Eerder bekend als: 'Hockeyclub'
! Bezig met editten !
-
Nu Sterre en Koen uit elkaar zijn, zakt Sterre in een diep gat. Koen gaat volle bak bezig met zijn studie, en Sterre probeert haar hoofd boven water te houden, in de hockeyclub van haar vader.
...
Willemijn rijd ons naar de Ziggo Dome, en ik zit met mijn oortjes in het script na te kijken. Ik was sowieso al nerveus, maar het is erger dan ik had verwacht.
Samen lopen we naar binnen, weer naar de achterste kleedkamer, het bordje heeft nu wél mijn naam. "Dus welke pyjama heb je meegenomen? Het is sowieso je ro- o mijn god.." Willemijn valt stil als ze ziet welke pyjama ik uit mijn tas haal, samen met mijn uggs. "Sterre, ben je serieus? Dit kan niet!" gilt zachtjes. "Het is de enige pyjama die ik mee heb, dus dat is pech," fluister ik.
In een rap tempo kleed ik me om. Dan herinner ik me iets. Ik heb afgelopen week een foto gemaakt, en die kan ik nu mooi posten op mijn story, om mensen op te fucken.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik glimlach. "Sneaky hoor," merkt Willemijn op. "Jezus, wat is die pyjama koud en wat zijn die uggs warm," zeur ik. Willemijn reageert niet, en begint 0.5 foto van me te maken.
"Wil wacht, straks heb je m'n tiet d'r nog op," ik schiet in de lach, en leg mijn hand op mijn borst.
Na heel veel foto's later, word ik geroepen. Willemijn mag backstage blijven, bij mij. Ik ben zo benieuwd naar de reactie van Rut, want hij weet nogsteeds van niks, en ik weet dat hij ook ergens zit.
Ik heb mijn telefoon in de kleedkamer gelaten, op vliegtuigstand. Weer krijg ik mijn oortjes. Deze keer worden ze verstopt. Ook word mijn haar en mijn makeup gefixt.
Zelf loop ik de hele show na. De eerste artiest is al bezig. Ik ben de laatste. Onrustig ben ik aan het wachten.
* KOEN;
Samen met de jongens lopen we van de kleedkamers backstage. We krijgen onze oortjes, en alles wordt voor ons gefixt. Terwijl een vrouw iets in mijn haar sprayt, kijk ik rond. Daar zie ik haar. Wacht.
Jezus, heeft ze- is ze serieus? Ik tik Matthy aan. Hij kijkt naar Sterre, en snapt niet waarover ik het heb. "Gast, die pyjama! Ik heb haar die gegeven, weet je nog? Als we ergens heen gingen met zijn tweetjes, had ze die altijd mee. Het was haar favoriete pyjama. Waarom zou ze precies díé aan doen?" ratel ik naar Mat. "O mijn god. Waarom zou ze dat doen?"
Ze heeft twintig andere pyjama's, een paar veel mooier dan deze. Waarom doet ze deze aan? Ze staat daar, met haar blonde haar over haar schouders, haar nike sokken, en haar uggs. In haar handen heeft ze een flesje water. Ze beweegt nerveus heen en weer, en het flesje water tikt ze tegen haar hand aan.
Ik twijfel niet, en loop naar haar toe. "Hey," ik grijp haar aandacht. "Het komt echt goed, niet zo nerveus zijn," ik omhels haar, wat minuten lijkt te duren. Totdat Robbie mij roept. "Ey down, we moeten op!" sist hij. Ik laat haar los, en druk een kus op haar hoofd, wat zelfs mijzelf verbaasd.
