Focus

14 2 0
                                    

Op het water. In mijn eentje. Het is een heerlijk gevoel. De zon verwarmt mijn huid terwijl ik geniet van de weerstand dat het water mij geeft. Heel geconcentreerd glijd ik over het water. Niemand kan mijn storen. Met af en toe een blik over mijn schouder zie ik of de kust veilig is. Er is geen andere boot te zien. Van de kant wordt naar me geschreeuwd. Ik luister maar half. De woorden herhalen zich en ik besluit om ze toch maar te gebruiken. Je leert er alleen maar van. Dan is het weer stil. Het gaat heerlijk. Ja, het is warm, maar ik mag niet klagen. Het is erger geweest. De kou is erger. Nu hoor ik te genieten van het weer, maar ik ben te geconcentreerd. Focus. Opnieuw. Focus. Mijn ogen gaan terug naar de punt van de boot. Nog 1 keer kijk ik over mijn schouder. En ja. Daar, in de verte. Een boot. Plotseling ga ik nog sneller. Voor ik het weet ben ik bij de andere boot. Ik ga mooi langs de boot en ja, waar ik op had gehoopt. Jij. Daar naast me. Onze ogen ontmoeten elkaar en even verlies ik mijn concentratie. De woorden aan de kant halen me uit mijn dagdroom en helpen me focussen. Daar ga je. De andere kant op. 'Ik zie je straks wel weer. Hoop ik...' Stilletjes fluister ik het aan mijzelf. Zo zacht dat alleen ik het kan horen. Terug naar de punt van mijn boot. Focus je. Nog een paar honderd meter en je mag terug. Geef alles en je bent sneller bij het einde. En ook sneller terug. Terug bij hem.

Mijn kleine verzinseltjesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu