RUSYALI (BXB)

<15

-
Beynimde binbir türlü şey dolaşıyordu. Birliktemiydik artık? Benim miydi o? Sevgilimiydik?

Bu eve taşınmadan önce 'yeni ev arkadaşına aşık olacaksın' deseler bir tarafımla gülerdim buna. Hayat sürprizlerle dolu.

Koltuktaydık. Başı omuzumdaydı. Kendine has olduğunu düşündüğüm narin kokusu burnuma, kalbime doluyordu. Ben ne zamandan beridir bu kadar hassas hisler taşıyan biri olmuştum ki? Ben eğlencesine ilişkiler yaşardım. En uzun ilişkimin kaç ay sürdüğünü bile hatırlamıyordum. Ama yanımdaki bedenle tüm hayatım beraber geçsin istiyordum. Mavilerinde boğsun beni istiyordum.

İkimizde konuşmuyorduk. Kıpırdandığını hissettim. Başını kaldırıp gözlerime az önceki gibi baktı. Çok derindi, ve bu derinliğin aşktan dolayı olduğunu az önce anlamıştım.

Yutkundu "Yani artık, sevgili miyiz Ata?" Diye çocuksu bir sesle konuştuğunda tüm içtenliğimle güldüm. O da istiyordu işte.

Yan dönüp ellerimi yanaklarına çıkardım. Dudaklarımı ıslatıp konuştum. "Artık öyleyiz, sevgilim"

Gözlerindeki parıldıya anbean şahit olmuştum. Gülümsedi heyecanla. Rengine hayran olduğum dudakları ardından dişleri göründü. Nadiren dişlerini göstererek gülerdi. Her seferinde hayran hayran bakardım. İlk başlarda arkadaşça bir hayranlık sansamda bu düşüncem zamanla değişmişti.

Gözlerim dudaklarında takılı kaldı. Öpsem, hızlı mı olmuş olurdum? Rahatsız olurmuydu? Düşünmeyecektim. Dudaklarım karşısındaki dudaklara değmek için can atıyordu.

Yavaş yavaş yaklaştım dudaklarına. Şu anda durmam için beni itmesi gerekiyordu. 'Dur' demesi gerekiyordu aksi taktirde kendimi tutamayacaktım.

İtmedi. 'dur' demedi. Nefesleri hızlı bir şekilde dudaklarıma çarpıyordu. Gözleri dudaklarımdaydı. İlk atağı ben yaptım.

Dudaklarım onunkileri buldu. Zamanın durmasını istedim o an. Zaman dursun, sadece bu anda kalalım istedim. Dudakları saatlerce dudaklarımda kalsın istedim.

Dudakları titriyordu. Çok heyecanlıydı bunu tahmin etmek çokta zor değildi. Bende aynıydım, ilk defa ilk öpücüğünü vermiş bir liseliden farklı değildim şu an.

Daha öncedende öptüğüm kişiler olmuştu elbet. Ama onun dudaklarından sonra, bir daha asla başka dudaklara değmeyecktim.

Tam olarak öpüşmüş sayılmıyorduk. Hareket ettirmiyorduk dudaklarımızı. Birbirlerine değiyorlardı sadece. İnanın bu bile bana yeterde artardı. Onun dudaklarını hissetmek bile yeterdi bana.

Yavaşça ayrıldı. Titrek sesiyle konuştu. "Emin misin Ata? Gerçekten sevecek misin beni? Sıkılıp gitmeyeceksin, değil mi?"

İçim sızladı. Korkuyordu, onu bırakmamdan korkuyordu. Seven insan korkardı. O da korkuyordu.

Zaten yanaklarında olan ellerimle nazikçe okşadım yanaklarını.

"Mutlu olacaksın Nikolay. Pişman olmayacağım, olmayacağız sevgilim"

-
Kısa oldu farkındayım. Bu bölüm sadece ilk öpücüklerini yazmak istedim. Sizce hızlı mı ilerliyor? Bir kaos olsun falan ister misiniz? Fikir verebilirsiniz benim için çok iyi olur

Hayırlı Ramazanlar💗