tssigalko (+18)

Adsız Bölüm 4

babanemin yoğun ısrarları üzerine erzak ve ilaç almaya dışarı çıktım ama 5 kuruş paramız kalmamıştı.

mutsuz mutsuz midpointe gittim. ülkücü abim de buradaydı, safiye abladan sonra kendini toparlayamadı zavallı. kafamla selam verdim sonra oturdum dertli dertli kitabımı okumaya basladım. doktorevski'nin insancıklar kitabını okuyordum. böylelikle tamerle yeniden karşılaşırsam onun ilgisini çekebilirdim.

ama tamerin beni sevdiğine hiç inanmıyordum. seven sevdiceğine defalarca görüldü atar mıydı? hele de ben onun için emekli m aaşını yapmışken.

kitabın üsütnde uyumuşum. salyam elime damlayınca uyanıverdim. irkilip küçük dilimi yuttum. kitabın sayfaları terden yapışmıştı. kitabımı kuruması için bıraktım ve midpointte gezmeye başladım. uykudan gözlerim acıyordu. gözlerimi ovuştururken çarptığım şeyle dengem sarsıldı.

''önümde niye duruyosun abicim? Allah Allah koskoca mekanda....!!!!'' kafamı kaldırrdığımdda gözlerim o zeytin gözlerle buluştu. bağırtırak çıkan sesimin volümü onu fark ettiğimde hızla azalmıştı.

''Allah Allah da kulu kul değil.'' göz kırpmıştı.

''t-t-tamer?''

''evet, ve sen?''

''b-ben ç-çağrı...'' kaşları çatıldı. anlamaya çalışır gibi baktı. anlı gevşedi. gülümsedi.

''CAGRIANGEL31?'' zeytin kaşları kalktı beni hatırlamıştı. gerçi unutması nasıl mümkündü?

''e-eevet.''

bana kocaman bir sarılma bahşetti. sıkıca bana sarma yapmıştı. önce irkilsem ve şok getirsem de ardından karşılık yaptım.

belki onun için basit bir şeydi ama benim için gerçekleşmesi en mümkün olmayan hayalim gerçekleşiyordu. tanerle sarılıyorrduk. daha ne isteyebilrdim ki?,

''yia tamerr dur beni şımartıyosun.'' utanmıştım ve başımı eğip ondan çok azıcık uzaklaştım.

''daha şımartıcam ben seni. ;) ''