Dark Harry Potter
Gizlice en korktuğumuz şey her zaman başımıza gelir.
Yaşama Uğraşı { Cesare Pavese }
"Ne kadar zekiysen, hataların da diğerlerine nazaran o ölçüde dikkat çekici ve muazzam oluyor."
Bu evrenin tüm hakları J.K Rowling'e a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Noel'in gelişi Hogwarts öğrencileri arasında büyük coşkuyla karşılanmış; ailelerine, evlerine dönmek için sandıklar toplanmaya başlanmıştı.
Bir yandan sandığını toplamaya çalışan Harry, bir yandan da Evan'a laf yetiştirmeye çalışıyordu. Birkaç metre ilerisinde oturmuş sandık toplamak konusundaki beceriksizliği hakkında homurdanırken odaklanmak pek kolay olmuyordu. Evan'ın bunu yapmasının elbette belirli bir nedeni vardı: Harry'nin teklifinin görmezden gelmek.
Anthony ve Clarence'a mektuplarında yeni arkadaşından bahsetmişti. Elbette Clarence'ın merakının giderilmesi için olabildiğince detaylı yazmıştı. Ailesinden onay aldıktan sonra Evan'ı Noel Tatili için evlerine davet etmiş ama beklediği gibi olumsuz cevap almıştı. Teşekkür edip, kimseyi rahatsız etmek istemediğini söylemişti. Hogwarts'ta kalacağı için de fazlasıyla mutluydu.
" Felsefe taşı hakkında araştırma yapmayı unutma Harry. Senin bilgiye ulaşman benden çok daha kolay olacaktır. " Evan'ın hatırlattığı göreviyle bir anlığına ona bakmış daha sonra tekrar kıyafetlerini yerleştirmeye devam etmişti.
Yasaklı koridora yaptığı ziyaretlerin sonucunda üç başlı devasa köpeğin bir şeyin koruyucusu olduğu sonucuna varmışlardı. Köpeğin tam üzerinde durduğu kapak bir odaya açılıyor olmalıydı. Harry, Gringotts soygunuyla bu olayın bağlantılı olduğundan emindi. Saldırının yapıldığı kasanın aynı gün içinde daha erken saatlerde boşaltıldığı yazıyordu gazetede. Elbette hoş bir tesadüfte olabilirdi bu durum ancak Harry için her şey çok açıktı.
Kasanın sahibi saldırıyı zaten bekliyordu. Aldığı bir haber üzerine kasayı hırsızlardan daha önce boşaltmıştı. Daha sonra da Gringotts'tan bile daha güvenli olan bir yere; Hogwarts'a getirmişti. Baş döndürücü zekası bir kez daha kılıç gibi keskindi Harry'nin. Belki biraz da yardım almış olabilirdi.
Yeni dostu Rubeus Hagrid, Hogwarts'ta Anahtarlardan sorumlu yegâne kişiydi. Yasak Ormanın girişine yakın konumlandırılmış kulübede yaşıyor ve yıllardır Hogwarts'a hizmet ediyordu. Korkunç görüntüsünün arkasındakı iyi kalbini görmek için Hagrid ile birkaç dakika oturmanız yeterli olurdu.
Tanışmaları da oldukça farklıydı. Hagrid, Evan'ı örümceklerin elinden ölmeden son anda kurtarmıştı. Hava karardıktan sonra ormana giren genç Ravenclaw'lar biraz daha derine inmiş, meraklarını bastıracak bir şeyler arıyorlardı. Her türlü melun yaratığın olduğu bir orman başkaları için korkunç gözükse de Harry ve Evan için keşfedilmemiş hazine değerindeydi. Ne kadar derine gittiklerini farkında olmadıkları için etraflarını saran dev örümceklerden son anda haberdar olmuşlardı.
Ormanın girişine kadar başarılı şekilde kaçmayı başarsalarda birisi hızlı davranıp Evan'ın bacağından tekrar derinlere sürüklemeye başlamıştı. Neyse ki Hagrid hızla yanlarına gelmiş ve Evan'ı kurtarmıştı. Soğuktan donmuş çocukları hemen kulübesine sokmuş ve ısınmaları için ateşi harlamıştı. Evan'ın bacağındaki ısırık için çeşit çeşit iksirin bulunduğu dolabı açmış ve inceledikten sonra mor sıvıyı alıp yanlarına gelmişti.
