Komutanımcım Bey /Texting

1.7

Yeni böğlüüüüğmmm mdpmskslss

ARKADAŞLAR 100 KİŞİDEN FAZLA OKUNMASINA RAĞMEN KİMSE OY VERMEYİP YORUM YAPMIYOR. O AN Kİ DEVAM ETME İSTEĞİYLE DİREK GEÇİYOR OLABİLİRSİNİZ AMA LÜTFEN OKUDUKTAN SONRA OLSA BİLE OY VERİN VE YORUM YAPIN LÜTFENN!!

Neyse çok uzatmim. Biliyorsunuz okullar açılıyor fakat sizler için kaçamak bölümler atabilirim bu yüzden mümkün olduğunca bölüm atacağım fakat sizler yorum yapıp oy verince bana destek olmuş oluyorsunuz ve bu da benim yazma isteğimi körüklüyo. (uzatmamış halim buysa uzatmış halimi merak ettim eehhehehe)

_______________________________________

Ben hala şokla yüzüne bakarken o bana gülümseyerek bakıyordu.
Bu... Bu çok çabuk olmuştu. Ben hazır değildim henüz ama olsundu..

"Sen... Nasıl?" sessizliği bozan taraf ben olmuştum. "Sen baş hemşirelikten bahsedince bizim devlet hastanesine atanacak bir baş hemşire olduğu söylendi. Bende merak edip kim olduğunu sorunca sen olduğuna emin oldum... Sonrada buraya geldım işte.."

"Anladım , pekı bana niye söylemedin?"

"Sürpriz olsun diye şey ettim." bunu söylerken aynı zaman da ensesini kaşımıştı. Böyle oldukça çekiçi duruyordu..

Onayladığı belirten bir kaç homurtu çıkarttıktan sonra valizime uzandım. Valizim benim yanımdaydı.

Yana kayarak valizime uzanmıştım ki gördüğüm manzarayla gözlerim açılabildiği kadar açıldı. Sonrasında Selim de benle aynı şekilde yana kayınca gözlerim açılabilecekmiş gibi daha da açıldı.

Yana eğilince nişan almış ve tetiğe basmak üzere olan bir adam görmeyi beklemiyordum. Şoku atlamatamadan Selim in de eğilöesiyle bir şok daha yaşarken hiç düşünmeden ona kendimi siper ettim.

"SELİMM!!"

O sırada Selim kafasını kaldırıp önce bana sonra da benim baktığım yani arkasına dönüyordu ki buna fırsat vermeden onu yan tarafıma,valize ters kalan tarafa, ittim. Boşluğuna gelmiş olacaktı ki sendelenerek yana kaydı.

Sonra bir patlama sesi... Vücudumu gördüğüm ilk andan beri hazırlamaya çalıştığım acı.. Evet bir acı hissettim fakat bu.. Bu çok farklı bir acıydı. Anlatılamazdı.

Ben olduğum yerde göğüs kafesime saplanan acıyla nefes alamazken Selim in telaşlı gözleri sesin geldiği tarafa kısa bir bakış atıp güvenliklerin koştuğunu görünce hızla bana döndü.

"ELÇİNN!" Ben ayaklarımı hissetmemeye başlarken ayaklarımı yerden kesen acı ile Selim in kucağına düştüm.

Selim yere çökerken bana seslendi bir çok göz ama nefes aldıkça yanan göğüs kafesim komuşurken nasıl olacağına düşünmekyen kendimi alıkoyamıyordum.

" Nefes al! Nefes al! Tutma nefesini güzelim nolur derin nefes al! Yardım edin! Ambulansı arayın çabuk!" Selim çaresizce bağırırken insanlar yaşananları kaöeraya çekmekle mümkündü.

Selim bir anda öfkeyle bir adama bağırdı. "Bırak şu siktiğimin videosunu çekmeyi ambulansı ara piç herif!"

Artık bilincimin kapanmak üzere olduğunu anlayarak konuşmaya çalıştım. O sırada gözümden bir damla yaş geldi.

"Se-Selim. Yardım.. Et"
Son cümlem olmuştu. Ardından bütün duygularımı kaybetmiştim. Ölmüşmüydum? Hayır. Peki ölecekmiydim? Orası muamma..

Selimden..

Kollarımın arasında daha 2 dakika öncesinde aptal bir gülümseme ile baktığım kadının kanlı bedeni duruyordu şimdi. Ve bana söylediği iki kelime canımı öyle derinden yakmıştı ki..