𝑴𝒂𝒚𝒅𝒂𝒚

⚜️𝑴𝒂𝒚𝒅𝒂𝒚 8⚜️

_هی بچه ها چشماش تکون خورد داره بیدار میشه.

_چان؟؟ صدامو میشنوی؟ چان؟؟ چانیول؟؟؟

_من میرم دکتر رو خبر کنم.

چشماش رو کم کم باز کرد، تاری مقابل چشماش باعث آزارش بود، کمی چشم هاش رو، روی هم گذاشت و مداوم پلک زد تا برطرف شد.
بالای سرش کسی که مدام در حال صدا کردنش بود، ییشینگ رو دید، سرش رو به اطراف چرخوند و کل اتاق رو از نظرش گذروند. مارک، جکسون، جین، تهیونگ و جونگکوک هم بودن.

فرصت حرف زدن پیدا نکردن و دکتر داخل اومد.

_حال مرد عاشق ما چطوره؟ میدونی یه سکته خطرناک رو رد کردی؟ میدونی سخت برت گردوندیم مرد جوان‌.

همین که جملات دکتر به گوشش خورد بکهیون رو به خاطر آورد، تا لحظه آخر طاقت نیاورده بود و قلبش درد بدی گرفت، انقدر دردش زیاد بود که کاملا از هوش رفت‌.

_ب...بک...هیون؟!

دکتر لبخندی زد و شونه اش رو کمی فشرد:

_حالش خوبه پسر نگران نباش، خطر رفع شده و بهوش اومده اما هنوز باید تحت نظر باشه.

چانیول لبخند تلخی زد، پس تمام چیزایی که حسشون کرده بود، همش یه خواب بود، یا بهتر میگفت یه کابوس بود، اون لعنتی خیلی واقعی به نظر میومد.

_بهتره به خودت فشار نیاری، از استرس و تمام این ها باید دور بمونی.

بعد از اتمام صحبت های دکتر حالا فقط پسرا کنارش بودن.

_لعنت بهت میدونی چقدر ترسوندیمون، همزمان داشتیم هردوتون رو از دست میدادیم‌. وحشتناک بود چان.

جکسون با بغض حرف هاش رو به چانیول زد‌.

_بکهیون....حالش...

_خوبه چان، مگه نشنیدی دکتر چی گفت؟

ییشینگ سعی داشت که بهش بفهمونه اما با چانیول طرف بود، یه پسر لجباز و خودخواه.

_می...خوام...ببینمش.

_اما فعلا برات خوب نیست از جات بلند شی.

_شینگ...می...خوام....ببینمش.

ییشینگ با تاسف سری تکون داد.

_من میرم یه ویلچر بیارم، خودش نباید فعلا حرکت کنه.

جکسون بود که از اتاق بیرون رفت.

در اتاق رو باز کرد و یونگی و یه پسر غریبه رو کنارش دید.

_تو چرا از جات بلند شدی؟

یونگی تو چند قدم به سمتش نزدیک شد و سفت و سخت در آغوشش گرفت. لبخندی از سر رضایت زد.
کمی بعد دم گوشش پچ پچ کرد.

_حال آگاپه ات خوبه چان نگرانش نباش، ما تنهاتون میذاریم.

چانیول هم زیر لبی حرفش رو زد.