YORGUN(FREENBECKY)

10

BECKY

Sabah uyandığımda Freen yatakta yoktu. Muhtemelen dersi vardı ve erken kalkmıştı. Günluk bakımımı yaptıktan sonra salona indim.

Annem kahvaltı masasında telefonuyla uğraşıyordu. Nam ise kahvaltı yapıyordu. Hemen annemin yanına gidip onu  öptüm.

"Günaydın, diğerleri nerede?"

"Lee şehir dışına gitti. Freen'in ise sabah dersi varmış"

Nam'ın yanına oturup tabağıma birşeyler doldurdum

"Freen dün gece odaya gelmedi"

"Seni rahatsız etmek istemedi o yüzden koltukta uyudu"

"Hmm"

Nam'ın bana olan bakışları hayra alamet değildi ama yemeğini yemeye devam etti.

"Anne bugün işin var mı?"

"Yok kızım bugün alışveriş yaparız diye düsündüm. Hem Nam bu sayede görmüş olur Londrayı"

"Cok iyi düsünmüssün annecim"

Yemekten sonra üçümüz alışveriş merkezine gitmiştik. Bir kaç mağazaya girdikten sonra inanılmaz acıkmıştım. Annem ise acil işi çiktığı için yanımızdan erken ayrılmıştı.

"Ne yiyelim?"

"Pizza olabilir"

"O zaman sen bir masa bul bende siparişleri veriyim"

Nam istedigi seyi söylediginde kasaya gitmiştim.  Sipariş verirken yanımda bir silüet belirince o tarafa döndüm.

"Vay vay vay burada kimler varmış"

"Theo senin ne isin var burada?"

"Özledin mi beni?"

"Ya ne demezsin,boş konuşmayı kes ne işin var burada"

"Yemek yemeye geldim tabiki. Bakıyorum da asabiliğinden hicbirsey eksilmemiş"

"Ben asabi değilim"

"O zaman niye dövecekmiş gibi konusup bakıyorsun"

"Senden nefret ettiğim için olabilir mi?"

"Nefrette aşkın bir parçasıdır. Beni bu kadar özlediğini tahmin etmemiştim"

"Theo git basımdan boş yapmayı kes"

"Şimdi gideceğim ama bundan sonra buradayım. Herseyi çabuk unutmuş gibisin. Daha çok görüşecegiz"

Yanımdan ayrıldığında kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Theo bu hayatta en nefret ettiğim insan olabilirdi. Lise zamanı sürekli peşimden koşmuş reddettiğim zamanlarda ise bana verebileceği tüm zararları vermişti.

Yurt dışına gittiği için rahatlamıştım ama belli ki geri dönmüştü ve bana bela olacakti. Yemekleri alıp Nam'ın yanına gelmiştim.

"Yanındaki yakışıklı kimdi?"

"Eski okulumdaki gerizekalının biri"

"Uu baya sevmiyorsun anlaşılan"

"Öyle"

Nam'a kısaca Theo'dan bahsedip konuyu kapatmıştım. Yemekten sonra alışverişimize devam etmistik. Eve döndüğümüzde ikimizde koltuğa devrildik

"Of alışveriş yaparken hic farketmedim ama ayaklarım çatlayacak gibi"

"Biraz fazla abarttık ölecek gibiyim"

"Biraz mı? Sanırım bir 3 sene alışveriş yapamam"

Sesimizi duymuş olacak ki Freen olduğumuz yere gelmişti.