NEEM ME MEE |1|

633 17 38
                                    

Aanrader: luister tijdens het lezen: Hockeyclub van Antoon, maar wel op spotify, niet van hierboven, want dees stopt gwn. Luister vanaf:
KOEN ●

(Lees de schuine stukjes niet als je het nummer aan het luisteren ben, anders loop je een beetje achter)

- 4 jaar geleden
Locatie: HOCKEYCLUB NAARDEN

*
KOEN;

Met de jongens lopen we naar de hockeyclub. "Ik heb hier dus zo, zo, zo geen zin in," zeur ik. "We gaan hierna ook zuipen hé?" zegt Matthy terwijl hij me een duwtje geeft.

Eenmaal aangekomen op het veld, zetten we de camera op.

"Dames en heren, welkom weer bij een nieuwe video! Vandaag gaan we hockeyen."

*
STERRE;

"Rut," lach ik. Hij gooit mij over zijn schouder en rent door de kantine.

"Echt waar jij aidsvlek," mompel ik. Ik spring op het krukje en hang meer ballonnen op. Rutger neuriet achter me. "Heb je weer een nieuw liedje?" ik daag hem uit. Rutger lacht zachtjes en geeft er geen antwoord op. De deur gaat open. "Oh hey Henneke!" ik donder bijna van het krukje af. "Blijven staan meid," lacht ze. "Schaar?" ze schuift de schaar over de bar naar me toe. Ik knip het touwtje af en spring dan van mijn krukje af.

"Ster, hoe werkt deze computer?" vraagt Henneke, en ze zet haar leesbril op. Haar ogen zijn net spleetjes. Ik glimlach en loop dan naar het poortje aan de zijkant van de bar, en loop dan naar Henneke toe. In een simpele beweging jank ik de computer aan, en zoek onze spotify playlist op van HCN.

Als ik rondjes dans zing ik mee met hockeyclub, en ondertussen veeg ik de kantine schoon.

Buiten begint het donker te worden. Rutger fixt de laatste dingen en ik vul de laatste dingen aan in de koelkast en zet de frituur aan. De grote lampen bij het veld beschijnen de grote plek naast het veld, waar je het gebouw ziet waar onze binnenzaal zit, de kleedkamers, de wc's, de bespreekruimtes, en de berging.

Ondertussen komen Anne-Fleur en Willemijn binnen. "Hey schatjes," ik sta op en trek ze in een knuffel. Willemijn lacht als ze hoort welk liedje opstaat. De twee meiden zeggen altijd dat het ons liedje is. Hun zijn 'Annefleur of Willemijn' en ik ben 'het meisje van de hockeyclub'. Ik trek ze mee door de deur die naar de grote hal leidt. We lopen door de grote deur, naar buiten. En daarna gaan we naar de kleedkamers, waar al een paar andere meisjes zijn. Ik loopt naar mijn tas die onder de bank ligt. Ik trek mijn outfit eruit. Halloween is een van de leukste dingen op HNC.

En hoe gaan we dan hoor ik je vragen? Kiss, marry and kill.

Willemijn gaat 100% als Kill. En Anne-Fleur als marry. Dus wat blijft er over? Ik ga dus als kiss.

Als we onze outfits aan hebben, staan we met z'n drietjes voor de spiegel. Ik smeer mijn lippenstift en gebruik mijn rode oogpotlood voor mijn waterlijn, die ik speciaal voor vandaag had gekocht.

In de kleedkamer zijn alleen wij nog over. "Uh, het is al half 10 schatjes, we moeten opschieten. "Ik ben klaar!" ik duw mijn kleding en makeup tasje in mijn sporttas en rits hem daarna terug. Samen sprintten we de gangdeur uit en buiten regent het. Het maanlicht glimt in de natte straat. We rennen naar de hoofddeur van de kantine. Een paar mensen zitten bij het overdekte stuk. We lopen naar binnen, en gaan in de hoek staan, en onze drankjes staan op de hoek van de bar. Daarna komt ons nummer op.

*
KOEN ●

We zijn voor de tweede keer bij de hockeyclub aangekomen. We lopen al snel naar de kantine, en we lopen naar binnen.

"Ik loop de kantine in. De club die staat vol, ik ben met de boys, ja dit is een goed begin."

Alsof het gepland was. Ik grinnik zachtjes. Ik zie veel meiden.

"Zoveel chicks hier, we mogen niet klagen. Ik loop naar de bar toe, en ik voel dat de vibe is veranderd."

De jongens en ik lopen naar de bar, en Robbie begint iets te bestellen. Ik kijk naar rechts. In het licht staan 3 meiden. Eentje staat in een trouwjurk, de andere heeft en kort rood jurkje aan, en de laatste heeft een zwart jurkje aan. Kiss marry kill zeker? Nu pas merk ik dat het middelste meisje naar me kijkt, we hebben oogcontact. Mijn wangen worden warm.

"Want je kijkt mij, van een afstand in me ogen, en geloof me, je hebt geen idee hoe ik me nu voel."

Het voelt alsof ik me laat leiden door het liedje. Ik loop weg van de bar.

"Ik kwam je tegen en nu heb ik een doel. (Zeg me wat moet ik doen) al die boys om je heen, die vind je zelf ook niet cool."

Ik loop naar haar toe. Alles wat er wordt gezongen, lijkt ook echt waar te zijn.

Ik loop steeds verder naar de meiden. Het meisje in het midden staart me nogsteeds aan. In mijn oor hoor ik de jongens roepen naar iemand. Rutger?

De andere meiden kijken me nu ook aan. Ik slik, en houd in mijn achterhoofd:'ik kwam je tegen en nu heb ik een doel.'

"Maar ik maak me niet druk nee, want ik zag je naar me kijken en, toen wist ik al het is me gelukt. Want ik ga straks naar huis met het meisje van de hockeyclub."

"Hey, hoe gaat het?" vraag ik zelfverzekerd. "Hoi, ik ben Sterre," "Ik ben Willemijn," "Ik ben Anne-Fleur."

"Anne-fleur of willemijn? Is dit waar we willen zijn?"

Ik lach zacht als ik hoor hoe de namen matchen bij het liedje. "Maar, hoe zijn jullie verkleed?" vraag ik, alsof het nog niet duidelijk was. "Kiss marry kill," zegt Willemijn. "Wie ben jij?" vraag ik aan Sterre. "Kiss?" zegt ze, omdat het wel heel overduidelijk is. Ik pak haar achterhoofd en pak haar op de bek. "O mijn god Koen," hoor ik een van de jongens achter me roepen.

*

"Dus je bent de dochter van de eigenaar?" vraag ik. Ze knikt.

"Ik ga straks naar huis met het meisje van de hockeyclub."

Neem Me Mee - koen van heestWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu