Just the BestFriend... (NASHLENE) *Completed*

Chapter 19: hangover

~Time Check: 10:00am, nagising si Nash at nagulat siya na wala siya sa bahay niya

(Tumayo) "ay! Bat ako nandito? Ano mangyari? Sakit ng ulo ko."

"Pumunta ka daw dito kagabi, lasing na kasing. Tinawagan ko na si mommy mo na dito ka natulog."

"Ay! Pasensya ka na Tita ha. Si Shar po?"

"Dun pa sa itaas, nag liligo. Mag almusal ka muna dito."

"Ah. Sige po Tita. (Pumunta sa kusina para mag pahilamos)"

"Ano ba kasi nangyari? Bat ka ba na lasing? Hindi ka naman umiinom."

(Umupo sa Mesa at naghahanda kumain) "Ah. Wala po Tita. Nag enjoy lang Siguro kagabi sa ball."

"Ah. Kala ko Baka may problema ka."

"Uh. Wala po."

"Sigurado ka ha. O kain lang ng kain."

"Sige po. Sakit nga ng ulo ko eh."

"Ganyan talaga yan. Pagkatapos mong kumain, maligo ka para ma freshen up ka. Merong mga extra damit dun sa guest room."

"Ah sige po Tita. Salamat."

~Pag baba ni Shar, napansin niya na gising si Nash, bigla siya nailang.

"Oi Shar. Kain tayo."

"Ah. Sige. Mauna ka na. "

"Samahan mo na ako. Sige na. Tita oh, si Shar, hindi kakain."

"Anak. Tabihan mo na si Nash, at kumain ka na."

"Haay. Sige na nga (tumabi kay Nash)"

"Oh sige. Kain muna kayo dyan. Akyat muna ako."

"Sige po Tita."

~Pag Alis ng mommy ni Sharlene, tahimik lang si Shar na kumakain

"Pst. Shar? Ok ka lang?"

"Ah. Eh. Oo naman. Antok lang kasi ako eh (smiles)"

"Antok? Bakit? Hindi ka ba nakatulog?"

Sharlene's POV: "pano naman ako makatulog sa sinabi mo kagabi? Haaays.

"Ha. Ah. Pano naman kasi, pa bigla bigla ka lang dumating dito kagabi."

"Ay. Pasensya ka na Shar ha. Hindi ko nga maalala kung ano nangyari kagabi."

"Hay naku Nashie. Kung alam mo lang, ang ingay ingay mo kagabi. Kung ano ano ang pinagsasabi mo."

(Natense) "ha? Kung ano pinagsasabi? Ha eh. Uhm. Ano ang pinagsasabi ko kagabi? Hindi ko talaga maalala."

"Hmm. Ayun, sinabi mo na ako ang problema mo. Bakit nga ba?"

(Pinagpawisan) "Ha? Eh. Ah! Kasi diba? Nagalit ako sa yo dahil nag yakapan kayo ni Jairus sa parking lot. Oo, yan naging problema ko. Wag mo ng isipin yun, sa sobrang kalasingan ko lang, kung ano ano lang ang pinagsasabi ko. (Smiles) hmmm. Ah. Yun lang ba ang sinabi ko kagabi?"

"Hmmmm. Yun lang."

"Yun lang ? As in yun lang talaga?"

"Ah, oo. Yun lang (smiles)"

(Huminga ng malalim) "haaaay. Akala ko kung ano na."

Sharlene's POV: "hindi ko na sasabihin na sinabi mo yung mga katagang "Mahal kita" Baka lang mapahiya lang ako. Sa sobrang kalasingan lang yun. Kung yan talaga ang nararamdaman niya, dapat sinabi na niya saakin yun. Haaay.

Nash's POV: whew! Mabuti naman at yun lang ang nasabi ko at hindi yung nararamdaman ko para sa kanya.