Eerder bekend als: 'Hockeyclub'
! Bezig met editten !
-
Nu Sterre en Koen uit elkaar zijn, zakt Sterre in een diep gat. Koen gaat volle bak bezig met zijn studie, en Sterre probeert haar hoofd boven water te houden, in de hockeyclub van haar vader.
...
Sterre staat voorovergebogen met een handdoek in haar handen, terwijl ze haar krullen probeert droog te maken van de regen, die begon terwijl ze in de zee waren.
Als ze het wel goed vind, pakt ze een stiekje van de wasbak en draait ze haar haar in een knot. Je hoort binnen de regen op de ramen neer storten.
"Fleur?"
Het huis blijft akelig stil, en niemand reageert. "Anne-Fleur?" probeert Sterre nog eens, maar nogmaals, geen antwoord. Sterre zucht en laat haar borstel op de wasbak vallen, voordat ze op haar blote voeten door het huis naar Anne-Fleur's kamer loopt.
"Fleur? Ik wou je vragen of je die pizza's vanmiddag had.." Sterre valt stil als ze haar beste vriendin met een jongen naakt in bed ziet liggen. En niet zomaar een jongen. Haar vriendje.
*
De regen stort uit de hemel, als de vriendengroep op de strand staat. Sterre haar tranen kan je niet scheiden van de regendruppels op haar wangen, en ze heeft het hengsel van de tas om haar hand gewikkeld.
"Koen. Wees eerlijk. Was jij bij Anne-Fleur thuis, de nacht dat ik en Willemijn bij haar bleven slapen?" vraagt Sterre met tranen op de rand van haar ogen, en gebalde vuisten. "De emmers.." fluister Willemijn. "De emmers. Verdomme ik zei toch dat ik niet die emmers omgooiden? Hij was het."
"Voor jou was het niks meer dan een beetje bekken en daardoor populair worden voor dat kut bandje van je.."
"Koen.." Sterre valt stil, als ze geen woorden meer kan vormen. "Ik had jou nooit nog een keer moeten vertrouwen." "Het spijt me Sterre, maar.. ik heb liever beachclub meisjes dan hockeyclub meisjes.l
"Die hockeyclub is verleden tijd, Nederland is verleden tijd, en jij bent verleden tijd Koen. Ik heb jou niet meer nodig. En je kunt me nog zo vaak als je wilt 'het meisje van de hockeyclub' noemen, maar dat was een ander meisje. Ik val niet meer voor jou stomme trucjes."
"Ik weet dat ik nu boos zou moeten zijn, maar ik ben vooral teleurgesteld in mezelf. Dat ik jou opnieuw mijn leven in liet gaan, en zo verblind was dat ik jou bedoeling niet eens duidelijk kon bekijken." Sterre laat lucht uit haar longen ontsnappen, als ze zich realiseerd dat ze haar adem inhoudt.
"En jij, Anne-Fleur. Ik hoop dat ik jou nooit meer hoef te zien."
En met dat verdwijnt Sterre van Hoek weg in de zwarte nacht. Ze is van plan om op de eerste en beste nachttrein te springen. Haar voetstappen vervagen in het natte zand. Alsof ze er nooit is geweest.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Neem me mee, het liefst hier zo ver mogelijk vandaan."
