1 කොටස

9.5K 521 304
                                    

"ආව්වා...... රිදෙනවා ඕයී..... ඕක හෙමින් ඔබපන්කෝ......"

"ටිකක් ඉවසලා හිටු.... මට හදිස්සියි....."

"උඹට හදිස්සියි කියලා ඕක ඔහොම ඔබලා හරියන්නේ නෑනේ බං..... හෙමීට ඔබපන්.... එතකොට තමයි ගතියක් තියෙන්නේ......."

"මට බෑ හෙමීට ඕවා ඔබ ඔබ ඉන්න..... මට පරක්කුයි.... ඕන් මම ගියා...."

අතේ තිබ්බ අන්තිම ලැවරියා කෑල්ලත් මගේ අතිජාත පජාත මිත්‍ර දෙනුවන්ගේ කටේ ඔබලා මම අපේ ක්ලාස් එක පැත්තට එන්න ආවේ තව ටිකකින් පලවෙනි පීරියඩ් එක පටන් ගන්න නිසා....

පලවෙනි පීරියඩ් එක පටන් ගන්න කලින් හොරෙන් මොනා හරි බඩට දා ගන්න එක දැන් මටයි දෙනූටයි පුරුද්දට ගිහින්..... ඌ ලතා වගේ හෙමින් කන නිසාම මම හැමදාම කරේ උගේ කටේ කෑම ටික ඔබලා ඔබලා ඉක්මනට පංතියට යන එක.....

"බම්ලෙක් වෙන්න එපා මියු....... සැක් අපරාදේ අගේට රස බලන්න තිබ්බ ලැවරියා එක......"

මගේ පස්සෙන්ම ක්ලාස් එකට ආපු දෙනුවන් මටත් ගස්සන් ගිහින් අපේ පේළියෙන් වාඩිවුනේ මමත් හිනා වෙවී ගිහින් ඌ ළඟින් වාඩි වෙද්දී......

"මියුරු සේහස් ගුණසේකර......."

හී

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.


හී... හී කොහෙද බැලුවේ..... මේ හැන්සම් කොල්ලගේ නම මාක් කලා අපේ පංති භාර මැඩම්.....

"මියුරු...... මොකද කිරි පණු ගාය වගේ එහාට මෙහාට ඇරඹෙන්නේ..... දන්නේ නැද්ද නම කිව්වම ඉන්නවා කියලා කියන්න ආ........"

ඔන්න පටන් ගත්තා අපේ මැඩම් ඝණ්ඨාර ගහන්න.... මේ කොල්ලවමයි කොයි වෙලෙත් කන්න බලන් ඉන්නේ.....

"ඉන්නවා මැඩම්........."

කණ්නාඩි දෙකටත් යටින් මගේ දිහා බලන් ඉන්න මැඩම් දිහා බලලා මම කටත් ඇද කරන් ඉන්නවා කියද්දී මගේ පරම පජාත මිත්‍රයා නම් මට දැම්මේ මහ පජාත හිනාවක්........

නුඹ ඇවිදින් ✔️Место, где живут истории. Откройте их для себя