මම හිටියේ තෝන්තු මාන්තු වෙලා වගේ... මොකද්ද උනේ කියලා මටම හිතා ගන්න බැරි වෙද්දි මිහී මගේ අතකින් අල්ලන් හිටියේ අනිත් උන් ටිකත් අපි දිහා බලන් ඉද්දි...
"මොකද බං උනේ....."
වටපිට බලද්දි මම හිටියේ මගේ ගෙදර ඇඳ උඩ වෙද්දී වෙච්ච දේ හිතා ගන්න බැරුව මම වටපිට බැලුවේ අයියා පවා මගේ දිහා ඇස් හීනී කරන් බලන් ඉද්දි....
"අපි බය උනා බං... ඒ පාර තමයි යශේන් අයියට කතා කරලා උඹව එක්කන් ආවේ...."
රවිඳුවා බයෙන් බයෙන් වගේ කියද්දී මිහී මගේ ළඟින් නැගිටලා අහකට ගියේ ඒ එක්කම වගේ අයියා ඇවිත් මගේ ළඟින් වාඩි වෙද්දී....
"දැන් ඩොක්ට එයි... ආවහම බලමු මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියලා....."
මගේ ඔලුවත් අත ගාලා අයියා කියද්දී මම එයා දිහා බලලා හිනා උනා...
"එහෙම ඕන නෑ අයියේ.... මට අවුලක් නෑ...."
"අවුලක් නැත්තේ නෑනේ පොඩී... අවුලක් නැත්නම් මහ පාර මැද කලන්තේ දාන්න ඕන නෑනේ...."
අයියගේ කතාවට මගේ කන් පෙති රත් වෙලා ගියේ ලැජ්ජාවට...
සැක් කොල්ලෙක් වෙලා පාර මැද කලන්තේ දැම්මා කිව්වම වස නෝන්ඩිය යකෝ....
මගේ හිත කෑ ගහද්දි අයියා මගේ ඔලුව අත ගාගෙනම කාමරෙන් එළියට ගියේ අනිත් උන් මා එක්ක කතා කරත් මිහී නම් මාත් එක්ක වචනයක්වත් කතා නොකරද්දි...
"අපි එහෙනම් දැන් යන්නම් බං.... ඩොක්ට ඇවිත් ගියාට පස්සේ මොකද උනේ කියලා අපිටත් කියපන්... තාම හිතා ගන්න බෑ උඹ ඇයි ෆේන්ට් උනේ කියලා...."
මගේ උරහිසට තට්ටුවක් දාලා තරුෂයත් එහෙම කියද්දී මම හිනාවක් විතරක් දාලා එහෙම හිටියේ දෙන්න උත්තරයක් මට නැති වෙච්ච නිසයි....
"එහෙනම් අපි යන්නම් මියූ.... පරිස්සමින් ඉඳපන්.... මිහී... යමන්.... "
කවිඳුවත් ඇවිත් යන්නම් කියලා ඒ ගමන්ම මිහීටත් අඬගහද්දි මම බැලුවේ මිහී දිහා....
"මිහී උ......"
නෑ මට කියන්න හම්බුනෙත් නෑ ඌ කාමරෙන් එළියට යන්න ගියේ මට දුක හිතෙද්දි....
YOU ARE READING
නුඹ ඇවිදින් ✔️
Fanfictionඔයා මගේ ජීවිතේට ආවේ හරි අහම්බෙන්.... මම කවදාවත් හිතුවෙ නෑ මගේ හිත ඔයා ළඟ නතර වෙවී කියලවත්.... ඔයාගේ තිබ්බ මුරණ්ඩු නපුරු ගති ගුණ මාව ඔයාට ඇබ්බැහි කෙරෙව්වා... මම හිතන්නේ මට දැන් ඔයා නැතුව හුස්මක්වත් ගන්න බෑ මගේ පණ.... මම ඔයාට පුදුම තරම් ලෝභකම් කරන්න ප...
