BAŞIMIN BELASISIN

AÇELYANIN HAYATI

"Kovuldunnn!"
"Ama efendim neden ben işimi doğru düzgün yapıyordum bir lafınızı ikiletmiyordum."
"Yavaşsın anladın mı beni sakarsın."
"Peki efendim maaşımı vericek misiniz."
"Bide benden maaş mı istiyorsun onca sakatlığından sonra."
" Ama efendim o benim hakkım kiramı ödemem lazım lütfen."
"Banane senin kirandan iyi çalışsaydında hak etseydin şimdi burdan çık yada güvenliği ararım." Sinirli bir şekilde "güvenliğe gerek yok ben kendim çıkarım zaten sizin gibi şerefsiz bir adamla aynı ortamda durmam" dedim ve burdan çıkmadan önce tezgahın üzerinde duran yıkanmış tabakları tutup yere atmıştım evet hepsini kırmıştım. Ve ağzı açık kalmıştı. "Bakın ilk defa haklısınız ne kadarda çok sakarım tüh ya siz bunların yenisini nasıl alacaksınız" dedim. Ve arkama bakmadan kapıya doğru ilerledim. "Seni küçük oro*** kırdığın tabakların hepsinin masraflarını karşılaçaksın. Kapıyı açıp umursamaz halde " tabi canım hem maaşımı verme hemde masraflarını ben karşılayım avucunu yala." Kapıyı kapatım çıktım. gerçekten hayat varmış yolda boş bir şekilde ilerliyordum bir iş bulmalıydım ama bulmadan önce abimin yanına uğramalıydım cezaevine. Ben 10 yaşındayken abim cezaevine girmişti ve şimdi 21 yaşındaydım. acı bir şekilde gülümsemiştim.

                        11 YIL ÖNCE
Gözlerimi açtığımda geceydi, ablam uyanıktı, elinde valiz vardı ve ağlıyordu "Abla nereye gidiyorsun ve neden ağlıyorsun" dedim. "Açelya, Küçük meleğim ben artık kendi hayatımı kurtarmalıyım babamın yanında yapamam." " Ama babam bize vurmuyoki sadece bağrıyo belki annemi dövüyo ama bizi dövmüyo." "Açelyam bunu anlayacak kadar küçüksün biliyorum ama babam bana dövmekten daha kötü şeyler yapıyor şimdi sadece beni dinle ben gittikten sonra babam gece bu odaya gelir sana dokunabilir ama buna asla izin verme  tamam mı? Bende artık gidiyorum belki bidaha beni göremezsin ama asla benim gibi pes etmek yok savaşacaksın tamam mı sen uyu şimdi." "Ama abla ben sensiz yapamam lütfen gitme." "Yalnız değilsin ki Açelya annem var abin mert var Açelya lütfen evden kaçtığını kimseye söyleme tamam mı? Kardeş sırrı." " Tamam kardeş sırrı."Ablam beni yatırmıştı gözlerimi kapatıp uyuya kalmıştım. Annemin sesiyle uyanmıştım. "Aslı yok işte yok." Evin ortasında ağlıyordu. Sonra babamın sesini duydum "tamam kadın tamam yoksa yok ne yapalım baksana elbiseleri yok demek ki evden kaçmış." Abim yanıma gelmişti bana sarılıyordu. "Hikmet nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun o senin kızın." Annem daha çok sinirlenerek " sen ne biçim babasın. Babam daha çok sinirlenerek annemin üstüne yürüdü ona vuracaktı ki abim araya girdi. " Yapma baba lütfen artık anneme vurma. " Babam abimi iterek "bana bak küçük adam boyundan büyük işlere karışma" babam odadan ayrılmıştı. Annem bana dönüp " kızım ablan odadan çıkarken gördün mü söyle bana." Söyleyemezdim ablama kardeş sözü vermiştim. "Hayır anne görmedim." Dedim. Akşam olmuştu yatağa girip uymuştum gözümü açtığımda babam yanımdaydı hemen ayağı kalktı. "Baba napıyorsun burda." Dedim korkuyla galiba ablam haklıydı babam ablama neler yapıyorsa banada yapıyordu TACİZ   hemen ondan uzaklaştım. " Kızım buraya gelsene." Kafamı iki yana salladım babam sinirlenmişti. "O zaman ben gelirim" o geldikçe ben geri gidiyordum artık dayanamayıp "anneee" diye bağırdım. Babam ağzımı kapatmıştı. "Sus seni piç kurusu." Çırpınıyordum bir baba kızına nasıl böyle davranıyordu. Babam bana dokunuyordu o sırada annem ve abim geldi annem "Hikmet" dedi "sen kızına..." Dedi şoktu abimde ama abim sinirliydi onu öldürecek miş gibi artık o adama baba demek istemiyordum annem sinirli bir şekilde "Açelya buraya gel hemen." Koşarak annemin yanına gittim. "Açelya bu adam sana ne yapıyordu." "Anne" dedim. " Dokunuyordu istemediğim şeyler yapıyordu ablama yaptığı gibi." Dedim. Annem şaşkınlıkla " ablama derken Açelya neyden bahsediyorsun." Söyleyemem anne ablama söz verdim ama babam aynısını ablamada yapıyordu ona dokunuyordu" annem sinirli gözlerle ona bakıyordu "pislik, adi herif" "sözlerini dikkat et kadın ve bana öyle bakarsan gözlerini oyarım" annem odadan ayrılmıştı nereye gitti bilmiyordum 2 dakika sonra gelmişti ama elinde bıçak vardı ne yapacaktı onla annem ağlayarak " Sen ne biçim adamsın bir baba bir öz kızına bunları nasıl yapar döv, söv ama taciz nedir ama yetti burda hayatına son vereceksin cehennemde görüşürüz pislik herif" abim "anne yapma bu herif için elini kana bulama hem Açelya var o korkar gidelim burdan" "hayır bu adamdan kurtulmalıyım."annem elindeki bıçağı daha sıkı tutup babama doğru ilerlemeye başladı abim bana sarılmıştı annem tam bıçağı kaldırmıştı ki babam elini tutmuştu elinden bıçağı alıp üstüne doğru yürüdü "sen bana hangi hakla bıçak kaldırırısın he" babam deli gibi gülmeye başlamıştı. "Söylemek istediğin son bir şey varmı" abim annemin önüne atlayarak "baba bırak bıçağı anneme bir şey yaparsan sana babam dekan demem yoksa..." "Yoksa ne he ne yaparsın" babam abimi yere itmişti. Bende ağlayarak "baba lütfen yapma lütfen anneme bir şey yapma lütfen" "kesin sesinizi" babam annemin üzerine doğru gidiyordu ve o adam iğrenç hamlesini yapmıştı bıçağı annemin kalbine saplamıştı bıçağı çırakıp bu sefer karnına saplamıştı bunu üç defa yapmıştı annemin ağzından kanlar gelmeye başlamıştı kilitlenmiştim abim hemen yanıma geldi beni kendisine çevirdi "Açelya lütfen bana bak Açelya" zar zor olsada abime bakmıştım. Polis sirenlerini duyuyordum kapının önünde polisler vardı kapıyı tıklıyorlardı. "Açelya abicim bana bak sadece bana bak." Gözlerim yaşlı içinde abime bakmıştım. "Açelya bana bir söz ver asla ama asla bu hayatta kendini üzen şeylere takma mutlu olmaya bak oku kendi ayakların üstünde dur ve asla benim yanıma gelme yani hapishaneye tamam mı kendini korumayı öğren anladın mı?" Sonra ellerimi tutup öpmüştü babam elindeki bıçağı yere atmıştı  abim babama dönmüştü "sana demedim mi eğer anneme dokunursa baba filan  dinlemem diye" abim yerdeki bıçağı almıştı "Açelya gözlerini kapat" "babanımı öldüreceksin sen he" abim gülerek "baba mı kızlarına tecavüz edene karısını öldürene baba veya adam denmez adam ve baba olmak onları koruyup kollamak demek." Gözlerimi kapatmamıştım onları izliyordum abim bıçağı kaldırmıştı ve babamın boğazına saplamıştı. Kan fışkırıyordu ölmüştü o adam gözü açık ölmüştü polisler içeri gelmişti abim dupdurukken " o adamı öldürdüm" "alın şunu" ben " hayır abi beni bırakma lütfen abi abiiiii" " açelyam seni seviyorum lütfen ağlama senin yanına geri gelicem" abimi götürmüşlerdi oda yoktu polislere " abim suçsuz bu adam suçlu ablamla beni taciz etti annemi öldürdü bu adam suçlu" diye bağırdım polislerden biri "komserim bu kızı ne yapalım" polis bana eğilerek " kaç yaşındasın küçük kız" "10 yaşındayım" o gün polisler beni karakola götürmüşlerdi ifademi almışlardı herşeyi en baştan anlatmıştım ve beni çocuk esirgeme kurumuna götürmüşlerdi ve şimdi kimsesizdim ilk önce ablam sonra annem sonrada abim gitti ve bunlar yaşanırken ben 10 yaşındaydım abim 12 ablam 14.