KARANLIKTA GEZER ŞEYTANLAR

Bölüm 7

  Yeni bölüm geldi! 

Umarım severek okursunuz, Bu benim ilk üzerinde gerçekten fazlaca emek harcayarak ve özenerek yazdığım bir kurgu. O yüzden yorumlarınız benim için çok değerli lütfen yorum atmaktan çekinmeyin. Eleştirilerinize her daim açığım.

Keyifli okumalar.

.

.

.

.

.

.

  Bazı düşünceler dolardı akıllara insanı uykusuz bırakan türden. Jade de o gecelerden birini yaşamaktaydı. Öyle ki oda ona dar gelir olmuştu. Umudu mu tükeniyordu? Tam da şimdi mi? Yatağına sığamadı ve kalktı. Kalbinde bir huzursuzluk vardı. Özlemdi belki de bu. Aileye özlem, yurda özlem, özgürlüğe özlem... Kitaplığa baktı, neredeyse tüm kitapları okumuştu. Okumuştu ama ne olmuştu? Tam yüreğinde bir umut yeşeriyorken solup gitmeye başlamıştı. Yılların ardından harekete geçmiş ama onda da bazı şeyler eksikmiş gibiydi. Öyle hissediyordu. O, istiyordu ki gerçek halk haklarını aramak için harekete geçsin ama her şey çok yavaş ilerliyordu. Yazı bile iki gün olmuştu ama basılmamıştı. Elvis, istemiyordu belki de. Belki yazıyı beğenmemişti. Jade, başka ne yapabileceğini düşündü. Tek başına ne yapabilirdi? Eli en iyi kalem tutardı, o da en iyi bildiği işi yapmaya karar vermişti ama...

  Annesi geldi aklına. Korkmadan krala direnmesi, her şeyini ortaya koyup tüm cesaretiyle halkı ayaklandırması. Gerektiğinde kapı kapı dolaşıp insanları bu zalimliğe karşı uyandırması. Babasının sayesinde köle gibi çalıştırılan maden işçilerinin greve girmesi. Fabrika işçilerinin askerleri ezip geçmesi geldi aklına. Halkın sesini çıkardığı günlerdi o zamanlar. Haksızlığa boyun eğmeyip gerekirse hakları için ölmeyi göze alanların cesareti maalesef ki acı sonla buluşmuştu. Ayaklanan herkes yakalanmış ve birçoğu katledilmişti. Bazıları sürgüne gönderilmiş bazıları ipe asılmış bazıları da kurşuna dizilmişti. Ve bu ulu orta yerde Aleka' nın tam ortasında halka korku salmak amacıyla herkesin gözünün önünde yapılmıştı.

  İşe de yaradığı söylenebilirdi çünkü o zamandan beri kimsenin sesi çıkmaz olmuştu. Halk korkuyla yerine sinmiş ve yaşadığı bu sefil hayata razı olmuşlardı. Çünkü silah kimde ise güç onda olurdu. Kralın ise tonla silahı ve o silahları alacak da tonla parası vardı. Ezilen yine halk olmuş, kral verdiği bu cezalarla istediği amaca ulaşabilmişti. Lakin bir süre önceye kadar. Herkesin unuttuğu bu günlerde birileri bu olanları unutmamıştı. Tekrar kendi hakları için bir şeyler yapmaya hazır insanlar ortaya çıktı. Jade de bu insanların bir parçası olmayı seçmiş ve ailesinin geleneğini bir nevi devam ettirme çabasına girmişti. Ne var ki biraz aceleci davranıyordu. Çabukluğu başlarına iş aşabilirdi bunun farkında olan Elvis ise daha ağır adımlarla ama emin bir şekilde ilerlemek istiyordu. Fakat planlarını kendine saklayan Elvis, Jade' in içinin kapladığı huzursuzluğu bilmiyordu. Daha doğrusu onun bu kadar hevesli olduğunu bilmiyordu.

  Elvis gecenin bir yarısı girdi evine. Elinde baskıdan yeni çıkan kağıtlar vardı, üstünde Jade' in yazdığı yazıların basılı olduğu kağıtlar. Ceketini ve şapkasını çıkartıp astı ve sehpanın üstüne bıraktığı kağıtlardan birini alıp okumaya başladı. Sahi kaç defa okumuştu?

  ''Yuvasından uzun zamandır ayrı kalan bir serçenin sözleri bunlar. Dikkat kesilin o halde sözlerime. Çünkü ilk defa bu kadar sesli konuşacağım belki de. İlk defa koca bir şehir duyacak sesimi, okuyacak yazdıklarımı. Size sesleniyorum, yıllardır sesleri bastırılan insanlar. Sana sesleniyorum Aleka! Ne zaman haykıracaksın bu zulme? Ne zamana kadar daha susacaksın? Sen sustukça, sesini çıkarmadıkça kim duyabilir ki içinden attığın çığlıkları? Oysa susmak yakışır mı sana! Sen sustuğun için gelmedi mi bunlar başına? Senin sesini balolarda çalan müziklerle bastırdılar yıllarca. Kölelik yakışmaz Aleka' ya. Hatırla bir zamanlar nasıldı buralar! Hatırla burada özgürce yaşadığın zamanları. Kaç devlet savaştı bu şehir için hatırlasana! Madenlerin karanlığında ömür geçirdikçe karanlığa bulanmış olabilir kalbin. Umudun yitip gitmiş olabilir. Neye yarar ki diyeceksin. Neye yarar ses çıkarmak? Özgürlüğüne yarar, Mutluluğuna yarar, en önemlisi insan gibi yaşamana yarar. Hak ettiğin muameleyi görmene yarar. Yıllar önce aynı sebeplerle yapılan girişime devam etmenin vaktidir! Çünkü bu halkın hak ettiği muamele bu değildir! Pelvion halkı köle değildir ve kimseye köle de olmayacaktır! O zaman kulak verin yuvasından ayrı düşmüş bu serçenin dediklerine. Zira bir devrimin başlangıcı yakındır.''