Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınır: 70 vote, 60 yorum.
İyi okumalar
•••
Dün Alican beni öptükten hemen sonra eve Sergen ve Tahsin gelmişti. Bende o anki stresle hızlıca odama çıkmıştım. Neyseki Sergen ve Tahsin bizi o şekilde görmemişlerdi yoksa büyük olay çıkartırlardı. Yattığım yataktan doğrularak saate baktığımda saatin 6:00 olduğunu gördüm.
Daha fazla uyumak istemediğim için odamdan çıkarak kendime kahve hazırlamaya mutfağa girmiştim. Diğer herkes uyuduğu içinde sessiz olmaya çalışıyordum. Bu sırada da aklımda Alicana nasıl davranmam gerektiğindeydi. Mesafeli mi olmalıydım? Yoksa çok yakın mı? Bunu bilmiyordum.
"Sence kahve için biraz erken değil mi?" Diye soran sesle arkamı döndüğümde Barış'ı görmüştüm. Gülümseyerek, "Kahvenin yeri ve saati yoktur." Dedim. O da aynı şekilde bana karşı gülümseyerek, "Sen öyle diyorsan öyledir." Dedi.
Fazladan bir fincan daha çıkartarak Barışada kahve yapmıştım. Kahvesini ona uzatarak, "Ödeşmiş olduk." Dedim. Anlamaz gözlerle bana bakarak, "Ne için?" Diye sordu.
"Dün sen bana yapmıştın, şimdi ben sana böylece ödemiş olduk." Dediğimde uzattığım kahveyi alarak yudumladı, "Zevklermiz aynı." Dedi ve ekledi, "Genel olarak."
"Evet. Ortak yanlarımız var." Dediğimde tezgaha doğru yaslandım ve devam ettim. "Doğruyu söylemek gerekirse seninle anlaşabileceğimi hiç sanmıyordum." Dedim.
Gerçekten de öyleydi. Ben hiç bir zaman Barışla anlaşabileceğimi düşünmüyordum. Bu yüzden de geldiğimde hep ona karşı mesafeliydim. O da benim gibi tezgaha yaslanarak, "Bunu sana düşündüren neydi?" Diye sordu. Omuzumusilktim. "Bilmiyorum, kaba bir kişiliğin var." Dediğimde yeterli bir cevabı ona verememiş gibi devam ettim. "Gelmeden önce programı izliyordum. Fazla egon var gibiydi, fazla da kurulan bir insansın. Bu yüzden anlaşabileceğimizi sanmıyordum." Dedim açık sözlülük yaparak.
Tüm söylediklerimi es geçerek, "Sonuç olarak iyi anlaşıyoruz öyle değil mi?" Dediğinde başımı olumlu olarak salladım. Ardından mutfağa Sergen gelince ikimizi de baştan aşağıya süzdü.
"Kahve için erken değil mi sizce?" Diye sorunca sıkıntıyla nefes verdim.
"Değil Sergen." Dedim sert bir sesle.
Sergen'in bana bir kötülüğü olmamıştı ama yarışmadaki ergen hareketleri ve kendini üstün görmesi bile ondan nefret etmem için yetiyordu.
