~KUMSALDAKİ DENİZ~(DÜZENLENİYOR)

* ENDİŞE *

Hayatta her şeyin bir dönüm noktası vardır !
Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik sözü de buna hitabendir.
Işte tam bu anda olaylar böyle sarpa sardı.
Tamda bu noktada her şey değişti.
Her şeyin daha yeni başladığını öğrendim.
Her şeyin bir ihanetten ibaret olduğunu öğrendim.
Ve hayatımda yaptığım en kötü secimide arkamda getirecegimi tahmin edemezdim.
*

*Deniz*
"Oğlum senin neyin var??!!"
"..."
"Lann Denizzz?!!"
"Hgaa?"
Şaşkın bir şekilde yanımda bana şaşkın şaşkın bakan Ateş'e döndüm.
"Ne hgaası oğlum Deniz iyi misin oğlum sen?!!"
" Ne var Ateş ?!!"
"Asıl sende ne var ne oldu oğlum sana?!!"
"Hiçbir şey sadece dalmışım"
"Hahh sadece daldın öyle mi sen atı alan Üsküdar'ı geçti hesabı gidiyon sanırım lann Denizz çatlatma lann adamı!! söyle ne oldu ?!!"
"Hiçbir şey "
"Haa haa bende yedimm değil mi??! Lan sen kendini uyanık mı zannediyon "
"Evet"
"Haa birde uyanığım diye geçiniyon !"
"Ateş ??"
"Söyle bakalım acemi uyanık ??"
"Ben suçluyum değil mi?!"
"Denizz..."
"Öyle onda da öyleydi sende biliyorsun !"
"Bu kanıya nerden vardın ?!!"
"Varmadim yaşadığım her süre boyunca her an her yerde hissettim !!"
"Denizz sen suçlu değilsin bunu o da biliyor böyle düşündüğünü bilse ne yapar oğlum seni hem sen suçlu olsan ben yaşatır mıyım lannn senii!!"
" Ondan mı bir şey söylemeden attı kendini bıraktı bizi! bıraktı aşkımızı
!!"
"Deniz sana yazdığı mektubu söylememe gerek yok herhalde bana bak oğlum bir daha böyle bir konu açarsan seni bu sefer ben öldürürüm! "
Sadece tebessüm etmekle yetindim.
Ateşle okulda boş bulduğumuz bir sınıfta oturuyorduk.
Bahar söylediklerimi duyduktan sonra 'Ayy Denizciğim sen hiç merak etme ben hallederim ' dedi.
İşte bende bundan korkuyordum.
Daha sonra günüm böyle endişeyle geçti.
Ben Kumsal'ın güvenini sarstım.
Bunu düşündükçe çıldıracak gibi oluyorum.
Düşüncelerimi ince bir ses böldü.
Hemen ona döndüm.
Burada ne arıyordu ??
"Sen şimdi onun ofisine mi gideceksin??"
"Evet!"
"Peki sen bizim burada olduğumuzu nasıl anladın ?"
"Bulmadım ki rastlantı sonucu karşılaştık"
"Nasıl yani?!!"
Bu dediğime karşılık ikiside bana döndü.
Sesim biraz sert çıkmıştı.
"Ee ışte ben böyle buraları geziyordum sonra sizi gördüm !"
Onunda sesi sertleşmişti.
"Sen yalnız başına ne arıyorsun lan burada!!! Fark ettiysen burası okulun bodrum katı yani burada adam öldürseler kimse bilmez ırzına geçirseler orasını sen düşün istersen !"
"Ee sen kurtarirsin "
Bunu çok bilmiş bir şekilde söyleyen Ateş'e döndüm.
"Ama o zamana kadar iş işten geçmiş olur !!"
"Ama ..."
"Ayyy yeter beee ölmeden gömdünüz lann beni hem burada ırzına geçirilen ben oluyorum fark ettiyseniz !!"
Kırmızı görmüş boğa gibi bize bakan Kumsal'a döndük.
En sonunda şaşkın halimden çıkıp
konuşmaya başladım.
"Sen bir sus bir kere seninle bu konuyu sonra konuşacağız !!"
Bir iki saniye bana şaşkın gözlerle baktıktan sonra kendini toparlayarak devam etti.
"Öyle mi Deniz Bey peki öyleyse konuşacağın konu bittikten sonra hatırlatki birde şu yavşak meselesini konuşalım lakin o yavşak diye adlandırdığın kişi senin ona taktigin lakabtan pek hoşlanmayabilir !"
# Ovv iç sesim diye söylemiyorum ama fena koydu
Ne diye söylüyon o zaman !!
# Hiç kusura bakma kardeşim lafı yedin !

Milletin iç sesi birbirini korur benimki benim kusurlarimi arar !

#Bir kere iç seslerin sahiplerinin kişiliğini yansıttığını duymuştum.

Hımm nereden duydun ??

# Aslında bir yerde okumuştum.

Salladım diyemiyorsun değil mi??:-D:-D

Düşüncelerimi Ateş'in sesi bozdu.
"Haa bu arada Deniz Selen'in senle konuşmak istediği şey ler varmış "
"Ne istiyormuş !?"
"Bilmiyorum sen bilirsin "
"Hep bildiklerim yüzümden başıma bir şeyler geliyor zaten "
Bu sefer Ateş ciddi bir sesle konuşmaya başladı.
"Bilmeseydin daha mı iyi olurdu ?"