BIG SECRET

BIG SECRET; 15. BÖLÜM

Bu Deniz kenarı onları tekrar bir araya getirmişti. Birbirlerine bir süre öylece baktıktan sonra hyunjin felix'e yaklaştı ve sıkıca salırdı.
Felix boynunda hyunjinin göz yaşlarını hissetti
" Hyunjin"
Hyunjin hayal gördüğünü sanıyordu
" hayal olduğunu biliyorum lütfen gitme felix lütfen"

yağmurun altında birbirlerine bir süre salırarak kaldılar felix kendini geri çekti.
" Hyunjin..."

Hyunjin en sonunda hayal görmediğini felix'in gerçekten karşısında durduğunu anlamıştı.
" Sen... hayal görmüyor muyum?"
Elleri titriyordu ve felix'in saçlarına dokundu.
Felix gözleri dolu bir şekilde
" Hyunjin her şeyi anlatacağım"
Hyunjin elini felix'in saçından çekti ve geriye doğru gitmeye başladı. gözleri dolu bir şekilde
" İKİ YIL ÖNCE NASIL GITTIYSEN ŞİMDİ DE AYNI ŞEKİLDE GİT FELIX!"

Felix yutkundu ve  her şeyi seo ah'ın yaptığını anlattı "...size yaşattıklarımdan dolayı kendimden nefret ediyorum. özür dilerim hyunjin mecbur kaldım."
Hyunjin kafasını sağa sola sallıyordu
" benim tanıdığım felix böyle biri değildi asla gerçeklerden kaçmazdı ASLA!"
Arkasını döndü ve yürümeye başladı felix ise hyunjinin arkasından seslendi. Hyunjin duraksadı.

" sadece karar vermeni istiyorum hyunjin her şeye yeniden başlayabiliriz. Her şey daha iyi olabilir kararını verene kadar her gün seni burada bekleyeceğim"
Hyunjin hiç bir şey demedi ve arkasına bakmadan yürümeye devam etti yanağından düşen damlaları hissediyordu.
Bir binanın önüne geldi ve duvarı yumruklamaya başladı en son başını yumruğunun üstüne koydu ve ağlamaya devam etti
" BUNCA YIL NEREDEYDIN FELIX! BENIM NELER YASADIGIMI HIC MI DUSUNMEDIN!"

Hyunjin, seo ah'ın evinin önüne geldi kapıyı tekmelemeye ve yumruklamaya başladı.
" SENİ ADİ ŞEREFSİZ AÇ ŞU KAPIYI!"
Seo ah yatağından kalktı ve kapıya doğru yürümeye başladı gözlerini ovuşturarak
" hangi manyak gece gece evin kapısını tekmeler ki?"
Seo ah kapıyı açar açmaz hyunjin seo ah'ın boynuna yapıştı ve yere yatırdı seo ah'ın boynunu çok sert bir şekilde sıkıyordu ve seo ah nefes almakta güçlük çekiyordu

" Hyunjin!"

Hyunjin kafasını arkaya çevirdi arkasında chan duruyordu şaşkın gözlerke chan a bakıyordu seo ah'ı bıraktı ve ayağı kalktı
" Chan?"

Chanın gözleri doluydu
" Hyunjin öncelikle bir sakin ol"

" NEDEN BURADASIN!"

Seo ah yerde kıvranarak öksürüyordu 
" CHAN CIKAR ŞU PSIKOPATI EVIMDEN"

Hyunjin eğildi ve seo ah'a baktı "istersen bende senin canını çıkartabilirim seo ah? Şimdi gidiyorum ama seninle tekrardan görüşeceğim"

Chan hyunjin'i kolundan tutmaya çalıştı fakat hyunjin sert bir şekilde chan'ın elini itti
" EVET SORUMA CEVAP ALAYIM NEDEN BURADASIN?"

" hyunjin gel benimle burada konuşamayız"

Chan hyunjini alıp bir sokak arasına girdi
" seni takip ettim hyunjin"
Hyunjin kollarını bağlamış ve chan'ı dinliyordu
" sen beni psikopat mı sanıyorsun chan? Kendi başıma bir yerlere gidemez miyim?"
Chan hiç bir şey demeden bir süre öylece durdu
" konuşsana chan"

" felix yaşıyor değil mi?"

Hyunjinin gözleri dolmaya başlamıştı cevap vermedi eğer tek bir kelime ederse ağlayacaktı çünkü

" sana inanmalıydım hyunjin"

Hyunjin daha fazla kendini tutamadı ağlamaya başladı chan hyunjine yaklaştı ve göz yaşlarını eli ile sildi
" ağlama hyunjin"
Hyunjin göz yaşlarını silen chan'ın elini tuttu
" Bu ellere çok ihtiyacım var chan, benim hep yanımda olduğun için teşekkür ederim"