Neem Me Mee - koen van heest

07 • slaappartijtje |3|

- funfact, ik heb dit echt helemaal, bijna precies meegemaakt. Vanavond ga ik weer naar die chick🥳🥳

*
STERRE;
15 weken tot halloween

"Ga jij even de ijsjes uit de vriezer halen Ster?" vraagt Anne. "Ja nee! Weet je hoe donker het is en hoe eng jou tuin is? Zet gewoon die tyfus vriezer binnen!" jammer ik. "Kom, ik loop wel mee," zegt Willemijn, ze staat op en loopt net me mee naar de achterdeur.

Ik duw de deur open en een koude windvlaag komt over me heen. "Anus," mompel ik. Wil haar zaklamp schijnt op de stenen.

We schuifelen aan elkaar vast geklampt naar de schuurdeur, en ik duw de deur open. Wil rijkt naar het lichtknopje die verscholen hangt achter alle bezems. Opeens slaakt ze een gil. Door haar moet ik ook gillen. Ik pak haar vast en kijk bang naar de donkere schuur. "Wat is er wat is er wat is er," zeg ik snel. Willemijn grijnst en moet lachen. Haar telefoon met haar zaklamp schijnt op mij. "Jij ongelofelijke slapjanus!" zeur ik.

"Wat als we nu gewoon echt keihard gillen en naar de deur rennen, en dan zeggen we van:'Anne help! Help!' en dan rennen we gewoon weg," Wil lacht gemeen. "Ja maar dat is zo zielig," lach ik zachtjes. "Maar wel een goed idee," grinnik ik.

De lamp van de schuur is inmiddels aan, en zachtjes schuifelen we naar de deur. "Klaar?" fluister ik. Willemijn knikt, en ze start haar video. Ik zucht diep, en jank dan zo overdreven mogelijk de deur open. "Anne-Fleur!" schreeuw ik, met een lach op mijn gezicht. Ik ben benieuwd hoe ze nu kijkt. "Help, help!" schreeuwt Wil. Ik gooi de deur dicht en we rennen weg, voordat Anne naar de keuken komt en ons kan zien.

Nog geen seconde later hoor ik de deur open gaan. "Willemijn? Ster?" hoor ik haar schreeuwen. "Dit is eigenlijk best sneu," mompel ik tegen Willemijn. "We hebben het nu al gedaan," ze onderdrukt haar lach. Nou ja, ze probeert het meer. Ik glimlach als ik haar moeilijk zie kijken. Niet veel later schatert Willemijn het uit, en ik ook. "Ja jullie vieze vuile tering homo's! Ik schrok mezelf helemaal de janke!" roept ze, en ze wrijft over haar hoofd. Ze loopt richting het huis en wij huppelen er maar achteraan.

Bam. De stapel emmers donderd om. Anne-Fleur gilt. "Nee jongens rot op dit js niet grappig," jammert ze. "Willemijn jij deed dit," zeg ik. "Nee echt niet!" ze ontkent.

"Laten we maar naar binnen gaan, en niet meer naar buiten," mompel ik, en loop vooruit naar de deur. Weer schrik ik als er iets valt. "Ja maar dat was jij wel," wijst Anne. "Ja ja, oké, maar die emmers was ik echt niet!" zegt ze.

Als we binnen zijn draai ik de deur opslot en doe ik de gordijnen dicht. "Hup," ik jaag Anne en Wil naar de woonkamer, en loop achter ze aan.

"Ey! Ksst, van mijn plek af," ik wapper net mijn handen als Wil op mijn plek gaat liggen.

"Horrorfilm?" "Absoluut niet." "Graag."

Anne-Fleur grinnikt en zet dan de film op.

*

"Ik ga mn fiets buiten zetten," zegt Anne-Fleur, en ze staat op, richting de keuken. "Schatje, hoezo? Plus, de kans dat je vanachter wordt gepakt is best groot," zeg ik. "Gewoon, hoef ik hem morgen niet meer te pakken," zegt ze simpel. "Ik ga wel mee," ik sta op van de bank.

Terwijl ik opsta, komt Anne terug van de keuken, met een slagersmes in haar hand. "Jezus, ga je een koe slachten?" zeg ik. Ze begint te poseren voor Willemijns multi-snap. "Nou hup i heart drama, naar buiten," zeg ik, seinend naar shirt. Ik stap ook nog naar de keuken en pak de 'wamsteeker' uit de la. Wat het is, geen idee. Een soort dunne dildo van staal op een handvat. Kan je vieze pedo's mee wegjagen.

Als ik de bijkeuken inloop, staat Anne haar schoenen aan te doen. "Jij heb wamsteeker meegenomen," lacht ze.

Ze gooit mij m'n sleutel. "Wat een vang, je zou zo op korfbal kunnen," zegt ze. "Ik ga niet op die piemelsport," zeg ik snuifend. "Zet je vriezer gewoon in de bijkeuken, dat is toch veel handiger," zeur ik.

We lopen het schuurtje in, dat aan de bijkeuken vast zit. Ik open de buitendeur voor Anne. Ze loopt met haar fiets de oprit op, en wil hem neerzetten. Ik schrik als ze opeens haar fiets op de grond laat donderen.

"Wat doe je nou mongool?" zeg ik. "Met mijn zaklamp aan schijn ik op haar. "Ja er zit een spin. Geef me wamsteeker eens," ze houdt haar hand uit, en ik geef wamsteeker aan.

Met het ding port ze onhandig tussen de spaken. Ze staat op een ruime afstand en buigt voorover. Opeens gilt ze, en gooit ze bijna wamsteeker weg. "Debiel," zeg ik. "Ik, uh, nee, uh," ze stresst. Uiteindelijk tikt ze met wamsteeker op de schutting van hun buren.

"Mongool ben je," zeg ik lachend.

*

De regenmuziek staat zachtjes op en we liggen allemaal stil op ons telefoon, en de hond van Anne ligt bij mijn voeten. Geslaagde dag? Zeker.

En nu morgen nog.