Jia's POV
Tapos na kaming kumain.. Eto ngayon nagiisa sa kwarto.. Nagmumuni-muni!!
Maaga rin akong natulog.. Kase pasok parin bukas...
Gabing gabi na.. Halos sumigaw na ako sa takot when someone whistle..
"Pssst?! Psst?!" Tinignan ko yung paligid.. Madilim hindi ko pa makita yung paligid ng kwarto ko kasi kamumulat palang ng mata ko kaya, i turn on the light...
"Wala naman?! " wala namang tao??
"Psst?! Psst?! Dito!!" Tinignan ko dun sa terrace pero hindi ko parin makita.. Kaya pumunta ako para tignan.. Bigla tinakpan yung bibig ko
"Uh---" tinignan ko kung sino
"Taehyung??" Bakit naman siya nandito??
"Bakit ka nandito?? Anong ginagawa mo dito??" Siya naman tingin ng tingin sa paligid
"Mamaya na lang natin pagusapan!! Alis na tayo?!!"
"Anong aalis?? Hindi ako sasama!! Baka kung saan mo lang ako dalhin.. Umalis kana!! Bye" tumalikod na ko papunta na akong kama.. When i feel my body floating and he really lift me on his shoulder na parang sako lang!!
"Let go of me!! F*cking assh*le!!" Kailangan kong makawala.. Pero huli na ako.. Nakababa na kami sa terrace in just a second.. He just jump onthe second floor of our house in just that easy?!! Is he a really human or not??
"Mamaya ko na papaliwanag.. Umalis muna tayo!! But instead calling me Taehyung call me V ^_^" tss para naman na makukuha niya ako sa isang ngiti lang?!! Pwe!! In his dog face!!
"Okay!! So where do you think were going?"
"Just a suprised.. But first we must escape your guards after we go"
"Ok!! But go on a place that i can enjoy but if im not go to your mothers skirt and hide!! Because you will know what hell is" He just smirked
"And why should i??"
"Because you grab me with no reason and your just disturbed my peaceful sleep.. Remember?? So keep it on your mind....... V?!!" He just laughed when he heard my reason
BINABASA MO ANG
stuck from the past ♡ BTS (ON-HOLD)
FanfictionPagsinabing nakaraan ito ang panahong lumipas na at hindi na maibabalik pa at ang dapat ay ilimot at ibaon sa nakaraan! . . . . . paano kung hindi ka makaalis dito, dahil sa nasasaktan ka parin, hindi madaling gawin.. kahit ilimot at ibaon man ito...