Παράλληλες γραμμές

33. Στις δυσκολίες ο έρωτας είναι εφευρετικότατος

1 εβδομάδα αργότερα

50 λόγοι που αγαπάω τον Νέστορα:

1. τα μάτια του
2. τα χείλη του
3. το μυαλό του (!!!)
4. η φωνή του
5. τα χέρια του
6. το σώμα του
7. το ύψος του
8. η ύπαρξή του ολόκληρη
9. οι μπούκλες του
10. η αύρα του
11. τα ρούχα του
12. η μυρωδιά του
13. ο τρόπος που με κοιτάζει
14. και ο τρόπος που με αγγίζει
15. του αρέσει να διαβάζει βιβλία
16. είναι έξυπνος
17. οργανωτικός και συμπληρώνει την ακαταστασία μου >>>>
18. αγαπάει τα ζώα
19. είναι αυστηρός όταν πρέπει
20. έχει ένα ύφος!!! Αχ!!!
21. δεν φλερτάρει με άλλες
22. απεχθάνεται τα social media
24. Lana coded <3'
25. με βοηθάει όποτε τον χρειάζομαι
26. μου μαθαίνει καινούρια πράγματα
27. είναι καύλας με την άσπρη ποδιά
28. μιλάει ευγενικά στους γονείς του
29. δεν πίνει, δεν καπνίζει
30. είναι ξινός και σπαστικός 🥹
31. φιλάει ονειρικά
32. ταιριάζουμε στο κρεβάτι
33. ξέρει Αγγλικά, Γερμανικά και
34. ΓΑΛΛΙΚΑ (κατηγορία ξεχωριστή!)
35. η Γαλλική προφορά του tho
36. good listener
37. είναι ψύχραιμος όταν εγώ δεν
38. καθαρός!!!!
39. είναι loyal
40. δεν ζηλεύει χωρίς λόγο
41. ακούει τέλεια μουσική
42. η χημεία μας
43. δεν παραπονιέται (σχεδόν) ποτέ
44. αντιπαθούμε τα ίδια άτομα
45. συμπαθεί τις φίλες μου 🥰
46. Παλαιολόγος + τέννις = έρωτας αθεράπευτος
47. η αίσθηση του χιούμορ του
48. τα άτομα που κάνει παρέα
49. οι απόψεις του
50. η σιγουριά του

Συνέχισα να διαβάζω για ενδέκατη φορά από την αρχή την κλειδωμένη μου σημείωση που είχα γράψει κάποιες εβδομάδες νωρίτερα και σκούπισα τα καινούρια δάκρυα που έτρεξαν στα μάγουλά μου. Από τα ακουστικά συνέχισε το ίδιο τραγούδι σε λούπα που για κάποιο λόγο το είχα συνδέσει με τον πρασινομάτη και τον έρωτά μας.

....πάλι καλά που ακόμα δεν σε ξέρω, σκέψου αν σ' ήξερα πόσο ακόμη θα μπορούσα να αγαπήσω! H Nalyssa τραγουδούσε ακάθεκτη και πληγωμένη συνάμα για τον δικό της έρωτα.

Έφερα τον Νέστορα στο μυαλό μου και όλους τους λόγους που τον αγαπάω. Δεν είμαι μόνο 50, ούτε 70, ούτε 100. Νομίζω ότι θα μπορούσα να αναλύω σε γραμμές ατελείωτες πόσο πολύ τον αγαπάω και γιατί το κάνω και το χαρτί δεν θα μου έφτανε. 

Ένα χέρι με πανάδες έπιασε το δικό μου και αναγκάστηκα να βγάλω το ένα ακουστικό και να επανέλθω στην πραγματικότητα. Μία κυρία με γαλάζια μάτια σαν την απέραντη θάλασσα ενός Ιούλη μού χαμογέλασε συμπονετικά, λες και ήξερε για ποιον λόγο κλαίω. Με πίεσα να κάνω το ίδιο και τα κατάφερα, αλλά τα δάκρυα έτρεξαν ποτάμι στα μάγουλα.