Yekta/texting

5~

Kaza gecesi (01:57)

Baba: Utku

Baba: özür dilerim kızım sana vurmak istemedim biliyorsun

Baba: Kendime hakim olamıyorum

Baba: Lütfen eve gel

Baba: Yaralarına bakalım

Utku: Biliyorum baba

Utku: Beni her dövdüğünden sonra  aynı mesajı atmana gerek yok

Utku: gelirim ben 1 saate yat sen

Adımlarım yavaştı vücudum aldığım darbelerden dolayı o kadar uyuşmuştu ki bir adımı bile yarım dakikada atıyordum,yine aynı şeyleri yaşıyordum tekrar ve tekrar aynı döngüde artık canım eskisi kadar yanmıyordu bile babam uyuşturucu bağımlısı beş yıla yakındır kullanıyordu ama iki yıldır düzenli olarak beni döverdi iyice kontrolü kaybediyordu ve elimden bir şey gelmiyordu annem babam uyuşturucuya başladıktan 1 yıl sonra babam ile beni terk etti benden başka kimsesi yoktu bırakıp bir yere gidemiyordum.

Bazen diyorum ölsem ,ölsem ve bütün çile bitse yapamıyordum bedenim  ne zaman intihara doğru kalkışa bir şekilde olmuyordu yaşamak istiyorum mutlu olmak istiyorum bunun için çabalıyordum  ama hayat götüyle gülüyordu.

Sokağın başından gelen gür motor sesi ile bakışlarımı oraya doğru çevirdim karanlık sokağı aydınlatan farlarının gözüme yaptığı baskı yüzünden gözlerimi ordan çektim, bakışlarıma takılan kedi yavrusu ve motorun yakınlaşan gür sesi ile ne olduğunu anlamadan kendimi kedinin olduğunu yere doğru attım ona doğru koşan beni gören kedi hemen ordan uzaklaştı ama ben kendimde bulamadım o gücü motorun sesi iyice yanıma yaklaşıyordu ama bir adım bile atasım gelmedi o an o kadar çok istedim ki ölmeyi bu hayattan kurtulacağımı düşünmek babamın hakaretlerini duymayacak olmak o kadar iyi gelmişti ki o an sadece vücudumda hissedeceğim acıyı beklerken ortama yayılan çarpma sesi ve bir erkeğin inleme sesini beklemiyordum girdiğim şoktan çıkarak bakışlarımı hemen yan tarafımda yatan adama çevirdim.

Çöp konteynırını yere devrilmişti motoru da çöp konteynırının biraz ilerisinde duruyordu motorunda pek bir sıkıntı yoktu bakışlarımı hemen yerde yatan adama doğru çevirdim yerde hareket etmiyordu, adımlarımı onda doğru ilerletip önünde durup hemen yanında oturdum elindeki eldiveni çıkarttım nabzının atıp atmadığına bakacaktım ki elime dolanan el ile bakışlarımı ona doğru çevirdim.

"İyiyim." kasktan dolayı boğuk gelen sesi ile kafamı salladım.

"Hıhı iyisin,izin ver kaskını çıkarayım."

"Hayır." net çıkan sesiyle daha fazla üstelemedim. Ellerini yere dayayıp kalkmaya çalışıyordu oturduğum yerden kalkıp onun arkasından destek verdikten sonra ayaklandı.

"Gidebilirsin." ses tonu itiraz istemediğini o kadar çok belli ediyordu ki.  Ses çıkarmadan yavaş adımlarla arkama dahi bakmadan ordan uzaklaştım