REBİRTH ~ CHANMİN

SEUNGMİN - 37

GÖRÜŞME GÜNÜ

Görüşme salonunda oturmuş kardeşimi bekliyordum. Hemen çapraz masamda Chris vardı. Bakışlarını üzerimde hissediyordum. Onu umursamadan beklemeye devam ettim. Kısa bir süre sonra kardeşim geldi.

SEUNGMİN
Jihun!

Kardeşim hızla bana doğru geldi ve birbirimize sıkıca sarıldık.

JİHUN
Hyung...

SEUNGMİN
Seni çok özledim.

JİHUN
Ben de seni çok özledim hyung.

Geri çekildik ve karşılıklı oturduk. Ellerimiz masanın üstündeydi. Kardeşimin ellerini tutuyordum.

CHRİS
Oğlum.

Göz ucuyla Chris'e baktım ve tekrar kardeşime döndüm.

SEUNGMİN
Nasılsın? İyisin değil mi?

JİHUN
Sen yokken kötü hissediyorum hyung.

Kardeşimin yanağını okşadım.

SEUNGMİN
Çıkıp geleceğim. Eskisi gibi beraber olacağız.

JİHUN
Babam?

Derin nefes alıp verdim.

SEUNGMİN
Sadece sen ve ben. Buradan çıkar çıkmaz iş bulacağım. Aldığım ilk maaşla önce ikimiz için bir ev bulacağım. Tabi maaşımı alana kadar maalesef babamla birlikte kalacağız. Para biriktirdikçe daha güzel bir eve çıkarız.

JİHUN
Önce sen çık, gerekirse ben de çalışırım.

SEUNGMİN
Hayır, sen çalışmayacaksın. Ben çalışacağım. Sen okuluna devam etmelisin.

JİHUN
Hıhı, ederim.

Jihun gözlerini kaçırdı.

SEUNGMİN
Okul müdürünle konuştum Jihun. Okula pek gitmiyormuşsun ve bazı sınavlarada girmemişsin. Derslerin de kötüymüş.

JİHUN
Hyung ben...

SEUNGMİN
Eğer ben buradayım diye endişeleniyorsan, endişelenme. Ben iyiyim ve rahatım.

JİHUN
Yine de seni görmeyince endişeleniyorum.

SEUNGMİN
Endişelenme diyorum sana.

Gülümseyerek;

SEUNGMİN
Ben gerçekten iyiyim.