16 කොටස

1.9K 357 113
                                    

මම අයියා දිහා බලන් හිටියේ දුක කලකිරීම හැම දෙයක්ම මිශ්‍ර වෙච්ච හැඟීමකින්... කේන්ති ගන්නවට වඩා ඒ හැඟීම ප්‍රබල වෙද්දී අමාරුවෙන් උනත් මම කෑ ගහපු සද්දෙටද කොහෙද අයියා පවා ගැස්සිලා මගේ දිහා බැලුවේ මගේ ඇස් වල පිරුණු කඳුළු එළියට පනින්න දඟලද්දි......

"පොඩි... ම...."

"එපා කතා කරන්න ඔයා මාත් එක්ක..... මම කැමති නෑ ඔයාගේ කටින් ඔය වගේ කතා අහන්න...."

මම ආස නෑ... මම ආස නෑ දෙයියනේ... අමතක කරලා දාන්න හදන මතක උඩට එද්දි මම ආස නෑ ඒ මතක වලින් විඳවන්න.....

"ෂ්.... ෂ්... මගේ හොඳ පොඩි වගේ දැන් සන්සුන් වෙන්න... අයියා ආයේ ඒ කතාව කියන්නේ නෑ.... "

මගේ හිස් මුදුන ඉඹ ගන්න ගමන් අයියා කියද්දි මට මගේ අත් වලින් එයාව තද කරලා බදා ගන්න බැරි උනත් මගේ ඔලුව එයාගේ පපුවට තද කර ගත්තේ හිත සන්සුන් කර ගන්න හදන ගමන්....

"බඩගිනිද?? මම මොනා හරි අරන් එන්නද කන්න?? කාලා ටිකක් නිදාගන්න පොඩි.... රෙස්ට් එක තමයි ඕන ඔයාට..."

මගේ පිට දිගේ හෙමීට අත ගාලා අයියා එහෙම කියනකොට මම ඒකට හා කියලා ඔලුව වැනුවේ අයියා පරිස්සමට මාව ආයේ ඇඳේ ඇල කරලා කාමරෙන් එළියට යද්දී....

මොකද්ද දෙයියනේ මේ එක පාරටම උනේ.... ඇයි මටම මෙහෙම වෙන්නේ.... දැන් මම කොහොමද තරඟෙට යන්නේ.... අර ජරා සත්තු ටික... මට ඕකුන් අහුවුනොත් උන් ඔක්කොටම මම හොඳ වැඩක් කරනවා.... මනුස්සයෙක්ට මෙහෙම කරලා උන්ට මොනවද ලැබෙන්නේ....

හිතට දැනුනේ දරා ගන්න බැරි තරමේ දුකක්..... එක මොහොතින් පොදි බැඳ ගත්ත හැම හීනයක්ම සුනු විසුනු වෙලා යද්දි මම හිටියේ මුලු ජීවිතේම එපා වෙච්ච ගාණට.....

මගේ ෆෝන් එක......

කල්පනා කර කර ඉන්න අතරෙම එක පාරටම මට මගේ ෆෝන් එක මතක් වෙද්දි මම බැලුවේ වට පිටේ මගේ ෆෝන් එක තියෙනවද කියලා.... ඒත් ඒක පේන්න නැති වෙද්දී මට තවත් දුක හිතුනේ ධාරු ඇවිත් මට කෝල් එකක් හරි මැසේජ් හරි දාලද කියලා කල්පනා කරද්දි වෙනකොට මට හිතුනේ කෑ ගහලා අඬන්න.....

"කෝ ඉන්නකෝ පොඩි.... මම එළියේ රෙස්ටුරන්ට් එකකින් ගෙනාවේ මේ සුප් එක.... හොස්පිටල් වල ඒවා බොන්න දීලා බෑනේ ඔයාට.... එන්නකෝ අයියා මේක ටික ටික ඔයාට පොවන්නම්....."

නුඹ ඇවිදින් ✔️Où les histoires vivent. Découvrez maintenant