21

459 44 149
                                    

Jisung'dan

"Öyle işte. Sonra sizin yanınıza geldim."

"Bir dakika,ben yanlış mı anladım yoksa sen o gerizekalı ile öpüştün mü?"

Seungmin'in iğneleyici ses tonu ile Jisung tekrardan konuşmaya başladı.

"Öpüşmedim,o beni öptü."

"Bir şey fark etmiyor."

"Ben sap kaldım bir tek ya!"

"Chang-"

Jeongin Jisung'un ağzını kapatınca Seungmin bir kahkaha attı,bir şey anlamayan Changbin'in aksine.

"Bana bak Jisung bu hareketiyle yumuşayıp gidip hemen affetmiyeceksin bak vallaha ikinizi bir döverim!"

"Tamam,tamam. Sen önce bir sakin ol."

Minho'dan

"Ne demek öptüm?!"

Yeji ile Hyunjin aynı ayda söylemişti,Felix ise Minho'nun yanına gidip bir tokat patlatmıştı.

Herkes kahvaltıdan sonra arızalanan otobüsü bekliyordu.

"Lan sen gerizekalı mısın Minho? Ben bile Felix ile bu kadar hızlı değilim!"

"Benden örnek verme lan!"

"Affedersin Felix'im affet."

Yeji bu sefer kuzeninin kafasına vurmuştu.

"Hanımcı it."

"Seni göreceğim,ama bana göre en hanımcı Minho olacak. Tabi sevdalısına kavuşursa."

Bunu demesiyle Minho'dan bir yastık yemesi bir olmuştu.

"Ya gerizekalısın Minho. Ne güzel birlikte hiç öpmeye falan gerek kalmadan çözecektik. Şimdi önce Jisung'un sana karşı duyguları var mı,yok mu bir de onunla uğraşıp şu öpüşme mevzusuna çözüm bulacağız! Sırf boş masrafsın,Minho."

"Of,direkt gidip konuşayım işte?!"

Yeji Minho'ya olabilecek en sert bir şekilde geçirdi.

"Ne diyeceksin?! Ya ben sana aşıktım,annem homofobik olduğu için senden vazgeçmeye çalışırken boka bastım galiba. Sen orada bir şeyler anlatırken çok güzel duruyordun kendimi durduramadım öptüm mü?!"

Minho yutkunarak başını öne eğdi,evet hata yapmıştı ama bu kadar fazla üstüne gelmeleri Minho'yu sıkıyordu.

"Size danışmak hata amına koyayım, madem Chan Jisung'u unutmaya çalışıyor,ben de ondan yardım alırım. En azından bir şey istemiyor,hepiniz toplansanız onun kadar olamazsınız!"

Hızla kapıyı çarparak çıktı, en son 3 gün önce aranmış olan kişiye tıkladı.

"Ne oldu?"

"Boş musun?"

"Evet de ne old-"

"Sorma, bahçeye gel."

Telefonu kapattı, gelmesini umuyordu çünkü şu an ona ihtiyacı vardı.

Ama herkesten çok Jisung'a ihtiyacı vardı... Sorun da buydu,kimseye anlatamıyordu bu ihtiyacı.

"Minho?"

Arkasını döndüğünde Chan'ı gördü,gülümsedi.

"Ne oldu? Sesin telefonda çok kötüydü."

"Ben... Nereden başlayacağım, bilmiyorum Chan... Öncelikle,olanlar için özür dilerim. Ama beni affetsen de etmesen de sana ihtiyacım var. En azından sadece desteğine."

Bir Tuvalette İki Kişi Mi? | Minsung Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin