RUSYALI (BXB)

<2

İki gün sonra okullar açılıyor...

-

Bir gavurla aynı evde kalıcağımı öğrendim.

"ULAN SEN BANA EV ARKADAŞIN OLACAK DEMEMİŞTİN BOŞUNAMI VERDİM BEN O PARAYI!"

Ev sahibini aramıştım. Ev arkadaşımın olacağını söylememişti eğer söyleseydi asla kabul etmezdim amk.
Büyük ihtimalle oda kabul etmeyeceğimi bildiği için söylememişti.

Yarım saat telefonda ev sahibiyle kavga ettik. Rus çocukta koltukta oturmuş saf saf bana bakıyordu. Türkçe konuşamıyordu ama anlıyordu sanırım.
Rusçayı az çok biliyordum yani dediklerini anlayabilirdim. Umarım yani...

"Eeh ozaman tanışalım bakalım Rus çocuk ev arkadaşıyız artık"

Bana istemezmiş gibi baktı.

"Bakma öyle benmi istedim sanki ev arkadaşı olmayı amına koyim"

"Пожалуйста, не ругайтесь"
(Küfür etme lütfen)

Küfür etmemi istemiyormuş beyfendi. Türkiye'ye geldiysen bu küfürler duymayada alışacaksın.

"Türkçe bilmiyor musun sen? Nasıl anlaşıyorsun burdakilerle'

"Az çok biliyorum."

Aha türkçe konuştu as bayrakları as

"Oha niye söylemedin lan ozaman."

"Я предпочитаю говорить на своем родном языке"
(Kendi dilimde konuşmayı tercih ediyorum)

Doğrusunu söylemek gerekirse şu an ne demek istediğini anlamadım.

"Bildiğin kadarıyla Türkçe konuşurmusun anlamıyorum ben rusçayı çok'

"Denerim"

Türkçe bir şekilde konuşurken aksanı nedeniyle tuhaf çıkıyordu sözler ama tatlı oluyordu.

"Tanıyalım ozaman birbirimizi.
Ben Ata Karamak ünlü bir reklam şirketinin sahibinin  oğluyum yani az çok insanlar beni tanıyor. 24 yaşındayım üniversite mezunuyum. Burcum gereklimi bilmiyorum ama aslan burcuyum"

Kafasını yana yatırdı dediklerimi anlamaya çalışıyor gibiydi.

Çok tatlı göründüğünün farkındamıydı bu?

" Ben Nikolay. 20 yaşındayım henüz üniversiteyi bitirmedim. 3 yıldır Türkiye'deyim. Burcumu bilmiyorum ama ikizlerdi galiba"

Konuşurken zorluk çekmişti ve ben istemeden bu haline kıkırdamıştım

"İyi anlaşırız umarım Niko"

"Я надеюсь"
(Umarım)

Gülümsedim ve mutfağa ilerledim.

"Hadi yemek yiyelim rusyalı çocuk açım ben"

-

Niko çok tatliii