği için ufak penceresini açtı ve bahar havasının odasına ve ciğerlerine dolmasına izin verdi. Pencereden dışarı baktığında yıllardır olduğu gibi kendisini yeşil otların ve sarmaşıkların kapladığı mezarlık karşıladı.
Bayan Miller derin bir iç çekti. Yıllardır burada yaşıyordu ve oldum olası bu görüntüyü sevmemişti. Birkaç yıl öncesine kadar yine de çekilebilirdi bu manzara ancak biricik kocası öldükten sonra tamamen düşman kesilmişti bu görüntüye Bayan Miller. Daha fazla bakmak istemeyerek başını çevirdi ve terliklerini giyerek adımlarını alt kata çevirdi yaşlı kadın. Gıcırdayan merdivenleri adım adım inince kocası ile birlikte yıllarını geçirdiği, para kazanıp mutlu anılar biriktirdiği ufak dükkanlarına ulaştı.
Bu dükkan oldukça eskiydi,hatta tarihi Bayan Miller'in 3 nesil önceki atalarına dayanıyordu. Godric's Hollow oldukça eski bir tarihe sahip olduğundan bu pek şaşırılacak bir durum değildi ne de olsa tarihin her döneminde yerleşim yerlerine bir fırın lazımdı. Eskiden çeşit çeşit tatlı ve tuzlu lezzetlerin bulunduğu ancak son birkaç yıldır sadece ekmek ve türevlerinin bulunduğu rafa bakarken üzülmeden edemedi bu yaşlı kadın. Tezgahın içine sakladığı anahtarı aldıktan sonra içerisinin havalanması için kapıyı açmaya karar verdi. Son zamanlarda çok müşterisi olmasa da sonuçta kendisi tüm gün burada oturacaktı değil mi ?
Ağır adımlarını sürüye sürüye kapıya gitti ve paslı kilidi yavaşça çevirdi. Bahar havası tekrar kendisini karşılarken gözlerini kapatıp tadını çıkardı zambakların o tatlı kokusunun.
Şafak sökeli çok olmamıştı ve gökyüzü o büyüleyici kızıllığını koruyordu. Gözleri kapalıyken tüm o huzurlu sessizliği parçalayan bir çatırtı duyuldu ve gözlerini korkuyla açtı. İlerleyen yaşına rağmen görme yetisinden pek bir şey kaybetmemişti.
Gözlerini açtığında mezarlığın girişinde, bir dakika önce orda olmadığından oldukça emindi, bir delikanlı vardı. Sırtı kendisine dönüktü ancak ortalama boyunu ve arkasından bile karışık saçlarını görebiliyordu. Nefes bile almadan önünde olanları izledi Bayan Miller. Bu genci tanıyordu sanki. Tüm bedenini kaplayan o aşinalık duygusu nefes almasını engelliyordu.
Bu delikanlı sağ eli ile duvara tutunurken sol eliyle karnına bastırıyordu. En azından Bayan Miller öyle düşünüyordu çünkü sol elini göremiyordu. Gizemli çocuk bir süre sonra doğruldu ve aksak adımlarla hiçbir yere bakmadan doğruca mezarlığın içine yürümeye başladı.
Taş kesilen Bayan Miller ise hala şaşkınlıkla izliyordu bu görüntüyü. En sonunda kendine geldiğinde o da peşinden ilerlemeye başladı. Yardıma ihtiyacı olduğunu düşünmüştü bu delikanlının. Yavaş adımlarla mezarlığın girişine kadar geldiğinde soluklanmak için durdu. Ancak durması ile sıçraması bir oldu çünkü yerde bolca kan vardı...
