ZİNCİR (BXB)

Şans

"Hangi kitapta yazılmış aşkın zora yenildiği?"

⛓️

Sabah uyandığımda gözlerimi aralayıp bir süre beyaz tavanla bakıştım. Ardından yattığım yerden doğrulup ayaklarımı koltuktan sarkıttım. Karşımda ki beden hala uyuyorken güzel yüzünü izlemeye başladım. Çok masumdu ayrıca çok da güzeldi. Ben onu sevgimle kirletemezdim bunu ona yapamazdım. Ben katilin biriydim onun gibi masum değildim. Güzelliğiyle büyülenme hakkım bile yoktu benim. Sonum belliyken ne ona ne de kendime bunu yapamazdım. 

Hızla ayağa kalkıp yorganı ve yastığı kenara bıraktım. Ardından kumrala yaklaşıp açılmış üstünü iyice örttüm. Son kez güzel yüzüne bakıp iç çektim ve arkamı dönüp önce salondan sonra da evden çıktım. Merdivenlere yönelip yukarıya çıktığımda Yavuz amcanın evinin önüne geldim. Zili çaldığımda beklemeye başladım çok geçmeden de kapı açıldı.

"Neredeydin oğlum sen? Çok korkuttun beni." Yavuz amca beni kendine çektiğinde sıkıca sarıldı.

"Özür dilerim Yavuz amca ben-" Yavuz amca sözümü kesip benden ayrıldı.

"Tamam oğlum hadi içeri geç acıkmışsındır." Kafamı sallayıp içeriye geçtiğimde Yavuz amcanın zoruyla mutfağa adımladım. Masaya oturduğumda hazırladığı kahvaltıdan bir kaç bir şey atıştırdım.

"Sen ne iş yaparsın oğlum?" Yavuz amcanın ani sorusuyla boğazımı temizledim.

"Muhasebeciyim Yavuz amca."

"Güzel güzel bende emekli askerim oğlum. Mesleğim-" Boğazımda kalan zeytinle öksürmeye başladığımda Yavuz amca yanıma gelip sırtıma vurmaya başladı. Çok geçmeden kendime geldiğimde yavuz amca tekrardan yerine geçti.

"İyi misin evladım?" Hızla kafamı sallayıp çayımdan bir yudum aldım. Yağmurdan kaçtım derken doluya tutulmuştum.

2 Gün Sonra

Yatağın üstünde oturup kitaplıktan bulduğum rastgele bir kitabı okuyordum. Kafamı dağıtmama yardımcı da olmuştu. Odaklandığım sırada çalan zille kafamı kitaptan kaldırıp ayağa kalktım. O sırada kapının açılma sesini duyduğumda Yavuz amcanın evde olduğu aklıma geldiği için tekrardan yatağa oturdum. Bir tanıdığı gelmiş olmalıydı. Umursamayıp yarım bıraktığım kitabı elime geri aldığımda kapı açıldı ve içeriye Yavuz amca girdi.

"Erhan oğlum Kadir diye bir çocuk gelmiş seni soruyor." Duyduğum isimle hızla ayağa kalktım. Kumral neden buraya gelmişti ki?

"Tamam Yavuz amca ben bakarım şimdi." Yavuz amca kafasını salladığında odadan çıktı. Bende hızla kapıyı açıp koridora çıktığımda kapıya ilerlemeye başladım. Gördüğüm yüzle de derin bir nefes aldım.

"Erhan..."

"Efendim?" Kumral bana bakıp gülümsediğinde kusursuz yüzünü inceledim.

"Beni içeriye almayacak mısın?" Dediği şeyle boğazımı temizleyip kenara çekildim ve içeriye girmesini bekledim. Gülümseyip içeriye geçtiğinde alt dudağını dişleyip bana bakmaya başladı.

"Odaya geçelim." Kafasını salladığında kapıyı kapatıp uyuduğum odaya ilerlemeye başladım. Kapıyı açtığımda arkamdan gelen kumral çocuk hızla odaya geçip yatağa oturdu. Bende odaya girdiğime kapıyı kapatıp yanına ilerledim.

"Seni dinliyorum." Kumral boğazını temizlediğinde kafasını kaldırıp mavilerini kahvelerime sabitledi.

"Ben geçen gün için teşekkür etmek istiyorum. Korktuğum için beni yalnız bırakmayıp yanımda uyudun herkes yapmaz bunu." Kafamı eğip parmaklarımla oynamaya başladım.

"Önemli değil." dediğimde kumral gülümsedi.

"Olsun yine de teşekkür ederim." Kafamı sallayıp gözlerimi kaçırdım. "Erhan..."

"Hmm?"diye mırıldandım.

"Sevgilin var mı yada sevdiğin biri?" Kafamı sağa sola salladım. "Anladım...belki eşcinsel değilsin ve bu dediklerim yüzünden bana kızacaksın ama ben senden hoşlanmaya başladım galiba.  Bunu sana bu kadar erken söylememin nedeni kendime saklamanın bana bir yararı olmayacağı. Bu arada benimle ilişkini kesmek istersen anlarım ya da mesafe koymak istersen falan. Dediğim gibi söylemek istedim sadece." Kaçırdığım gözlerimi mavilerinde sabitlediğimde yutkundu.

"Kumral ben yapamam." diye mırıldandım.

"Eşcinsel olmaman nor-"

"Hayır sorun o değil ben sadece yapamam." Dudaklarımı birbirine bastırıp kafamı eğdim. Ben bunu ona yapamazdım.

"Neden? Tipin mi değilim ya da hoşuna gitmeyen kusurlarım mı var? Eğer öyleyse-" Hızla kafamı sağa sola salladım.

"Sen çok güzelsin kumral bakmaya kıyamayacağım kadar güzelsin.  Zaten sorunda bu işte ben sana uygun değilim." Alt dudağımı dişleyip kafamı eğdim.

"Neden böyle düşünüyorsun?"

"Ben kötü biriyim kumral seni sevgimle kirletemem ben sana bunu yapamam." Kumral hızla yanıma yaklaşıp avuç içlerini yanağıma yasladı.

"Her insanın içinde bir kötülük yatar Erhan. Sen beni sevginle kirletmez aksine daha da güzelleştirirsin. Neden böyle düşünüyorsun bilmiyorum ama ben bu düşünceni değiştirebilirim." Baş parmağıyla yanağımı okşamaya başladığında gözlerimi kapattım.

"Ben bilmiyorum kumral bilmiyorum. Sana olan hislerime de engel olamıyorum bunu sana yapmakta istemiyorum." Gözlerimi araladığımda bana dolu gözleriyle bakan kumrala iç çekerek baktım.

"Bize bir şans ver Erhan bırak seni iyileştireyim." diye mırıldandı.

"Kumral..." Karşımda ki çocuk bana biraz daha yaklaşıp dudaklarını dudaklarımla birleştirdiğinde açılan gözlerim tekrardan kapandı. Dudaklarımın yandığını hissettim. Dudaklarından kalbime akan sıcaklık tüylerimi diken diken yaptı.

"Bırak seni seveyim..." Sıcak nefesini dudaklarıma üflediğinde yanaklarından tutup dudaklarına yapıştım. Şeker tadında ki dudaklarını öpüp alt dudağını emmeye başladığımda o da bana aynı tutkuyla karşılık verdi. Belki dediği gibi sevgisiyle beni iyileştirirdi. Beni tekrardan hayata bağlardı. Belli mi olurdu beni iki günde kendine bağlayan bu kumral güzeli belki kısacık sürede aşkıyla deli de ederdi...

                 Devam Edecek