~KUMSALDAKİ DENİZ~(DÜZENLENİYOR)

*DENİZ*

Bayağı bir yürüdükten sonra bana döndü." Madem evinin yerini bilmiyorsun ama belki gelirken bir yerlerden hatırlayabilirsin yani uzun zamandır oturduğun evin yani ha " ona dönerek "sen beni yanlış anlamışsın ben normalde Bodrum'da yaşıyorum ama annemin yeni eşi burada yaşadığı için dün buraya taşındık ama geldiğimizde akşam olduğu için çevreyi gezemedik bugünde dışarı çıktıkları için bende yalnız takıldım ve işte sonra burdayım "dedim bana bakarak "bu daha mantıklı, gelirken hatırladığın yer var mı ? "dedi. "Evet bir markete nerede olduğumu sordum o da Eminönü dedi " " cidden mi peki hadi bulalım yukarı tarafta sen bayağı aşağıya inmişsin "dedi. Ona baktım buraları iyi biliyordu ve çok tatlıydı ömrüm boyunca toplasam bir kişiyle bu kadar çok samimi olmamıştım ve bu çok hoşuma gitti . "Buralarda mı oturuyorsun?" dedim . "Yok , hayır sadece buralarda takılırım burda oturmam " dedi. "Annen ya da baban nerde "dedim . "Şey benim annem ben 7 yaşındayken öldü babam da yeni bir kişiyle evlendi şansa bakki dün bize tasinmislar ama ben onları
görmeye gitmedim." "Neden?" dedim "ben kabullenmiyorum hem babamla fazla yakın değiliz annem öldükten sonra nerdeyse hiç konuşmadık bende işte bu yüzden hep uzaklarda takılırım zaten onunda umrunda değilim " şaşırtıcı derecede birbirimize çok benziyorduk bu çocukta değişik bir şeyler vardı ve beni çok etkiliyordu. "Belkide bir kere onlara şans tanıyabilirsin bence onları görmelisin ha" dedim. "Sen verdin mi?"dedi. şaşırmıştım. Kimse bana bunu sormamıştı ve bende kendime sormamıştım . Ne söyleyeceğimi bilmiyordum. Ona döndüm "bilmiyorum "dedim. Çok bilmiş ve hiç şaşırmış bir tavırla "kendininde cevabını bilmediği soruları başkasına sorma!"dedi. Bu çocuk ne biçim bir şeydi böyle sanki beni çok iyi tanıyor gibiydi. "Sen hep böyle misin?"dedim. "Nasıl mışım?"dedi. "Nasıl desem agresif ,uyuz ,şımarık "dedim . Gülümseyerek "inan bana hiçbir kisiye sana davrandığım kadar iyi davranmadım "dedi. Bu en iyi tarafıysa en kötü tarafı nasıldı merak ediyorum. Ben böyle düşünürken önümüze benden bir iki yaş büyük olduklarını tahmin ettiğim erkekler geldi bana bakıyorlardı. Bir tanesi beni gözleriyle göstererek Deniz'e "hani sen öyle işlerle işin olmazdı sende az değilmişsin çok güzel ,kırk yıl düşünsen senin gibi sert birinin bir sevgilisi olduğunu düşünmezdim ama Bahar'ın buna sevineceğini zannetmiyorum kıza yüz bilene vermiyorsun "dedi. Bahar mı sevgili mi bu çocuk bizi yanlış anladı galiba birden başımı kaldırdığımda Deniz'in bana baktığını gordugumde başını hemen indirdi beni mi izliyordu. Hepsi bana bakıyordu birden Deniz'e baktım oda aynisinı düşünmüşki hemen onlara döndü. Demir kendisiyle konuşan o kişiye dönerek"Saçmalama Ateş , Kumsal sadece yeni tanıştığım bir kız yardım ediyorum "dedi . Birden bir başkası "Yanlış mı duydum yoksa Deniz kıza yardım mı ediyorum dedi"dedi. Bir başkası bana dönüp "çok şanslısın Deniz kimseye yardım etmez hiç kimseye, herkes ondan korkar hem Bahar kaç senedir peşinden koşuyor onu bilene umursamıyor şuanda şaşkınım "dedi. Demek sana diğerlerinden daha iyi davranıyorum derken bundan bahsetmişti. Aslında hoşlanmıştım. Onlara döndüm . Hepsi bana bakıyordu. Bir tanesi bana"sana nasıl yardım ediyor"dedi. Deniz hemen araya girdi."Kumsal yeni taşınmış ve burda kaybolmuş bizde bir olay sonucu tanıştık cevabını aldın mı Barış?"dedi. Barış denende "sağol Deniz sayende aldım " dedi. Deniz bana dönüp "hadi Kumsal bizde senin evini bulalım" dedi. Birisi ordan "yarın okula geliyor musun Bahar herkese seni soruyor"dedi. Oradan biri " hey Kumsal sende bizim okula kaydını yaptırsana çok eğlenceli olur"dedi. Deniz hemen araya girdi. Bu çocuk bana söyletmeden kendi cevaplıyordu. Beni konusturtmuyordu bu da beni sinir ediyordu. Deniz hemen"hadi Kumsal"dedi. Ve hızlıca yürümeye başladı ve bende aynısını yaptım . Sonra ona "arkadaşların çok komik "dedim . Konu açmaya çalışıyordum . Gülümseyerek "öyledirler hemde çok komik ,hey Kumsal sen onların dedikleri için kusura bakma boş boş konuşuyorlar" dedi . Bende"önemli değil ama Deniz hani Bahar dediler ya yani sevgilinse yanlış anlaşıldı istersen konuşabilirim"dedim. Bana bakıyordu şaşırmıştı galiba. Herhalde daha önce hiç böyle biriyle samimi olmamıştı. Bana bakarak "hayır sevgilim değil olmucakta zaten"dedi. Bunları söylerken onda fark etmediģim bir şeyi fark ettim . Gözleri parlıyordu ve çok güzeldi o kızıl gözlerı ateş gibi alevleniyordu. Sonra dudağının biraz kıvrıldığını fark ettim . Yanakları da kızarmıştı. Ona gülümsedim . Tam bana bir şeyler söyleyecektiki telefonu çaldı. Ekranına bakınca birden yüz ifadesi değişti. Telefonu açtı"haa akşam mı tanışmak mı hayır diyorum istemiyorum"dedi ve telefonu telefondaki kişinin suratına kapattı. Siniri bozulmuştu. Yürüyerek oradaki duvarı atlayıp büyük bir bahçede kayboldu. Bende peşinden gittim ama bulamadım ararken telefonum çaldı. Arayan anemdi ailece yemek yiyecekmişiz yeni bir kişiyle tanıştıracakmış o gizemli odanın sahibi herhalde . Sonra çevreye bakındım Deniz hiçbir yerde yoktu bağırarak "Deniz tanıştığıma memnun oldum "dedim ve oradan uzaklaştım. Yukarı çıkarken o marketi gördüm ve dahada yürüdüm evi buldum ve zile bastım kimse açmayınca annemin ben uyurken çantama koymuş olduğu anahtarı fark ettim inatçı olduğumu bildiği için ben uyurken koymayı tercih etmiş olmalı. Ama hayatımı kurtarıcak olduğu kesin. Anahtarla içeri girdim. Ev bomboştu galiba hizmetçiler bugün çalışmıyorlardı.
Odama gittim ve üstümü degistirdim kırmızı elbisemi giydim bayağı makyaj yaptım eyelanyer ile gözlerimi belli ettim. Madem ailece yemek yiyecektik kurala uymalıydık. Ben hazırlandıktan sonra sevdiğim müziğin sesini açıp yüksek sesle dinlemeye başladım. Ellie goulding 'i çok seviyordum . Onun şarkılarına bayılıyorum. Sonra annemgilin geldiğini anladım
annem "hadi Kumsal araba bekliyor" dedi. Tamam dedim aşağıya indim . Annem çok güzel olmuştu. Açık mavi bir elbise giymişti o kızıl ve sarı saclarını dağınık topuz yaptırmıştı. Çok güzeldi. Bana bakarak"Ah tatlım çok güzel olmussun benim küçük meleğim" dedi."tamam anne nereye gidiyoruz ve kimmiş bana tanistirmak istediğiniz"dedim. Gülümseyerek "ah Kumsal hiç değişmiceksin değil mi?"dedi. "Anne hadi "dedim ve arabaya bindim . Arabada şoför vardı. Bize gülümseyerek yola devam etti. Bir lokantanın önünde durduk oldukça pahalı görünüyordu. İndim lokantadan iceriye girdiğimizde bir garson "buyurun efendim size masanıza gösteriyim "dedi. Yürüdük Ertan'da ordaydı. Bize bakarak "çok güzel olmuşsunuz hanımlar"dedi. Annem hemen atıldı. "Sağol hayatım  sende çok yakışıklı olmuşsun "dedi. Size şöyle söyleyeyim annem kadar küstah bir kadın yoktur herhalde. Babamı ne çabuk unuttu  bu kadın ya! Oturduk .
Annem"şey hani bahsettiğin kişi vardı hani o nerede?"dedi. Ertan"o mu şimdi gelir kusura bakmayın"dedi. Böyle bir on dakika filan bekledik Ertan habire bize kusura bakmayın deyip duruyordu. Zaten bunca olandan sonra başka bir şey demeye hakkı yoktu. Biz böyle beklerken benim telefonum çalmaya başladı. Normalde hiç  çalmayan telefon çalmaya başlamıştı. Arayana baktigimda buraya taşındıktan son ra neredeyse hiç konusmadigimız  fazla samimi olmadığım arkadaşlarımdan Ebru 'nun aradığını gördüm . Bu kız şimdi durduk yere neden aramıştı. Şaşırdım ama belki önemli bir şeydir diye düşünüp açmaya karar verdim . Masadan kalkıp daha sessiz bir yer aramaya karar verdim ve dışarıya doğru yürümeye başladım çıkıştan ileriye doğru ağaçlık bir yere kadar gittimve telefonu açtım. "Alo " 
"Alo Kumsal nasılsın?"
"İyiyim sağol sen nasılsın Ebru?"
İyiyim teşekkür ederim şey ben seni okulda göremeyince arkadaşlara sordum sanırım İstanbul'a taşınmışsın"
"Evet ne olduki?"   
"Şey doğum günüm vardıda belki buraya gelmişsindir diye aramıştım ama hala dönmemişsin herhalde?"
"Evet Ebru üzgünüm ama doğum günün kutlu olsun ne zamansa ?"
"Haftaya salı günüydü ama gelebilirsen gelmeye çalış  seninle tekrar konuştuğuma mutlu oldum "
"Evet bende mutlu oldum tekrar doğum günün kutlu olsun hoşçakal"
  "Hoşçakal"
Oh rahatladım başka niye arayabilirlerki beni. Hiç şaşırmadım  yürümeye başladım . Kapıdan girerken bir adam bana gülümsedi. Bu adamda kimdi karanlıktan yüzünü fazla çıkaramadım ama hiç hoşuma gitmedi.İçeri girdiğimde birde masayı aramaya başladım o kadar çok masa vardı ki kaybolmuştum lanet olsun. Ben böyle ararken fazlasıyla  zaman kaybettim ve uzakta masayı gördüm yürümeye başladım ve masaya geldiğimde durdum annem hemen"Kumsal sen neredesin seni çok merak ettim "dedi.    Bende hemen"vay be Anne bu kadar zamandır ilk defa beni merak  ediyorsun nasıl hissediyorsun?"dedim .Annem "Kumsal şu anda kalbimi kırıyorsun"dedi. "Benim kalbim ne olacak anne ya benim kalbimin hesabını kim verecek !!??" dedim.
  Hala ayaktaydım ve çok sinirliydim . Ertan hemen "ah işte benim size tanistirmak istediğim kişi "dedi. Birden arkama döndüm ve onunla yüz yüze gelince inanamadım oda şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu Ertan hevesli bir şekilde"işte benim oğlum "dedi. Biz hala birbirimize bakıyorduk. İnanamıyordum Deniz miydi o fotograftaki küçük çocuk ve en kötüsü o benim cici kardesim olacaktı !